آیا استفاده از زالو در درمان بیماری ها مفید است یا خطرناک
قدمت زالو درمانی به حدودپنج هزار سال پیش می رسد ، در طب سنتی ایران ، چین وهندوستان و اروپا و مخصوصا در ایران زالو استفاده فراوانی می شده است .
نکته شایان ذکر این است که در طب کنونی هم استفاده از زالو درمانی رو به افزایش است به طوری که سازمان پزشکی امریکا از سال ۲۰۰۳ ، زالو را به عنوان ابزار پزشکی پذیرفته است .
زالویی که در شرایط ویژه تولید شده و تحت نظارت است در پیوند اعضا به کار برده می شود ، به دنبال پیوند یک عضو تمام عصب ها و شریان ها پیوند می شود تا خونرسانی در آن نواحی به صورت مطلوب صورت گیرد ، معمولا وقتی در یک ناحیه عضوی قطع شود و دوباره پیوند زده شود ورید ها دچار مشکل می شوند و خونرسانی به آن ناحیه مختل می شود ، در این مواقع استفاده از زالو در این نواحی خاص می تواند تاثیر گذار باشد.
استفاده از زالو در طب سنتی بسیار رایج می باشد، قاعده ای در طب سنتی بنام پاکسازی وجود دارد . این قاعده به این صورت است که وقتی بدن دچار اختلال در اخلاط شد ، نیاز به پاکسازی وجود دارد .
برای پاکسازی افراد میتوانند هم از گیاهان دارویی و هم از ابزار پزشکی برای پاکسازی استفاده کنند . بدین صورت که ابتدا پزشکان درمان گیاهی را آغاز می کردند و سپس روش های دیگری از قبیل حجامت و زالو درمانی رابه کار می برند ، میزان پاکسازی توسط زالو بسیار بیشتر از حجامت است و مورد استفاده فراوانی قرار می گیرد .
موارد استفاده از زالو درمانی
در اختلالات خاص مثل دردهای زانو ، بیماری واریس زالو به همراه داروهای گیاهی می تواند در درمان اثر گذار باشد . از جمله کاربردهای دیگر زالو که در طب سنتی ایران رایج است در بیماری های قلبی – عروقی است که البته درمان بیماری قلبی عروقی به همراه دارو درمانی است و هیچ زمانی صرفا با زالو درمانی این درمان صورت نمی گیرد و نمی توان فقط به در مان با زالو اتکا کرد بلکه فقط به عنوان یک درمان کمکی می تواند بسیار اثر گذار باشد .
در درمان دردهای مفاصل هم می توان از از زالو درمانی بهره برد ،از جمله بیماری های مفاصل که با زالو می توان درمان کرد نقرس است در مواقعی که بیماری حاد و مزمن باشد زالو می تواند برای جلوگیری از عود بیماری موثر باشد .
زالویی که در دنیا مورد پذیرش قرار گرفته است هیرودوس مدیسینالیس است که اثرات درمانی هم دارد که این زالو درکشور ما موجود نیست و از گونه های دیگر زالو استفاده می شود ، هر زالو در هر دوره درمانی بین ۱۰تا ۲۰سی سی از خون از خون ناحیه ای را که به آن چسبیده است را می گیرد و سپس از آن ناحیه جدا می شود .
ممکن است بعد از زالو درمانی بین دو تا ده ساعت نشر خون ادامه داشته باشد که این جزء اهداف درمانی می باشد در این مواقع بسیاری از بیمارانی که از زالو درمانی استفاده میکنند ، نگران می شوند ، البته شیوه هایی برای این جلوگیری از نشر خون می توان انجام داد اما باید توجه داشته باشیم که این مورد بخشی از اهداف درمان است .
اگر کسی از زالویی استفاده میکند که غیر اصولی و غیر بهداشتی باشد و یا صرفا از طبیعت بدست آمده باشد و یا محل پرورش یا نگه داری آن نا معلوم باشد می تواند باعث انتقال بسیاری از بیماری ها بشود و افراد باید از استفاده از چنین زالوهایی پرهیز کنند ، افراد برای زالو درمانی باید به مکان هایی مراجعه کند که معتبر باشد و زیر نظر گروه علوم پزشکی باشد.در بزاق زالو حدود ۲۰ نوع ماده ضد انعقاد وجود دارد ، معروف ترین این ماده هیرودین است . زالو بعد از اینکه به ناحیه مورد نظر چسبید و جریان خون داخل عروق را از طریق گیرنده های حسی دریافت میکند و بوسیله آرواره های خود شروع به مکیدن میکند.
نشر خون می تواند به مدت طولانی ادامه پیدا کند که اگر فرد دچار کم خونی است یا مشکل خاصی را دارد می تواند در روند درمان ادامه پیدا کند . البته معمولا فرد در یک مرحله درمان دچار چنین مشکلی نمی شوند ، عارضه ی دیگری که می تواند بوجود بیاید ، عفونت های پوستی است ، بدنبال زالو درمانی واکنش های پوستی هم ممکن است ظاهر شود که بدلیل پروتئین های موجود در بزاق زالو است ، التهابی بر جای میگذارد که جای نگرانی نیست.
