آیا خلاصه نویسی برای یادگیری درسها مهم است و نحوه انجام آن
خلاصهنویسی یکی از مراحل اصلی مطالعه است و برای هر کس تنها خلاصههای خود همان شخص میتواند مفید باشد.
دانشآموزان بهتر است خودشان خلاصهها را بنویسند. برای خلاصهنویسی بهتر است هر دانشآموز با توجه به حافظهی کوتاهمدت خود درسها را مطالعه کند و پس از آن، خلاصهی درس را با مفهومی که از آن برداشت کرده است یادداشت کند؛ اما باید به این نکته نیز توجه داشت که دانشآموزان بسیاری در حین مطالعه این سؤال برایشان پیش میآید که چه نکاتی را باید به عنوان خلاصهی مطلب یادداشت کنند.
برای خلاصهبرداری از مطالب باید همواره دو نکتهی اساسی را مد نظر داشت:
۱.صرفهجویی هنگام مرور خلاصهها
۲.جامع و کامل بودن خلاصه
منظور از صرفهجویی این است که دانشآموز هنگام جمعبندی مطالب بتواند با صرف کمترین زمان ممکن، مطالب مطالعهشده را بازیابی کرده و به حل سؤالات مربوط به آن موضوع بپردازد. همچنین خلاصه باید جامع و کامل باشد تا دانشآموز مجبور نباشد هنگام جمعبندی برای یافتن یک نکته به کتابهای مطالعهشده مراجعه کند؛ زیرا این کار سبب آشفتگی ذهنی و اتلاف وقت دانشآموز میشود.
اکنون اگر دانشآموزی بخواهد این دو اصل را به طور کامل در خلاصهنویسی خود رعایت کند باید چگونه عمل کند؟
دانشآموز میتواند با استفاده از تکنیک مطالعهی درس هر روز در همان روز به این آمادگی برسد که خلاصهی مطالب درسی خود را به صورت کامل تهیه کند. هر دانشآموز باید در برنامهریزی روزانهی خود یک بازهی زمانی برای مرور خلاصههای روز خود قرار دهد که پیشنهاد میشود این بازهی زمانی در انتهای روز باشد. دانشآموز با مرور خلاصهها اولاً مطالب آن روز را بازخوانی میکند و ثانیاً چون مطالب هنوز به حافظهی بلندمدت سپرده نشده است دانشآموز متوجه خواهد شد که در خلاصهنویسی خود چه مطالبی را فراموش کرده و آنها را به خلاصهی خود اضافه میکند. در ضمن دانشآموز متوجه میشود که هنگام خلاصهنویسی و مطالعهی مطالب باید به چه نکاتی توجه کند.