جینسینگ انواع مختلف دارد که معروف ترین آن ها جینسینگ آمریکایی و جینسینگ آسیایی می باشد، همچنین با توجه به زمان برداشت آن به سه دسته تازه، سفید و قرمز طبقه بندی می شود. این ریشه گیاهی در نقاط مختلف دنیا بیشتر در تولید آب نبات و نوشیدنی ها استفاده شده و معمولا به صورت تازه یافت نمی شود.
جینسینگ یا جینسنگ از ریشه های گیاهی گوشتی و فوق العاده پر خاصیت است که از صدها سال پیش در طب سنتی چین استفاده می شده است.
▪ طعم و مزه جینسینگ
عطر و طعم ریشه جینسینگ تلخ و خاکی با ته مزه شیرین شبیه هویج است اما تلخی بارزترین و محسوس ترین طعم در این ریشه گیاهی می باشد.
از آن جا که جینسینگ و زنجبیل هر دو ریشه های خوراکی هستتند، از نظر ظاهری شباهت هایی به هم دارند و طعم هر دوی آن ها تلخ است بسیاری از مردم تصور می کنند مزه آن ها بسیار شبیه هم است در حالی که این طور نیست.
زنجبیل بر خلاف جینسینگ طعم تند دارد، چون بسیاری از اوقات در غذاها و و نوشیدنی ها از این دو در کنار هم هم استفاده می کنند بسیاری به اشتباه گمان می کنند جینسینگ هم تند است.
▪ بافت جینسینگ
جینسینگ خام و تازه دارای بافت کمی سخت، فیبری و چوبی است. این ریشه گیاهی معمولا خشک است، اگر هنوز اندکی رطوبت در آن باقی مانده باشد بافت جویدنی پیدا می کند اما اگر بسیار خشک شده باشد جویدن آن کار دشواری است.
پختن جینسینگ باعث خامه ای تر شدن بافت آن می شود اما پختن بیش از حد می تواند به بافت آسیب رسانده و آن را نرم و لطیف کند. به طور کلی بافت جینسینگ پخته به سایر موارد ترجیح داده می شود.
▪ آیا می توان جینسینگ را همراه غذا مصرف کرد؟
ریشه جینسینگ اگرچه در دستورالعمل های غذایی خاص پخته می شود اما اغلب از آن برای تهیه چای و به عنوان مکمل غذایی استفاده می شود.
اگر از مکمل های حاوی جینسینگ استفاده می کنید قبل از مصرف مطمئن شوید که مکمل را باید به همراه غذا یا با معده خالی میل کنید، اگر از ریشه تازه جینسینگ استفاده می کنید بهتر است قبل از استفاده کمی تحقیق کنید تا بفهمید کدام حالت برای ذائقه شما مناسب تر است.
