۱- هنگام تب
اگر تب داشتید ورزش نکنید. علائم داشتن تب شامل عرق سرد، درد بدن، سردرد، ضعف و سستی، کم اشتهایی و حس گرما روی سطح پوست می باشد.
علاوه بر این موارد، اگر دمای بدن از ۳۷.۸ درجه سانتیگراد بیشتر باشد، یعنی تب دارید و باید از ورزش کردن دوری کنید.
در واقع، تب نشان می دهد که بدن دچار التهاب شده و نیاز به استراحت دارد.
البته دمای بالای ۳۹.۴ درجه سانتیگراد خطرناک بوده و در چنین وضعیتی، حتما باید به پزشک مراجعه کنید.
۲- داشتن خلط سینه
اگر دچار سرفه و اخلاط سینه هستید، ورزش نکنید. یک قانونی هست تحت عنوان قانون گردن.
بر این اساس، اگر سرما خوردگی به ارگان های بالای گردن مرتبط باشد، می توانید با فشار کم ورزش کنید.
اما اگر بیماری به ارگان های زیرگردن مربوط باشد، حتما باید تا بهبودی کامل، از تمرین و حرکات بدنی موقتا دوری کنید.
به طور کلی، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی غالبا همان سرماخوردگی شایع می باشد.
علائم این بیماری شامل آبریزش، گرفتگی بینی و سرفه بوده که غیر از مواردی که تب بروز میکند، می توان به طور متعادل ورزش کرد.
اما زمانی که بیماری به ارگان های زیر گردن مربوط می شود، یعنی دچار سرماخوردگی و یا عفونت در ناحیه سینه شده اید و این وضعیت با سرماخوردگی معمولی متفاوت بوده و غالبا با تنگی نفس، خشکی گلو و گرفتگی در سیستم تنفسی و تب همراه است.
برای خلاص شدن از شر این بیماری به استراحت و دارو نیاز خواهید داشت.
۳- مشکل گوارشی
اگر مشکل گوارشی دارید، یک روز کامل استراحت کنید.
مشکلات دستگاه گوارشی معمولا شامل درد معده، نفخ، اسهال و یا حالت تهوع بوده و بدن را کم آب میکند.
بنابراین، در چنین شرایطی ورزش را متوقف کرده و تا می توانید مایعات بنوشید.
هنگام بیماری، درست ورزش کنید
۱- سخت نگیرید
در مواقع بیماری، سعی کنید به جای انجام فعالیت های سنگین ورزشی و یا گروهی، که باعث کاهش وزن و تعریق زیاد می شود، از جایگزین های ورزشی مناسب مثل یوگا، چی کونگ، تایچی، پیاده روی و یا حرکات موزون استفاده کنید.
تنها ۲۰ دقیقه پیاده روی روزانه می تواند تاثیر خوبی روی سلامتی گذاشته و سینوس های تحت فشار شما را آرام و تخلیه کند.
همچنین، انجام حرکاتی مثل یوگا، هنری های رزمی سبک و یا حرکات موزون، سطوح هورمون کورتیزول را کاهش داده و بدن را از استرس رها میکند.
در ضمن، بیماری قدرت بدن را کاهش داده و بیمار را سست و بی حال میکند؛ بنابراین، کاهش وزن در اثر ورزش سنگین، اوضاع را بدتر کرده و خطر بروز آسیب های ورزشی و همچنین مدت زمان برگشت به حالت اولیه و بازیابی مجدد انرژی را افزایش می دهد.
۲- بدن را پرآب کنید
حتی یک سرماخوردگی ساده نیز می تواند بدن شما را کم آب کند.
بنابراین قبل از ورزش کردن، به مقداری زیادی مایعات بنوشید.
ورزش با بدن کم آب می تواند باعث بروز مشکلاتی از قبیل سردرد، سرگیجه، افزایش ضربان قلب و حتی مرگ بشود.
در ضمن، مواردی مثل خشکی لب، دهان و پوست، تیره شدن رنگ ادرار و یا افزایش سریع ضربان قلب نشانه های کاهش آب بدن می باشند.
۳- عوارض جانبی داروهای مصرفی تان را مطالعه کنید
بسیاری از داروهای سرماخوردگی و گلودرد باعث بروز گیجی و خواب آلودگی می شوند.
بنابراین، مصرف این داروها و کار کردن با وسایل ورزشی، وزنه و یا دویدن خطرناک بوده و احتمال آسیب را افزایش می دهد.
۴- بیماری خود را به دیگران منتقل نکنید
اگر دچار بیماری واگیردار شده اید، از دیگران دوری کنید.
میکروب ها به سرعت در فضای بسته و از طریق دستگاه های ورزشی پخش می شوند و به دیگران سرایت میکنند.
بنابراین، اگر دچار آبریزش، گلو درد، سرفه و یا هرگونه بیماری واگیردار دیگر هستید، به مدت ۵ تا ۷ روز در منزل بمانید و استراحت کنید تا مدت زمان سرایت آن بیماری به اتمام برسد.
۵- به خودتان فرصت بهبودی کامل بدهید.
به محض اینکه بهبود یافتید، به یکباره مثل قبل، سنگین ورزش نکنید.
بهتر است تا ۴۸ ساعت به خودتان سخت نگرفته و به آرامی تحرکات بدنی خود را از سر بگیرید.
بدین منظور، با ۵۰ درصد از توان معمول خود پیش بروید. مثلا، اگر در گذشته ۳۰ دقیقه می دویدید، الان به ۱۵ دقیقه بسنده نمایید.
بدین ترتیب، قادر خواهید بود تا در مدت زمان یک هفته، دوباره به حالت قبل خویش برگردید.
در ضمن، از مصرف نوشیدنی های الکلی دوری کنید، زیرا سیستم ایمنی بدن تان را تضعیف میکند.
