آیا واقعا سفر رفتن برای روحیه و اعصاب خوب است
صنعتی شدن و رشد انواعی از تکنولوژی های ارتباطی در جوامع امروزی ضمن فراهم نمودن زمینه های توسعه، از فشارهای یدی و جسمانی انسان تا حدود بسیار زیادی می کاهد اما با توجه به اینکه این نوع پیشرفت ها بر پایه فکر و ذهن انسان ترسیم و نیازمند تلاش های فکری افراد است طبیعی است که فشارها، خستگی های ذهنی، استرس های ناشی این پیشرفتها نیز نسبت به گذشته افزایش یافته است، در این شرایط سفر کردن و تفریحات سالم انسان را از یکنواختی خارج کرده و باعث می شود انسانها با سفر کردن برای مدتی هر چند کوتاه از دغدغه ها و مشکلات زندگی رها شود.
بسیاری از بیماری های جسمانی انسان ریشه و منشا روانی دارد
امروزه بسیاری پزشکان معتقد هستند: اختلالات روحی و روانی منشا بسیاری از بیماری های جسمانی اعم از بیماری ها قلبی و عروقی، گوارش و غیره در انسان است و در درمان آن باید ابتدا روح و روان انسان را درمان کرد، در واقع پرداختن به تفریح و ایجاد یک فضای شاد و هیجان برانگیز می تواند در انسان اثر درمانی و رهایی از تنش را داشته باشد. سفر و مسافرت هر چند کوتاه مدت می تواند فرصتی طلایی برای رسیدن به شادی، بازنگری در گذشته وتغییر رفتار مناسب در انسان باشد.
بطور کلی می توان گفت؛ نیاز است انسان در تعاملات اجتماعی خود زمان هایی را برای خود در نظر بگیرد که از این طریق به آرامش روحی و فکری دست یابد، در واقع دست یابی به آرامش روحی در افراد به طرق مختلف حاصل می شود گاهی این کار را می توان با ورزش کردن، مسافرت و تفریح های موقتی انجام داد.
از دیدگاه قرآن یکی از مهم ترین روش های کسب آرامش، رفتن به مسافرت است
انسان آنقدر دچار درگیری های روزمره است که نیاز دارد روح خود به طرقی که می تواند آرامش دهد، به همین دلیل در قرآن نیز به اهمیت تفریح و مسافرت سفارش شده است که می فرماید هرازگاهی به خارج از محدوده ، زندگی رفته و به کوه ها و دیگر زیبایی های زمین توجه کنیم. بنا بر این یکی از روش های رسیدن به آرامش تفریح کردن ورفتن به مکان های خاص یا به عبارت دقیق تر، سفر کردن است.
فرهنگ مسافرت در بین خانواده های ایرانی نهادینه نشده است
متاسفانه مردم جامعه ما نسبت به جوامع دیگر کمتر به امر تفریح و ورزش توجه میکنند بطوریکه امر مسافرت و سفر در بین بسیاری از خانواده ها تعریف نشده و جایگاهی ندارد این در حالی است که در کشورهای پیشرفته مردم به اوغات فراغت خود بسیار اهمیت می دهند و همواره در آغاز هفته شروع به برنامه ریزی در خصوص نحوه پر کردن تعطیلات آخر هفته خود می افتند، اما متاسفانه این فرهنگ در بسیاری از خانواده های ما نهادینه نشده است و مردم و حتی افراد مرفع نیز تفریح و مسافرت را در اولویت های آخر برنامه های زندگی خود جای می دهند.
مهم ترین تاثیرات روحی و روانی مسافرت
اگر بخواهیم به مهم ترین تاثیرات مسافرت و تفریح اشاره کنیم می توان گفت، کاهش استرس ها و دغدغه های روحی و روانی، خارج شدن از حالت روزمرگی، احساس شادابی روحی و نشاط، رفع خستگی، دست یابی به تنوع دیداری و شنیداری، کسب تجربه، افزایش حس صمیمیت، تحکیم بنیان خانواده، دست یافتن به حس روحیه جمعی و مشارکت می تواند از جمله تاثیرات مسافرت و تفریح در بین افراد و خانواده ها باشد.
مسافرت و تفریح روحیه مشارکت جمعی را در بین افراد تقویت میکند
با توجه به اینکه مفهوم کارگروهی و حس مشترک بخوبی در بین افراد و خانواده های جامعه ما تعریف نشده است، بنابراین مسافرت موقعیت خوب و مناسبی برای نزدیک شدن اعضا به یکدیگر فرصت مناسبی برای شکل گیری ارتباطات صمیمی و سالم بین اعضا است، بنابر این مسافرت می تواند ضمن فراهم نمودن آرامش درونی آنها، منجر به تقویت روحیه جمعی و مشارکت بین اعضای این خانواده شود.
مهم ترین فواید فردی مسافرت
سفر علاوه بر ایجاد نشاط در افراد و فوایدی اجتماعی که ذکر شد می تواند از لحاظ فردی نیز باعث بالاتر رفتن اعتماد به نفس، عزت نفس، بهبود شخصیت، ایجاد انگیزه، خودشناسی، کاهش تنش های درونی افراد شده و این خود نقشی درمانی خوبی دارد، به شرط آن که آن ها در این لحظات تنهایی به دغدغه ها و مشکلات آینده خود فکر نکنند، بلکه به توانمندی و زیبایی استعدادشان فکر کنند.
مسافرت زمانی نتیجه مطلوب روحی و روانی دارد که با برنامه ریزی قبلی صورت بگیرد
البته باید توجه داشت سفر و مسافرت وقتی می تواند به نتیجه مثبت در افراد منجر شود که بتوان برای مسافرت خوداز قبل برنامه ریزی و هدف تعیین کرد، متأسفانه بسیاری از مردم جامعه ما برای رفتن به سفر و گذران اوقات فراغت برنامه ریزی قبلی را ندارند. خانواده‌ها بدون در نظر گرفتن تقویم خانوادگی و اقتصادی یک شبه تصمیم به مسافرت می گیرند در نتیجه این نوع مسافرت ها نه تنها آرامش روحی برای آنها ایجاد نمیکند بلکه استرس ها و دغدغه های روحی آنها را افزایش می دهند.
