۱- در وهله نخست از حقوق فردی خود آگاهی یابید.
۲- خود فاش سازی سالم و صحیح را بیآموزید.
۳- پافشاری و سماجت لازمه قاطعیت می باشد. ممکن است تقاضاهای معقول و بحق شما با مقاومت روبرو شده و بی پاسخ باقی بمانند. یک راهکار مناسب در این مواقع پافشاری قاطعانه است به این صورت که بدون آنکه عصبانی شوید، برنجید و یا صدای خود را بلند کنید با خونسردی و صلابت مکررا در خواست خود را تکرار کنید. صرفنظر از شگردهایی که افراد برای منصرف کردن شما بکار میبندند، تا اجابت تقاضاهای خود و دستیابی به حقوق مشروع خود بجنگید.
۴- وضعیت بدنی و زبان بدن شما دو مولفه بسیار مهم در برخورد قاطعانه شما با دیگران میباشند. زبان بدن شما میبایست مطمئن و توام با آرامش باشد. تماس چشمی مستقیم با مخاطب خود برقرار کنید اما خیره نشوید. هنگامی که به چشمان فرد مقابل خود نگاه نمیکنید، خود را آسیب پذیر و سلطه پذیر مینمایانید. حالت چهره شما بایستی با پیام ارسالی شما همخوانی و هماهنگی داشته باشد. لحن و آهنگ صدای شما نیز به همین ترتیب. با ژستی ریلکس، محکم و پذیرنده در مقابل دیگران بایستید. خود را از موقعیتهای منفعلانه رهایی بخشید، مثلا هنگامی که شما نشسته و طرف مقابل شما ایستاده باشد، فرد مقابل شما در موقعیتی برتر و مسلط تر نسبت به شما قرار خواهد داشت. هنگام صحبت کردن با دیگران از تکان دادن بی مورد دستها و پاهای خود که اضطراب، تردید، ترس و عدم اعتماد بنفس شما را آشکار میسازند جدا خودداری کنید. جدیت بایستی در چهره شما موج بزند.
۵- لحن و آهنگ صدا نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لحن صدای شما بایستی خنثی باشد و بار احساسی نداشته باشد. قاطع، محکم و آرام صحبت کنید. لرزش صدا یک عامل منفی در برقراری ارتباط قاطعانه است. با صدای رسا و شمرده صحبت کنید. مکث ها را هنگام صحبت کردن حذف کنید. مانند ” اِ اِ..” و یا “اوم…”. با تردید و بلاتکلیفی صحبت نکنید .واژه های “نمیدانم..” و”فکر کنم…” را کمتر بکار برید.
۶- مواضع سست اتخاذ نکنید. پوزش خواستن مکرر از اقتدار شما میکاهد.
۷- بدون احساس شرم، خجالت و بی کفایتی تعریف و تمجید دیگران را بپذیرید. با متانت و وقار تنها با عبارت”متشکرم” تعریف و تمجید دیگران را پاسخ گویید. هرگز خود را کوچک و بی اهمیت فرض نکنید. مثلا وقتی که کسی از لباس شما تعریف میکند که “چه لباس قشنگی پوشیدی” پاسخ ندهید که “این لباسو من ۳ ماه که دارم” و یا هنگامی که فردی از زحمات شما قدردانی میکند به وی پاسخ ندهید که”نه کاری نکردم” و یا “وظیفم بود”.
۸- از متهم کردن و ملامت دیگران بپرهیزید و همواره سعی کنید با تمرکز بر مشکلات راه حل مناسبی برای آنها بیابید. بجای محکوم کردن، تشویق کنید و پیشنهاد ارائه دهید.
۹- طوری درخواست نکنید که پاسخ منفی بشنوید. جای اینکه بگویید “چرا پنجره رو باز نمیکنی” بگویید”ممکن لطفا پنجره رو باز کنی”.
۱۰- از قضاوت کردن بپرهیزید و به حقایق بپردازید. بجای اینکه بگویید: “متنی که تایپ کردی خیلی مزخرفه” بگویید: “تایپ شما نیاز به بازنگری دارد”.
۱۱- قاطعانه و مصمم”نه” بگویید. اگر مایل بودید توضیح مختصری از علت رد تقاضای خود بدهید، اما بیش از حد خود را توجیه نکنید. توجیه کردن، بهانه تراشی و عذر خواهی بیش از حد و بی مورد از اقتدار شما میکاهد.
۱۲- بمنظور اجتناب از تعارض و برخورد با لبخند زدن، سر تکان دادن و تائید طرف مقابل، تظاهر به توافق نکنید.
۱۳- از فرضیات و پیش داوریها اجتناب ورزید. گمان نکنید که از پیش میدانید فرد مقابل شما چه میخواهد بگوید و یا انگیزه هایش چه چیزهایی میباشند.
۱۴- از دیگران انتظار نداشته باشید بدون آنکه کلامی دم بزنید افکار شما را بخوانند.
۱۵- هرگز کسی را با پیامدهای خاصی تهدید نکنید. تنها پیامد رفتار وی را گوشزد کنید. چرا که اگر تهدیدات خود را عملی نسازید از اعتبار و اقتدار شما کاسته خواهد شد.
۱۶- تا میتوانید روشن، مشخص، صریح و خاص تقاضاها، افکار و احساسات خود را مطرح سازید.
۱۷-چنانچه مطلبی را میخواهید با کسی در میان بگذارید، مستقیما و بدون واسطه با همان فرد خاص صحبت کنید. اگر میخواهید به”علی” حرفی را بزنید به “محمد” نگویید که پیغام شما را به “علی” بدهد. از طفره رفتن نیز خودداری کنید.
۱۸- هیچگاه در حضور جمع از فردی انتقاد نکنید. هیچگاه در حضور دیگران کسی را نصیحت نکنید.
۱۹- پیام های خود را مالک گردید. جملات خود را با ضمیر “من” آغاز کنید.
۲۰- اگر ایده و پیشنهادی دارید بدون ترس، شرمساری و خجالت داوطلبانه آن را مطرح سازید.
۲۱- از عقاید و حقوق خود دفاع کنید، حتی اگر دیگران با شما هم عقیده نباشند. اجازه ندهید دیگران عقیده خود را به شما تحمیل کنند. مگر اینکه از استدلال منطقی برخوردار باشند.
۲۲- درخواستهای نابجا و غیر منطقی را رد کنید.
۲۳- در صورت نیاز از دیگران تقاضای کمک کنید.
۲۴- اگر احساس کردید قانون و یا سنتی غیر منصفانه و نا معقول است، از زیر سوال بردن آن بیم نداشته باشید.
۲۵- به دیگران فرصت اظهار عقیده بدهید و به عقایدشان احترام بگذارید.
۲۶- بجای اینکه بگویید: “شما اشتباه میکنید”. بگویید: “من با شما موافق نیستم”.
۲۷- جای اینکه بگویید: “فکرت خیلی احمقانه است” بگویید: “تو فکرهای عجیبی در سر داری اما من تصور نمیکنم که عملی باشند”.
۲۸- از رفتار دیگران انتقاد کنید و نه از خودشان. بجای اینکه بگویید: “تو خیلی شلخته و بی نظمی” بگویید: “این پرونده ها را چرا درست سر جایشان قرار ندادی”
۲۹- از عبارت “تو باید” استفاده نکنید و جای آن بگویید:”من فکر میکنم بهتر باشد که..”
