با این راهکارها تبدیل به مادری شاد و خوشحال شوید
▪ همراه با فرزندتان بازی ویدئویی کنید
بله درست است؛ بازی های ویدئویی آنقدرها که فکر میکنید، بد نیستند. وندی هارت بکمن (Wendy Hart Beckman) از اهالی سینسیناتی، فهمیده بود که بهترین موقع برای درست ارتباط برقرار کردن با پسرانش، هنگامی است که با هم بازی کامپیوتری میکنند. او می گوید در مورد هر یک از فرزندانش این ارتباط به روش متفاوتی ایجاد می شود. وقتی حواس پسر بزرگترش از بازی پرت می شود، آن ها می تواند به راحتی با هم صحبت کنند. در حالی که این گونه بحث ها به طور رو در رو به ندرت نتیجه می دهد.
وندی از بازی های ویدئویی به عنوان راهی برای تقویت مهارت های اجتماعی پسر دومش استفاده میکند. اما کوچکترین پسرش از یاد دادن تکنیک بازی های جدید به او لذت می برد و این کار علاقۀ مشترکی بین آن ها به وجود آورده است. این شیوه را امتحان کنید، مطمئناً از اینکه چقدر می توانید لذت ببرید، متعجب می شوید.
▪ خاطرات روزانۀ خود را بنویسید
کریستین لوییز (Christine Louise)، مادر دو فرزند از اهالی پانژاسِن (Paunzhausen) آلمان می گوید:”وقتی اوضاع درهم برهم می شود، یک خودکار برمی دارم و آن چه که پیش آمده و دلیل آن را می نویسم. همیشه خیلی سریع این وضعیت را کنترل می کنم”.
نوشتن فراز و نشیب های زندگی به عنوان یک مادر می تواند به شما کمک کند که خشم تان را کنترل کرده، مشکلات را حل کنید و رشد کودک خود را پی گیری نمائید. کریستین می گوید:”وقتی ناامید و عصبانی می شویم، شانس کمی برای آرام کردن اوضاع داریم. چینن فرصتی را برای خودتان فراهم کنید. این کار برای کودک تان نیز مفید است. او هم با دیدن کار شما، راه موثری برای کنترل عصبانیت خود خواهد یافت.”
▪ با دوستان تان معاشرت کنید
با این همه وظیفه ای که در رابطه با فرزندان تان دارید (به اضافه هر مسئولیت دیگری که بر عهده دارید.)، تعجبی ندارد که دوستان تان را کنار بگذارید؛ اما اگر بتوانید با آن ها هم درارتباط باشید، شادتر خواهید بود –و به فرزندان تان هم می آموزید که دوستی چقدر مهم است.
تامی برمن (Tami Berman)، مادر ۳ فرزند در نیوبرگِ نیویورک می باشد که هنوز دوستی خودش را از دوران ابتدایی با دو دوست صمیمی اش حفظ کرده است. او می گوید:”بچه هایم از صحبت هایمان دربارۀ دوران کودکی لذت می برند و با بچه های دوستانم عهد بسته اند که آن ها نیز دوستی شان را حفظ کنند. این به آن ها حس ثبات و پایداری می دهد.”
وقتی بچه های تان کوچک هستند، ادامه دادن به دوستی خیلی سخت می شود –اما این زمان دقیقاً زمانی است که بیش از پیش به دوستان تان نیاز دارید. می توانید هر دو ماه یک بار همدیگر و خانواده های تان را به شام دعوت کنید و بعد از آن با هم یک نوشیدنی بخورید.
▪ اجازه بدهید کودک تان خودش انتخاب کند
دخترم در دوران نوپایی خیلی اصرار می کرد که دقیقاً همان چیزی را که خودش می خواهد بپوشد، حتی اگر پوشیدن دامن کوتاه با کفش های ساق کوتاهِ چرمی در یک روز برفی باشد. من هم به او اجازه می دادم. بعدها متوجه ارزش اجازه دادن به او در انتخاب لباس، کتاب و دکور اتاقش شدم:رشدِ استقلال، ویژگی های فردی و مهارت او در انتخاب های درست (درباره غذا، دوستان و فعالیت ها)، بهتر از بچه هایی بود که برای شان تصمیم گیری می شد.
▪ به کودک تان نه بگویید
در سال های اولیه مادر بودنم، دیدگاه من از مادری خوب، مادری سرشار از عشق و کاملاً فداکار بود که هرگز عصبانی نمی شود و نه نمی گوید. اگر اشتباهی می کردم (مثل همیشه) فقط باید بیشتر تلاش می کردم تا به کمال برسم و اگر کودکم نق می زد، از دستوراتم سر پیچی کرده یا اصرار به کاری می کرد، معنایش این بود که باید صبورتر می شدم و بیشتر او را درک می کردم.
این عقیده من بود تا اینکه یک روز دیگر طاقتم تمام شد. وقتی که بالاخره به او نه گفتم، خورشید از پشت ابر بیرون آمد. فهمیدم که مادر خوب بودن به معنای موافقت بی چون و چرا با کودکم نیست، بلکه به این معناست که مثل یک رهبر او را راهنمایی کنم.
به دو فرزند کوچک ترم راحت تر نه می گفتم و همه چیز بهتر پیش می رفت. آن ها قوانین را می دانستند، چون برای شان روشن کرده بودم و مطمئن بودند که بله یعنی بله و نه هم یعنی نه.
▪ به بازی “سرزمین آب نباتی” خاتمه دهید
اکثر ما معتقدیم که والدین خوب به بچه های شان علاقمندند. تاحدودی درست است. تقریباً در پنجاهمین دفعه بازی “سرزمین آب نباتی” (بازی ای شبیه به مار و پله) یا تماشای برنامه کودک “جی جی، هواپیمای جت”، شاید آرزو کنید که ای کاش کودک تان به چیزهایی که شما علاقه دارید، علاقمند بود. ممکن است همین طور باشد. لیزا فیلیپس، مادر یک کودک در ووداستاکِ نیویورک می گوید:”فکر می کنم در تربیت کودک روی از خود گذشتگی مادر بیش از حد تاکید شده است. بنابراین آن ها به جای اینکه فقط و فقط به موسیقی بچه ها گوش دهند، به موسیقی های مورد علاقۀ لیزا نیز گوش می دهند. شاید رفتن به پیاده روی با بچه ها به کندی بگذرد و ساختن دفترچه خاطرات کلی ریخت و پاش و شلختگی به همراه داشته باشد، اما حداقل در دام باتلاق های “سرزمین آب نباتی” نمی افتید.
