توصیه های روانشناسی برای داشتن یک رابطه شاد و خوب با همسر
۱- خانواده یک مجموعه است. خانواده زمانی‌موفق خواهد بود که همه اعضای آن در یک‌محفل با کمال صمیمیت و شادی زندگی می‌کنند.چون وجود هر نوع مشکل و ناهماهنگی حتی ازسوی یک عضو، کل خانواده را دچار ناراحتی‌می‌نماید، پس از انجام هر رفتاری نظیر مقایسه‌کردن، تحقیر، طعنه زدن و… پرهیز کنید.
۲- زندگی مشترک عرصه کمال است نه صحنه‌پیکار. بنابراین دررفع بحران‌ها مانند یک تن واحد عمل کنید. یار و یاور هم باشید. کوشش نکنیدبر دیگری تسلط بیابید، با هم و در کنار هم باشید نه‌رودروی هم.
۳- از ابراز محبت نسبت به یکدیگر دریغ نکنید.ابراز محبت به موقع در زند گی مشترک علاقه،نشاط و طراوت به وجود می‌آورد. این امر فقط لازمه روزهای نخستین ازدواج نیست، بلکه باگذشت زمان نهال نوپای زندگی به درختی تناور تبدیل می‌شود که نیاز بیشتری به آبیاری دارد. باابراز محبت و نشان دادن عشق و علاقه به هم،می‌توان این درخت تناور را برای همیشه با نشاط، باور و با طراوت نگه داشت.
۴- عاشقانه به هم نگاه کنید. نحوه نگریستن هریک از ما به دیگری به (چگونه بودن ما) بستگی‌دارد، نه به (چگونه بودن او.) زبان نگاه، زبان‌موثری است. شما با نگاه کردن به طرف مقابل، به او می‌فهمانید که به صحبت کردن با علاقمندهستید. اگر او سخن می‌گوید، شما همچنان که تبسمی بر لب دارید به صورت و چشم او نگاه کنید.این حالات شما، اثر معجزه آسایی در ایجاد صمیمیت و عشق دارد. علاوه بر این، اغلب در یک‌زوج عاشق شاهد به وجود آمدن زبانی رمزی وعبارت‌های محرمانه‌ای هستیم که افراد دیگر قادربه درک آن نیستند و نیز شیطنت‌ها، اشاره‌ها و کنایه‌هایی که تنها عشاق آن را می‌فهمند.
۵ – در پنهان کردن راز خود پافشاری نکنید.وقتی یکی از شما اشتباه کردید، صادقانه و صمیمی‌به آن اعتراف کنید. مراقب باشید که احساسات‌همسرتان را جریحه‌دار نکنید. صداقت و اظهارپشیمانی و ندامت تنها راه علاج واقع است. زیراقبول نکردن اشتباه و نپذیرفتن خطا اختلاف را دامن می‌زند و تا زمانی که به اشتباه خود متعرف‌نشوید و صمیمانه از همسرتان پوزش نخواهید،رابطه زناشویی ترمیم نمی‌شود.
۶ – باید بدانید که هر موضوعی را به شیوه‌ای‌خاص با همسر خود در میان بگذارید. اگر فکر کنیدگفتن آن ضرورتی ندارد و نگفتن آن آینده شما راتهدید نمی‌کند، اصرار در برملا کردن آن نکنید.هنگام بیان مسئله‌ای که در گذشته داشته‌اید، ابتدابخشی از آن را فاش کنید. به این معنی که از مسائل‌کوچک‌تر شروع کنید. اگر همسرتان ظرفیت‌پذیرش آن را داشت به تدریج مسائل مهم‌تر راپیش بکشید.
۷- در مطرح کردن مسائل ناخوشایند سعی کنیدخود را هم دخالت دهید. مثلا به جای این که‌بگویید، چرا با فلانی این طور برخورد کردی؟بگویید: کاش با او این طور برخورد نمی‌کردیم.
۸- هنگام طرح مسئله با همسر خود هرگز جمله(تو با هیچ کس نمی‌توانی کنار بیایی) را به کارنبرد. زیرا همین جمله باعث می‌شود که او دیگرهیچ گاه مسائل خود را با شما در میان نگذارد.
۹-به جای جستجو در اعمال و رفتار همسرتان،سعی کنید از خود او سوال کنید. گفتگو مستقیم باهمسر سبب می‌شود که در موردی که شما شک وتردید داشتید، مشکل آسان‌تر حل شود.
۱۰-اشتباه‌های یکدیگر را به رخ هم بکشید، زیراپایه‌های زندگی مشترک را سست می‌کند.
۱۱-اگر خطایی از همسر خود دیدید، زود ازکوره در نروید و سفره دلتان را نزد هر کس بازنکنید. خصوصا نزد پدر و مادرتان. زیرا این کار سبب سرافکندگی همسرتان شود و امکان آشتی‌را بسیار ضعیف می‌کند. زمانی که رابطه شما باهمسرتان تیره شد آرامش خود را حفظ کنید،متین و خونسرد باشید، وگرنه رفتارتان غیرمنطقی‌می‌شود و ممکن است دست به کاری بزنید که‌سبب پشیمانی شود.
۱۲- اگر می‌خواهید عشق و علاقه خود را به‌همسرتان تداوم بخشید، باید زمان کافی را برای باهم بودن و ابراز محبت کردن اختصاص دهید. و به یادآوری روزهای نخستین آشتی‌تان بپردازید.
۱۳- تلافی جو نباشید. اگر بخواهید به تلافی‌اشتباه خود لجبازی کنید، همه پل‌های رابطه باهمسرتان را خراب کرده‌اید. با گذشت و فداکاری‌همسرتان را برای همیشه مدیون خود سازید.
۱۴- انعطاف‌پذیر باشید. با چشم‌پوشی و نرمش‌می‌توان از بروز تنش‌های بی‌دلیل پیشگیری کرد.موارد اختلاف را صرفا به نیت رسیدن به دیدگاه‌مشترک طرح کنید، نه برای تکرار و تثبیت کدورت‌دشمنی.
۱۵-صبر و بردباری همسر خود را به عنوان‌وظیفه او قلمداد نکنید. بلکه شما نیز با گذشت ومتانت و نکته‌سنجی قدردانی خود را نسبت به اوثابت کنید.
۱۶- همسر آزرده شریک خوبی‌برای زندگی‌نیست. یکدیگر را نیازارید. اجازه ندهیدیکنواختی و کسالت غبار غم را بر زندگی‌تان‌بیفشاند.
۱۷-نسبت به همسرتان احساس مسئولیت کنید.این احساس پاسخی ارادی آدمی است به‌نیازهای یک انسان دیگر، خواه این نیازها بیان‌شده باشد یابیان نشده باشد.
۱۸- به همسرتان احترام بگذارید. احساساتش رادرک کنید. منظور از درک احساسات آن است که‌همسر خود را آن طور که هست بشناسید (از نظرخصوصیات اخلاقی، عقلانی، ایمانی، ایده‌ها،آرزوها، احساسات و عواطف…) احترام گذاشتن‌به همسر عبارت است از پذیرش وی آن طور که‌هست و ارزش گذاشتن به شخصیت و کمالات اوکه مظاهر آن در گفتار و کردار در فرهنگ‌های‌مختلف متفاوت است، همسران باید ضمن وحدت‌فرهنگی از مصادیق احترام در زمینه‌های مختلف‌تبعیت نموده و آنها را در مورد همسر خود به کاربندند.
