خطرات داشتن یک زندگی کم تحرک و بدون ورزش
دانشمندان، پژوهش های موجود در مورد ارتباط بین فعالیت بدنی روزانه، رفتار کم تحرک و مرگ زودرس را بدقت مطالعه کردند. پس از تجزیه و تحلیل ۱۶ مطالعه طولانی مدت که شامل بیش از یک میلیون داوطلب بود، آنها شرکت کنندگان را براساس آنکه در هر روز چه قدر ورزش میکردند و چه قدر کم تحرک بودند، در یک گروه از ۴ گروه اصلی قرار دادند.
یک بررسی جدید که چهارشنبه در مجله لانست منتشر شد، نشان می دهد که نشستن بیش از حد طولانی، ممکن است همیشه برای سلامتی ما مضر نباشد، تا زمانیکه ما در جایی دیگر به اندازه کافی ورزش کنیم. این یافته ها نشان داد افرادی که حدود یک ساعت در روز با شدت متوسط ورزش می کردند، مانند پیاده روی ۱.۵ کیلومتر در ۱۷ دقیقه، کمترین احتمال را داشت که در طول مدتی که تحت نظر بودند، فوت کنند، حتی اگر تا ۸ ساعت در روز پشت میز می نشستند. حتی ورزش سبک تر نیز باعث کاهش خطر مرگ و میر در افراد کم تحرک شد، در مقایسه با کسانی که بندرت فعالیت میکنند.
با اینحال رابطه بین تماشای تلویزیون و مرگ زودرس، قوی تر از آن بود که فقط با رفتن به باشگاه، از بین برود افرادی که ۵ ساعت یا بیشتر در روز تلویزیون تماشا می کردند، همچنان خطر مرگ و میر بالاتری نسبت به افرادی داشتند که کمتر تلویزیون می دیدند حتی در زمانی که بطور منظم ورزش می کردند.
اولف ایکلوند، نویسنده ارشد مطالعه و استاد دانشکده علوم ورزش نروژ و همچنین دانشگاه کمبریج بریتانیا گفت نگرانی های زیادی در مورد خطرات سلامتی مرتبط با سبک زندگی بی تحرک امروزی، وجود داشته است. پیام ما، یک پیام مثبت است. اگر به اندازه کافی فعال باشیم (حتی بدون نیاز به شرکت کردن در ورزش ها یا رفتن به باشگاه) کاهش یا حتی از بین بردن این خطرات، ممکن خواهد بود.
تحقیقات قبلی در مورد این موضوع، مختلط بوده است، برخی یافته های مطالعات نشان می دادند که ورزش، خطرات ناشی از زندگی کم تحرک که می تواند شامل سلامت کمتر قلب و افزایش خطر ابتلا به سرطان باشد را از بین نمی برد اما یافته های سایر مطالعات، برعکس بود. به گفته نویسندگان، مطالعه آنها از طریق تطبیق همزمان سطح فعالیت فیزیکی و رفتار کم تحرک افراد با خطر مرگ و میرشان، ضعف این تلاش های قبلی را برطرف میکند (اصلاح میکند). با اینکه این یافته ها جامع و دلگرم کننده هستند، اما همه خبرها، خوب نیست.
اول اینکه، این مطالعات توسط محققانی جمع آوری شدند که عمدتاً افراد بالای ۴۵ سالی که در ایالات متحده، غرب اروپا واسترالیا زندگی کرده بودند را بررسی کردند.این بدان معناست که یافته های آنها ممکن است فراگیر نباشد. دوما هنگامیکه محققان، یک آزمایش کوچکتر روی زمان تماشای تلویزیون افراد انجام دادند، دریافتند که تماشای تلویزیون، بطور کلی کشنده تر از رفتار کم تحرک بود. این ممکن است به این خاطر باشد که این عادت بطور خاص، سایر رفتارهای ناسالم مانند خوردن غذاهای بدرد نخور (تنقلات) را تقویت میکند یا به دلیل آنکه مردم در حین تماشای تلویزیون، در مقابل کار کردن در پشت میز، به احتمال کمتری از جایشان بلند می شوند و کمی راه می روند.
با توجه به یک مطالعه دیگر که اخیرا توسط مجله لانست، بعنوان بخشی از یک سلسله تحقیق در مورد فعالیت فیزیکی منتشر شد، هزینه های سلامت ناشی از رفتار کم تحرک در سال ۲۰۱۳ در سراسر جهان، در مجموع به ۵۳-۸ بیلیون دلار رسید. با توجه به این هزینه درمان بالا و تا حدی قابل پیشگیری، ایکلوند و همکارانش امیدوارند یافته های آنها بتواند مردم را تشویق کند که به دفعات بیشتری (از هر راهی که میتوانند) ورزش کنند.
او گفت: برای بسیاری از افرادی که به محل کار رفت و آمد میکنند و شغلهای دفتری دارند، هیچ راهی برای فرار از نشستن طولانی مدت وجود ندارد. برای این افراد بطور خاص، ما نمی توانیم به اندازه کافی بر اهمیت ورزش کردن تاکید کنیم خواه بیرون رفتن برای پیاده روی در موقع ناهار باشد یا دویدن در صبح یا دوچرخه سواری تا محل کار. یک ساعت فعالیت بدنی در روز، ایده آل است اما اگر این کار دشوار است، پس حداقل انجام دادن مقداری ورزش در روز می تواند به کاهش این خطر کمک کند.
