در شرایط خاص، نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی می‌تواند خطرناک باشد. اگر شما هر کدام از شرایط زیر را دارید، نگه داشتن ادرار احتمال ابتلا به عفونت یا بیماری‌های کلیوی را افزایش می‌دهد:
بزرگ شدن پروستات
مثانه نوروژنیک (کیست ساز)
اختلالات کلیوی
حبس شدن ادرار
زنان باردار بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری قرار دارند.
زمانی که ادرار خود را نگه می‌دارید، چه اتفاقی در بدن می‌افتد؟
زمانی که مثانه شما نیمه‌پر است، اعصاب مثانه فعال می‌شود. این اعصاب سیگنال احساس نیاز به تخلیه ادرار را به مغز می‌فرستند. سپس تا زمانی که شما برای تخلیه مثانه اقدام کنید، مغز سیگنال‌هایی برای نگه داشتن آن به مثانه ارسال می‌کند. این یعنی مبارزه آگاهانه یا ارادی با سیگنال تخلیه مثانه.
این سیگنال از فردی به فرد دیگر متفاوت است. علاوه بر این سن، اینکه چه مقدار مایع در مثانه وجود دارد و چه زمانی از روز است، بر روی میزان ضرورت تخلیه ادرار تأثیر دارد. به‌عنوان مثال، این سیگنال‌ها شب‌ها کاهش می‌یابد، به این ترتیب شما می‌توانید شب را با آرامش بخوابید و هر چند ساعت یک بار برای رفتن به دستشویی اقدام کنید.
در برخی از زنان، نیاز به تخلیه ادرار پس از زایمان افزایش می‌یابد. این موضوع نتیجه تغییراتی است که در هنگام زایمان اتفاق می‌افتد و باعث ضعف عضلات و تحریک اعصاب آن ناحیه می‌شود.
آیا نگه داشتن ادرار می‌تواند باعث ایجاد عفونت ادراری شود؟
در حالت عادی با نگه داشتن ادرار عفونت ادراری ایجاد نمی‌شود. عفونت ادراری زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها از راه مثانه به دستگاه ادراری وارد شوند.
اگر مثانه خود را به صورت منظم خالی نکنید، احتمال ورود و تکثیر باکتری‌ها در مثانه افزایش می‌یابد و می‌تواند منجر به عفونت ادراری شود. تحقیقی در این زمینه انجام شده است، اما مدارک محکمی مبنی بر افزایش احتمال عفونت ادراری از طریق نگه داشتن ادرار وجود ندارد.
اگر به مقدار کافی آب ننوشید، احتمال ابتلا به عفونت ادراری افزایش می‌یابد. زیرا مثانه به اندازه کافی پر نشده که سیگنال تخلیه را برای مغز ارسال کند، در این حالت باکتری‌هایی که در آنجا وجود دارند، امکان رشد و تکثیر می‌یابند و باعث ابتلا به عفونت ادراری می‌شوند.
علائم عفونت ادراری عبارتند از:
نیاز مداوم به دفع ادرار
احساس سوزش در زمان دفع ادرار
بوی زیاد و غیرمعمول ادرار
رنگ تیره ادرار
وجود خون در ادرار
درد لگن
مثانه بخشی از دستگاه ادراری است که از طریق حالب (لوله باریکی که ادرار را از کلیه‌ها به مثانه می‌برد، میزنای یا حالِب نام دارد) به کلیه شما متصل می‌شود. در موارد نادر، ادرار می‌تواند به کلیه‌ها برگردد (حرکت رو به بالا) و منجر به آسیب یا عفونت کلیه شود.
بزرگ شدن پروستات یا مثانه نوروژنیک، می‌تواند به حفظ غیرارادی ادرار منجر شود. انسداد مجاری ادرار یا عضلات ضعیف مثانه می‌تواند از تخلیه مثانه به طور کامل جلوگیری کند.
زمانی که واقعاً نیاز دارید ادرار خود را نگه دارید، موارد زیر می‌تواند به شما کمک کند:
ذهن خود را به موضوعی مشغول کنید، به طوری که تمام تمرکزتان متوجه آن باشد.
موسیقی گوش کنید.
در حالت نشسته قرار بگیرید.
کتاب بخوانید.
از حرکت‌های غیرضروری بپرهیزید.
خود را گرم نگه دارید، سرما می‌تواند به شما احساس نیاز به تخلیه ادرار بدهد.
در اغلب موارد نگه داشتن ادرار برای سلامتی مضر است و انجام آن به طور منظم احتمال عفونت ادراری یا سایر مشکلات دستگاه ادراری را افزایش می‌دهد.
