درد پشت زانو یعنی شما با مشکل بزرگتری سر و کار دارید و نادیده گرفتن آن، بعدها به شما کمکی نخواهد کرد. این مطلب را بخوانید تا برخی از رایج ترین عوامل درد مزمن پشت مفصل زانو و چگونگی رفع آن را بشناسید، در نتیجه می توانید در کمترین زمان به شرایط قبلی برگردید.
التهاب تاندون همسترینگ
اگر در شروع دویدن، درد پشت زانو را تجربه میکنید، اما چند دقیقه بعد از تمرین کردن فرو می نشیند، ممکن است التهاب تاندون همسترینگ داشته باشید. این حالت به طور معمول برای دوندگانی رخ می دهد که مسافت های طولانی را ثبت میکنند و در مسابقات جاده ای (مثل ماراتن یا نیمه ماراتن) شرکت دارند و در نهایت به خاطر خستگی و تکنیک غیر صحیح، انعطاف باسن کافی ندارند.
دکتر جسیکا گراکس، متخصص بیومکانیک و موسس Press Play Performance lab و Innersport Chiropractic در برکلی کالیفرنیا، می گوید: وقتی می دوید، همسترینگ شما دچار خستگی می شود و ممکن است دیگر نتواند سرعت پای شما را از جلو رفتن در حرکت تکراری، کاهش دهد، در نتیجه شروع به تجربه ی درد پشت زانو خواهید نمود. استفاده ی بیش از حد زمانی رخ می دهد که پای پایین تر مثل یک پاندول به سمت جلو تاب میخورد و در نتیجه بارها و بارها در طول یک دوی طولانی، کشیدگی و فشاری را بر همسترینگ ها وارد می سازد.
راهکار مناسب
یک پزشک ورزشی را ملاقات کنید که با انجام تحلیل راه رفتن مشخص نماید چه چیزی آسیب شما را بدتر میکند. گراکس می گوید: این مشخص میکند که کدام عضلات به درستی تحریک نمی شوند و تصویری از فرم و تکنیک دویدن شما رسم میکند. اغلب اوقات عضلات ضعیف باسن به عنوان عامل درد پشت زانو دانسته می شوند، اما تقویت عضلات تثبیت کننده ی لگنی (مثل فلکسورهای باسن) نیز اهمیت دارند.
حرکت باز شدن صدف، از میشل السون، استاد فیزیولوژی ورزشی در دانشگاه اوبورن شهر مونتگومری، که به طور منظم بیماران دارای این نوع آسیب را مداوا میکند، امتحان نمایید. به پشت دراز بکشید و یک نوار کششی را به صورت حلقه دور زانوهای خم شده ی خود قرار دهید، پاهای خود را با فشار به نوار از هم باز کنید (دور شدگی یا abduction). سه ست ۲۵ تایی انجام دهید.
کیست بیکر
وقتی پای خود را خم و راست میکنید، احساس یک برجستگی متورم و دردناک در پشت زانوی خود دارید. چون دونده ها یک کار انجام می دهند، دویدن. پاها به صورت مکرر و تکراری حرکت میکنند. اولسن می گوید: دویدن بسیار زیاد بدون تغییر در سرعت یا مسافت می تواند موجب ساییده شدن بیش از حد غضروف ها در داخل و اطراف زانو شود، که می تواند بافت های نرم و سطح پشتی کاسه زانو را دردناک نماید.
راهکار مناسب
این عمل خم و راست شدن مکرر زانو که ناشی از استفاده ی بیش از حد است، منجر به تجمع مایع می شود، که باعث ایجاد یک کیست در پشت زانو می شود. در حالی که شما می توانید مدت زمانی را دست از تمرین بردارید، بهترین راه برای درمان آن انجام یک تزریق یا آسپیره کردن موضعی برای خارج کردن مایع است.
اگرچه، گراکس، درمان دستی یا تکنیک های آزادسازی فعال (ART)، نوع خاصی از ماساژ برای درمان آسیب ها را، پیشنهاد میکند. این درمان می تواند بافت صدمه دیده در همسترینگ را تجزیه کرده و درد پشت زانو را تسکین دهد. در حالی که این به فروکش کردن علائم کمک خواهد کرد، اگر التهاب مفاصل یا پارگی غضروف زانو داشته باشید، کیست بیکر می تواند عود کند.
پارگی غضروف زانو
افتادن یا چرخش ناگهانی زانو یا ساییده شدن و پاره شدن ساده می تواند موجب پارگی غضروف زانو که بین استخوان های ران و ساق پا قرار می گیرد، شود (این غضروف شکلی شبیه نعل اسب دارد). این غضروف زانوی شما را ثابت نگه می دارد، اما به سادگی با افزایش سن، فرسوده می شود. یک پارگی کوچک باعث کمی تورم خواهد شد که دو تا سه هفته بعد بهتر خواهد شد.
پارگی متوسط، باعث درد در هنگامی که زانویتان را خم میکنید، می شود. در حالی که ممکن است بعد از چند هفته از بین برود، اما به سادگی می تواند با استفاده ی بیش از حد، آسیب مجدد رخ دهد. شدیدترین موارد پارگی غضروف زانو، راه رفتن را دشوار میکنند. ممکن است احساس سست بودن زانو داشته باشید، یا ممکن است زانویتان قفل شود یا ناگهان در هنگام انجام هر نوع فعالیتی، بیرون بزند.
راهکار مناسب
MRI قادر خواهد بود تا به شما شدت آسیب را نشان بدهد، اما یخ گذاشتن مکرر و استراحت می تواند به داشتن احساس بهتر در پارگی غضروف زانو کمک نماید.پزشکان ممکن است فیزیوتراپی را پیشنهاد کنند. ممکن است به شما حرکات خاصی را برای تمرین کردن پیشنهاد کنند، مثل ست های اسکات برای تقویت مفصل زانو و ورزش های تقویت کننده ی باسن مثل باز شدن صدف، اگر درد و تورم باقی بماند جراحی بهترین کار برای ترمیم و جداسازی غضروف آسیب دیده است. در حالی که ممکن است چند ماه نتوانید روی پاهایتان راه بروید، اما وقتی بتوانید از شر عصا خلاص شوید ذوق زده خواهید شد.
التهاب تاندون گاستروکنمیوس
این عضله ی ساق پا است که از پشت زانو عبور کرده و به مفصل بالایی زانو متصل می شود. زمانی که زانو، در حالی که انگشت های پا به سمت بالا هستند، کشیده می شود، تاندون های گاستروک میتوانند دچار کشیدگی شوند، در نتیجه به تاندون ها آسیب می زند. گراکس می گوید: به نظر می رسد این موضوع به خاطر عدم آمادگی یا خستگی عضلات در دیگر جاهای بدن، بیشتر در دوچرخه سواران رخ می دهد تا دوندگان.
اگر زین دوچرخه بسیار بالا یا بسیار عقب باشد، عضلات ساق شما در یک وضعیت آسیب پذیر قرار می گیرند. این ها در صورتی که عضلات باسن کار خود را انجام ندهند میتوانند دچار کشیدگی شوند، به ویژه در کوهنوردی های سنگین و یا دوچرخه سواری یا دویدن در سربالایی.
راهکار مناسب
درمان RICE را دنبال کنید (استراحت، یخ، فشار، بالا بردن) تا تورم را کاهش دهید و سعی کنید برای فشار بیشتر در هنگامی که قصد دویدن دارید، یک ساق بند بپوشید. یک ساق بند، مثل محافظ ساق فشاری ۲XU، عضله را حمایت کرده و وقتی شروع به التیام میکند، کشیدگی آن را کاهش می دهد. گراکس توصیه میکند: اگر این اتفاق هنگام دوچرخه سواری رخ می دهد، یک دوچرخه ی حرفه ای متناسب، با کمک یک دوچرخه سوار حرفه ای دارای صلاحیت یا کارور پزشکی تهیه نمایید.
