۱) استفاده از آدامس های فاقد قند پس از مصرف غذاهای حاوی ساکارز یا تنقلات به مدت ۵ تا ۳۰ دقیقه توصیه می شود.
۲) استفاده از خمیر دندان های حاوی فلوراید مناسب و مواد ساینده کم همراه با مسواک توصیه می شود.
۳) هفته ای ۲ تا ۳ بار باید از دهانشویه فلوراید ۲/۰ درصد استفاده شود.
۴) هفته ای ۱ تا ۲ بار باید از دهانشویه کلرهگزیدین ۱۲/۰درصد استفاده شود.
۵) افراد با ریسک بالای پوسیدگی دندان، باید هر ۳ تا ۴ ماه یک بار به دندان پزشک مراجعه کنند و افراد با ریسک کمتر، هر ۶ تا ۹ ماه یک بار.
۶) افراد با ریسک بالای پوسیدگی دندان باید هر ۱۲ تا ۱۸ ماه یک بار از دندان های خود کلیشه رادیوگرافی تهیه کنند و افراد با ریسک کمتر، هر ۲۴ تا ۳۶ ماه یک بار.
۷) لااقل روزی ۲ بار، اول صبح و شب، لازم است دندان ها مسواک زده شوند.
۸) لااقل روزی یک بار قبل از مسواک زدن باید با نخ دندان حاوی فلوراید، بین دندان ها تمیز شوند.
۹) دهانشویه آب نمک ممکن است مفید باشد اما جایگزین روش های پیشگیری فوق الذکر نمی شود.
۱۰) دندان های شیری کودکان تا سن ۱۱ تا ۱۲ سالگی باید تحت کنترل باشند و بدون حفظ فضایشان نباید آنها را کشید.
۱۱) کشیدن دندان های شیری منجر به از دست رفتن فضای دندان های دایمی زیرین می شود و نیاز به درمان های ارتودنسی را واجب میکند.
۱۲) به محض رویش اولین دندان دایمی در سن ۶ تا ۸ سالگی باید شیارهای آن از نظر ابتلا به پوسیدگی مورد معاینه قرار گرفته و در صورت لزوم بسته شوند.
۱۳) در صورتی که به صورت ژنتیکی ناهنجاری های دندانی یا فکی در والدین یا بستگان کودک وجود داشته باشد، بهتر است کودک از سنین ۱۰ سالگی تحت کنترل دندان پزشک متخصص کودکان یا ارتودنسی قرار گیرد.
۱۴) وجود فاصله بین دندان های شیری معمولا طبیعی است و نباید موجب نگرانی والدین شود.
۱۵) مقادیری بی نظمی و درهم رفتگی دندان های پایینی در سنین ۸ تا ۹ سالگی معمولا طبیعی است و به مرور برطرف می شود.
۱۶) درد نداشتن دندان ها الزاما بیانگر سالم بودن آنها و نداشتن پوسیدگی نیست.
۱۷) در صورتی که دندانی درد شدید داشته باشد، نشان دهنده تخریب وسیع عاج و عصب دندان است و احتمال نیاز به درمان ریشه را مطرح میکند.
۱۸) قسمت هایی از دندان که در معرض پوسیدگی بوده اند، در صورت بهبود بهداشت، موادمعدنی جذب میکنند و پوسیدگی را متوقف میکنند.
۱۹) نواحی متوقف شده فوق الذکر میتوانند رنگ جذب کنند و قهوه ای باشند و احتیاجی به ترمیم نیست.
۲۰) هر تغییر رنگی روی سطح جونده دندان ها، الزاما پوسیدگی نیست و نیاز به ترمیم ندارد.
۲۱) در صورت ترمیم دندان با مواد فلزی غیرهمرنگ (آمالگام)، احتمال حساس بودن دندان به سرما و سایر محرک ها ظرف مدت ۴۵ روز تا ۲ ماه وجود دارد.
۲۲) در صورت ترمیم دندان با مواد همرنگ، حساسیت دندان ها بیش از یک هفته قابل توجیه نیست و باید بررسی شود.
۲۳) در صورتی که پس از ترمیم دندان خود احساس بلندی میکنید، در اولین فرصت به دندان پزشک خود مراجعه کنید.
۲۴) بلندی ترمیم می تواند سبب حساسیت به سرما و گرما شده یا سبب شکستگی ترمیم یا دندان شود.
۲۵) در مراحل اولیه پوسیدگی دندان که بیشتر به صورت حساسیت به شیرینی یا سرما نشان داده می شود، به دندان پزشک خود مراجعه کنید.
۲۶) پس از بروز درد شدید، خودبه خود و شبانه که بعضا با داروهای مسکن نیز آرام نمی شود، دندان نیاز به درمان ریشه پیدا میکند.
۲۷) ظرف مدت ۳ هفته پس از پایان درمان ریشه حتما باید پانسمان با مواد ترمیمی دایمی جایگزین شود.
۲۸) دندان های درمان ریشه شده به دلیل از دست دادن بیشتر بافت های خود، بسیار ضعیف شده و مستعد شکستن هستند.
۲۹) پس از درمان ریشه، خوردن غذاهای سفت ممکن است سبب شکستن دندان شود.
۳۰) بافت ها و دیواره های دندان درمان ریشه شده باید تقویت شود تا احتمال شکستن کاهش یابد.
۳۱) درصورتی که دندان درمان ریشه شده دچار شکستگی شود، لبه آن معمولا به زیر لثه امتداد یافته و نیاز به جراحی لثه را نیز مطرح میکند.
۳۲) ریشه دندان های درمان ریشه شده در رادیوگرافی به صورت نوارهای سفیدی دیده می شوند.
۳۳) این نوارهای سفید باید به صورت متراکم و یکنواخت تا نوک ریشه امتداد یافته باشد.
۳۴) هر دندان درمان ریشه شده ای نیاز به روکش ندارد.
۳۵) دندان هایی که درمان ریشه نشده اند نیز ممکن است به دلایل دیگری مانند تخریب وسیع یا زیبایی نیاز به روکش داشته باشد.
۳۶) در مواردی که چند دندان در کنار هم به صورت جداگانه قرار گرفته اند و لازم است همه آنها روکش شوند، به هیچ عنوان نباید به یکدیگر چسبانده شوند بلکه باید به صورت جداگانه روکش شوند تا امکان تمیز کردن نواحی بین دندانی و حفظ سلامت لثه ها میسر شود.
۳۷) در صورتی که دندانی کشیده شده است، برای جایگزینی دندان از دست رفته، دو دندان مجاور ناحیه بی دندانی پایه گرفته شده و ناحیه وسط پر شود. به این روش که یکپارچه بوده و ۳ دندان (۲ دندان پایه و یک دندان وسط) متصل به هم هستند، بریج یا پل گفته می شود.
۳۸) زیر بریج باید به وسیله نخ هایی که از نخ دندان ضخیم تر است و «سوپر فلاس» نامیده می شود، تمیز شود.
۳۹) عبور دادن دهانشویه با فشار از زیر بریج به پاکسازی بیشتر کمک میکند.
۴۰) در صورتی که دندان های دو طرف ناحیه بی دندانی سالم هستند، برای پرهیز از آسیب دیدن این دندان ها می توان به کمک ایمپلنت فضای بین دو دندان را جایگزین کرد.
