این متن و توصیههای زیر را بخوانید تا با رعایت آنها پسر خود را همانند یک مرد مسئول و با اعتماد به نفس تربیت کنید.
در مدیریت احساسات کودکتان، او را یاری کنید
در صحنه سینما ممکن است دیدن یک مرد ساکت و خشک بسیار جذاب به نظر برسد، ولی در زندگی واقعی مردی جذاب است که بتواند به درستی احساسات خود را کنترل کند.
برخی از ویژگیها که ما در کلیشه آنها را مردانه مینماییم، در واقع احساسات و شخصیت کودکان و نوجوانان را سرکوب میکند.
اگر پسر شما گریه میکند و شما با عصبانیت به او میگویید تو مرد هستی گریه نکن، نه تنها به او کمکی نکردهاید، بلکه احساسات او را سرکوب کردهاید و به او یاد میدهید که احساساتش را مخفی نگه دارد.
پژوهشها نشان میدهند که مادران از دخترهایشان بیشتر در مورد احساسشان سوال میکنند و اگر هم زمانی دختر و پسر آنها دچار آسیب شود، بیشتر به دختر خود رسیدگی میکنند و همین امر موجب میشود که پسرها در بیان احساسات خود شرم داشته و به مردانی تبدیل شوند که نتوانند به خوبی با دیگران ارتباط برقرار کنند حتی نتوانند احساسات خود را بیان و کنترل نمایند.
چه میتوان کرد؟
به او اجازه دهید حرف بزند، اگر فرزند شما پس از بازگشت از مدرسه، اخمو و ناراحت است، با او صحبت کنید و از او دلیل ناراحتیاش را جویا شوید و هنگامی که متوجه دلیل عصبانیت او شدید، از او حمایت کرده و بدون اینکه سخنرانی طولانی داشته باشید، با او همدردی و او را تصدیق کنید؛ به این ترتیب او شما را در کنار خودش احساس خواهد کرد و در مورد تمامی احساساتش به وضوح صحبت میکند.
به او کمک کنید تا برای حل مشکل خود راهحلی پیدا کند
به پسر خود آموزش دهید که درک و بیان احساساتش یک موضوع است و رفع و پیدا کردن راهحل برای آن موضوعی دیگر.
به او یاد دهید که اگر اتفاق بدی برای او رخ میدهد، نباید بیش از حد آن را ادامه دهد و روی آن تمرکز کند. پسرها بیش از تمرکز بر روی احساس خود، بر روی مشکل تمرکز میکنند و وظیفه والدین این است که از زندگی عاطفی پسران خود محافظت کنند.
بخشی از مسئولیت والدین در تربیت پسرها این است که به آنها آموزش دهند عواطفی همچون درد، غم، خشم و یا ترس، حواسی هستند که گاه به سرعت از بین نمیروند و این امر خوب است.
دانستن همین موضوع به کودکان کمک میکند تا احساس بهتری داشته باشند.
به کودکتان همدلی را آموزش دهید
وقتی که پسرها بتوانند احساس فرد دیگری را درک کنند، به دوست، همسر و پدر بهتری در آینده تبدیل خواهند شد.
همدلی یک مهارت ارزشمند اجتماعی است که به شما کمک میکند احساس دیگران را درک کنید و از انجام کارهایی که مضر هستند، خودداری ورزید. این یکی از بهترین اصول تربیتی است که والدین باید به کودکان خود آموزش دهند.
اما مطالعات نشان میدهد که متأسفانه مادران امروزی این اصل را از یاد بردهاند.
به گفته پژوهشگران دانشگاه میشیگان، دانشجویان امروزی به نسبت همسالان خود در ۲۰ سال پیش، ۴۰ درصد کمتر مهارت همدلی کردن را دارند، پژوهشگران معتقدند که احتمالاً این امر دو علت دارد:
اول شیوع بازیهای ویدئویی که پسران را خشن بار میآورد و دوم شبکههای اجتماعی مجازی که تمام وقت کودکان به آنها اختصاص مییابد و عدم ارتباط با دوستان و افراد در دنیای واقعی منجر به کاهش ارتباطات و در نهایت کاهش حس همدلی و همراهی میشود.
چه میتوان کرد؟
هنگام بازی کردن کودک خود را تشویق کنید که خود را جای دیگری قرار دهد؛ مثلاً هنگامی که یکی از دوستان او در حال انجام بازی بیسبال است، به پسر خود بگوئید که او تحت فشار است و تو میتوانی به جای نشستن روی نیمکت و تماشای او، به او ملحق شوی و به او در برد رقیبش کمک کنی.
این گفته به ظاهر ساده است و فقط چند ثانیه طول میکشد، ولی اگر چندین بار در طول سال تکرار شود، میتواند به رشد احساس همدلی کودک کمک کند.
او را به خواندن کتابهای رمان تشویق کنید
مطالعات دانشگاه یورک در تورنتو نشان میدهد افرادی که کتابهای رمان بیشتری میخوانند، در تست همدلی، نمرات بهتری میگیرند.
پژوهشگران معتقدند قسمتهایی از مغز که ما برای درک چگونگی احساس شخصیتهای داستانی از آنها استفاده میکنیم، همان قسمتی است که احساس مردم واقعی را درک میکنیم و هر چقدر بیشتر از این بخش مغز استفاده کنیم، قویتر میشود.
حس او را نسبت به خودش تقویت کنید
به مردهائی که آنها را تحسین میکنید، فکر کنید، تمامی آنها یک صفت مشترک دارند و آن اعتماد به نفس است.
هنگامی که مردی نسبت به خودش احساس خوبی دارد، این به معنای خودخواهی او نیست؛ بلکه او احساس اعتماد به نفس، شایستگی و صلاحیت دارد و این دقیقاً همان چیزی است که شما از آینده پسرتان توقع دارید.
چه میتوان کرد؟
از ستایش و مدح نابجای او خودداری کنید. گفتن جملاتی همچون تو باهوشترین پسر دنیا و یا بهترین بازیکن بسکتبال هستی کاملاً اشتباه است، زیرا در زندگی واقعی، انتظارات فرزندتان را از خودش بیشتر میکند.
براساس مطالعات انجام شده این گروه از کودکان، به درستی نمیتوانند از عهده انجام مسئولیتهای آینده برآیند.
بلکه گروهی ازکودکان که به درستی و پس از کار سخت و چالشهای زیاد موفق به انجام کاری میشوند و پدر و مادر به گفتن جمله من به وجود تو افتخار میکنم اکتفا کردهاند، افرادی مسئولیتپذیر و با اعتماد به نفس هستند.
هیچگاه به او برچسب نزنید. هرگز به او نگوئید که تو پسر هستی و نمیتوانی این کار را انجام دهی و یا از دیگر جملات سرزنشکننده برای رفتار پسرتان استفاده نکنید.
هیچگاه نوع رفتارکودکتان را به ج.ن.س.یت او ربط ندهید. پیامهایی که بچهها از والدین خود دریافت میکنند، نقش عمدهای در رشد اعتماد به نفس آنان دارد.
هنگامی که والدین باگفتن جملات منفی، ارزش کودک خود را پایین میآورند، به مرور کودک این قضیه را باور میکند و اعتماد به نفس خود را از دست میدهد و مشکل را ناشی از نوع ج.ن.س.یت خود میداند که مثلاً پسرها دردسرساز هستند.
احترام گذاشتن به دیگران را به آنها آموزش دهید
پسری که یاد میگیرد به شیوهای دلسوزانه رفتار و قوانین را رعایت کند، به بزرگترها و دیگران نیز احترام میگذارد و به مردی تبدیل میشود که با شیوهای محترمانه با دیگران برخورد میکند.
چه میتوان کرد؟
مقرراتی تنظیم و آنها را رعایت کنید: اگر پسر شما در خانه از قوانین آن پیروی نکرد، برای او عواقب و تنبیه در نظر بگیرید.
فرقی نمیکند که چه قانونی را رعایت نکرده است، بددهنی کرده و یا سر ساعت به منزل نیامده و یا تکالیف خود را انجام نداده و … اگر هیچ تنبیه و یا تشویقی برای سرپیچی و یا رعایت قانون در نظر نگیرید، به مرور او خرابکاریهای بیشتری میکند و نه تنها به فرد بیادبی تبدیل میشود، بلکه مردی سرکش نیز میشود.
برای او یک مدل خوب باشید: با بزرگسالانی که در زندگی کودکتان وجود دارند، همچون دبیر، مربی، پدر و مادر، دوستها و … محترمانه رفتار کنید و اگر مشکلی بین فرزند شما و هر یک از این افراد پیش آمده و حتی اگر کودک شما مقصر بود، برای او توضیح بدهید که بیادبی و خشونت با بزرگترها کار پسندیدهای نیست و به او این اطمینان را بدهید که در این مورد حتماً با فرد مقابل صحبت خواهید کرد و مشکل را رفع میکنید.
بدین ترتیب علاوه بر حل مشکل، مهارتهای احترام گذاشتن به دیگران را به کودک خود آموزش دادهاید.
محبت و توجه و عاطفه خود را به کودکتان نشان دهید
هنگامی که پسر شما در سنین خردسالی است، بوسیدن و در آغوش گرفتن شما را بسیار میپسندد، ولی هنگامی که به سن نوجوانی میرسد، این کار را نمیپسندد و این امر کاملاً طبیعی است.
پسرها در این سنین سعی میکنند با جدا شدن از مادر خود به استقلال برسند. اما به یاد داشته باشید که حتی مردان بزرگ نیز به محبت مادرانشان نیاز دارند.
سعی کنید شیوهای جدید بیابید و محبت خود را به او ابراز کنید.
چه میتوان کرد؟
زمان درست را انتخاب کنید. به احتمال زیاد پسرها خجالت میکشند از اینکه در حضور دوستان و یا دیگران، توسط مادر بوسیده و یا در آغوش گرفته شوند.
اگر احساس میکنید که پسرتان در این مورد مقاومت میکند و دوست ندارد شما در حضور دیگران به او محبت کنید، هنگامی که او تازه به رختخواب رفته است و میدانید که هنوز بیدار است، به اتاق او بروید و او را ببوسید و اتاق را ترک کنید.
اگر دوست دارید پسران شما به مردان با محبت آینده تبدیل شوند، محبت فیزیکی را از آنان دریغ نکنید.
نقش پدر در تربیت مردان آینده
وقتی که صحبت تربیت پسران است، مردان (پدرها) به نسبت مادرها از یک امتیاز برخوردارند.
مادران قطعاً میتوانند به کودکان خود آموزش دهند که چگونه انسان خوبی باشند، ولی پدرها میتوانند مرد بودن را به آنها نشان دهند.
با پسران خود وقت صرف کنید. وقت گذاشتن پدرها برای پسرها بسیار در تربیت آنها مؤثر است.
پسرها میتوانند پیامها را سریع دریافت کنند و هنگامی که وقت خود را با پدرشان میگذرانند، دوست داشتن و امنیت را درک میکنند.
با زنان خوب رفتار کنید: یکی از روشهایی که میتوان به پسرها چگونگی رفتار با زنها را آموزش داد، رفتار خود پدرها با همسرشان است.
بنابراین هنگامی که پدر با همسرش، بر سر موضوعی به مشکل برمیخورد، باید قادر به اعتراف اشتباهش باشد و در صورت لزوم عذرخواهی کند و با احترام با همسرش رفتار نماید.
با پسرها ارتباط فیزیکی داشته باشید: مطالعات نشان میدهند که کشتی گرفتن و شوخی کردنهای فیزیکی پدر با پسر، به آنها کنترل و تنظیم احساسات را میآموزد.
علاوه بر این بوسیدن و در آغوش گرفتن پسرها به طور باور نکردنی در تقویت قدرت و اعتماد به نفس آنها موثر است.