راهکارهای روانشناسی تشخیص دوست واقعی از دوست ظاهری و دشمن باطنی
همیشه یک ” اما ” اضافه میکند
از رنگ اتاق خوابتان، لباسی که به تازگی خریدید و یا هر چیز جدید دیگری که نشان می دهید تعریف میکند اما درست مثل دفعات قبل ( مثل اینکه عادتش باشد ) یک اما اضافه میکند و می گوید:رنگ سبز بهتر نبود؟ فلان مدل لباس بیشتر به تو می آید و کلی امای دیگر. این انتقادهای پی در پی می تواند یک رابطه را به آرامی مسموم کند. باید قبل از اینکه تاثیر منفی ببینید چنین افراد اما آوری را شناسایی کنید. خبرهای خوبتان را با افرادی در میان بگذارید که به انتخابتان احترام می گذارند و از شادی شما خوشحال می شوند.
هرگز برای بیرون رفتن با شما تماس نمی گیرد یا دعوتتان نمیکند
قدیم ها یادتان می آید که ساعت ها تلفنی با دوستتان صحبت می کردید؟ حالا شبکه های اجتماعی برای در دسترس بودن هیچ سدی باقی نگذاشته اما به جدا ماندن روابط نیز کمک کرده. به نظر من با اینکه هر روز به دوستانم پیام می دهم اما باز هم به ارتباط شخصی با کسانی که برایشان اهمیت قائلم نیاز دارم. برای من ایجاد ارتباطی فرای پیام فرستادن به این معناست که طرف مقابل مهم است و می خواهم برایش وقت بگذارم. اگر دوستتان ماه ها است که تماسی نگرفته و یا با شما بیرون نمی آید می تواند به این دلیل باشد که این رابطه زیاد برایش با اهمیت نیست. اگر وقت دارد که به آرایشگاه برود حتما کمی وقت برای گذراندن با شما هم باید داشته باشد.
در شغلتان مشکل ایجاد میکند
شما هم حتما در محل کار خود دوست یا دوستانی دارید نه؟ بیشتر ما داریم. دقت کنید که این افراد چگونه روی شغلتان تاثیر مثبت می گذارند و یا در پی تخریب آن هستند. اگر با صدای بلند بگوید ” باز هم که دیر آمدی ” یا بخواهد در حجم کارها کمکتان کند ( حتی اگر همه چیز را تحت کنترل داشته باشید ) ممکن است در واقع بخواهد حرکتی بر ضد شما انجام دهد. دشمنان دوست نما مخصوصا در محیط کار میتوانند بسیار زهراگین باشند. خام ها معمولا بدون اینکه متوجه شوند مسائل مربوط به عملکرد، رقابت برای ترفیع یا دیگر مسائل مربوط به کار می تواند روی دوستی شان تاثیر بگذارد به همکاران خود نزدیک می شوند. دوستی در محل کار هیچ ایرادی ندارد اما گاهی اوقات برخی کارها می تواند باعث فاجعه بار شدنش شود. در دوستی و کار خود مرزهایی تعیین کنید بالاخره کار کار است و باید خارج از جایگاه دوستی به آن نگاه کرد.
به شما بها نمی دهد
مادران شاغل معمولا فکر میکنند دوستانشان که مادرانی خانه دار هستند کل روز را به بیکاری می گذرانند. این در واقع می تواند نشانه ای از حسادت باشد. دوستتان ممکن است خسته، فرسوده و ناراضی باشد. این دوست ممکن است شروع به تعریف از روزهای بلند و وقت آزادی که دارد بکند و بگوید خوش به حالت که اینقدر بیکاری! اما این در واقع کم لطفی است چون کارها سخت و صبری که برای بزرگ کردن بچه ها باید به خرج دهید را نادیده می گیرد. باید این را دانست که هر چیز در زندگی تاوانی دارد و مرغ همسایه همیشه غاز نیست. این مسئله را با توضیح مواردی که گفته شد می توان حل کرد تا رابطه با آن دوست وارد جنبه های مثبت تری شود.
روی مشکلتتان کلید میکند
مخصوصا اگر درگیر یک بحران باشید، این طبیعی است که دوستان بخواهند بدانند اوضاع یکدیگر چگونه است. اما در این میان دو نوع سوال از شما پرسیده خواهد شد، سوالاتی سازنده که حاصل از نگرانی طرف مقابل است و سوالاتی تخریب کننده که فقط درگیری تان را بیشتر میکنند. برای مثال دوست متاهلتان از شما می پرسد اینکه هنوز تنهایی چطور است؟ چرا تا به حال تنها مانده ای؟ مسلما اینها سوالاتی است که زیاد از شنیدنشان خوشحال نمی شوید. سوالاتی که از شما پرسیده می شود در واقع از روی مهربانی و دلسوزی نیست.
همیشه به دنبال جلو زدن از شما است
تصمیم می گیرید به همراه دوستتان شروع به ورزش کنید اما خیلی زود متوجه می شوید این ورزش با یکدیگر تبدیل شده به یک رقابت تمام عیار. به شما می گوید من قبل از آمدن به باشگاه فلان اندازه شنا رفته ام و تمرین تردمیل را هم تبدیل میکند به یک مسابقه دو. این در حالی است که تحقیقات نشان داده همراهی با یک دوست در طول ورزش باید برایتان الهام بخش باشد و رقابتی دوستانه ایجاد کند. عبارت اصلی در اینجا ” دوستانه ” است اگر چنین نیست توصیه می کنم به تنهایی عرق بریزید تا با یک آینه دق.
