زبان بدن چیست و چه چیزهایی را در مورد آدم ها نشان می دهد

حالات چهره
یک شخص تا چه اندازه می تواند با حالات چهره منظورش را بیان کند؟ لبخند تایید یا خوشحالی را نشان می دهد. در برخی موارد حالات چهره احساس واقعی ما در رابطه با یک موقعیت خاص را نشان می دهد. وقتی حس خوبی دارید حالات چهره شما این احساس را به دیگران نشان می دهد.
احساساتی که از طریق حالات چهره نشان داده می شود:
خوشحالی
ناراحتی
عصبانیت
انزجار
ترس
تعجب
پریشانی
هیجان
خواهش
تحقیر

زبان بدن همان اشارات غیر کلامی برای برقراری ارتباط است.

همین اشارات غیر کلامی بخش عظیمی از ارتباطات روزانه را تشکیل می دهد. از حالات چهره گرفته تا حرکات بدن تمام این ها حجم اطلاعات زیادی همراه خود دارند.
فهمیدن زبان بدن مهم است اما باید به گفته ها و متون هم توجه کرد.
حالات چهره جهانی
حالات چهره عمومی ترین شکل زبان بدن است. حالات صورت برای  بیان ترس، عصبانیت، ناراحتی و خوشحالی در تمام دنیا به یک شکل است. محققی به نام پل اکمن (Paul Ekman) در یکی از مطالعاتش جهانی بودن حالات چهره برای بیان احساسات خاصی چون لذت، عصبانیت، ترس، ناراحتی و هیجان را نشان داده است.
چشم ها
چشم ها پنجره ای به روح ما انسان هاست و احساس و افکار ما را برملا میکند. وقتی با فردی مکاتبه میکنید دقت کردن به حرکات چشم های او نقش بسیار مهمی در فرآیند ارتباط دارد. یکی از نکاتی که معمولا همه ما به آن دقت می کنیم این است که آیا فرد مقابل به چشم های شما خیره می شود یا اینکه نگاهش را از چشم های شما بر می دارد، چقدر پلک می زند یا مردمک چشم ها تا چه حد منبسط و بزرگ می شود.
هنگام ارزیابی زبان بدن به این حرکات و اشارات چشم دقت کنید:
خیره نگاه کردن: وقتی فردی هنگام گفتگو مستقیم به چشم های شما نگاه میکند نشان می دهد که از گفتگو با شما لذت می برد و به حرف های شما توجه میکند. اما تماس چشمی طولانی مدت ممکن است ترس ایجاد کند. از طرف دیگر اگر فرد دائما نگاهش را از چشم های شما بردارد نشاندهنده پریشانی و نا آرامی اوست و سعی میکند احساس واقعی خودش را مخفی کند.
پلک زدن: پلک زدن در حالت عادی کاملا طبیعی است اما باید به کم یا زیاد بودن پلک های او دقت داشته باشید. پلک زدن زیاد نشاندهنده نا آرامی و پریشانی است. پلک زدن کم هم نشاندهنده این است که فرد سعی دارد پلک ها را کنترل کند. به عنوان مثال یک بازیکن پوکر سعی میکند حرکت پلک هایش را کنترل کند تا بی تفاوتی خود نسبت به ورقی که در دست دارد نشان دهد.
اندازه مردمک: یکی دیگر از نشانه های چشم اندازه مردمک هاست. دو عامل برای تغییر اندازه مردمک وجود دارد یکی میزان نور فضا و دیگری احساسات. گاهی اوقات احساسات باعث تغییر در اندازه مردمک چشم می شود. به عنوان مثال وقتی شخصی مجذوب شخص دیگری می شود چشم ها نیمه باز و اندازه مردمک کوچک تر می شود.
دهان
حالات و حرکات دهان نیز در خواندن زبان بدن نقش مهمی دارند. به عنوان مثال جویدن لب پایین نشان دهنده ترس و نگرانی است. گرفتن جلوی دهان نشان دهنده تلاش برای مودب بودن به خصوص هنگام خمیازه و سرفه می باشد. البته ممکن است برای مخفی کردن بی میلی خود نیز این کار را انجام دهد. یکی از مهم ترین و بارزترین اشارات زبان بدن لبخند است. لبخند به روش های مختلفی تفسیر می شود. یک لبخند می تواند یا واقعی باشد و یا برای ابراز خوشحالی ظاهری، طعنه و یا حتی بدبینی باشد.
لب های غنچه: لب های غنچه ممکن است نشان دهنده تنفر، بی میلی یا عدم اعتماد باشد.
گاز گرفتن لب ها: آدم ها معمولا لب ها را هنگام نگرانی و تشویش و اضطراب گاز می گیرند.
گرفتن جلوی دهان: وقتی بخواهیم احساس خود را مخفی کنیم جلوی دهانمان را می گیریم تا لبخند یا پوزخندمان را مخفی کنیم.
بالا و پایین دادن لب ها: وقتی لب ها کمی به سمت بالا باشد خوشحالی و یا خوش بینی فرد را نشان می دهد اما وقتی کمی به سمت پایین آویزان شده باشد ناراحتی، بی میلی را نشان می دهد.
اشارات
اشارات واضح ترین سیگنال های زبان بدن هستند. دست تکان دادن، اشاره کردن و نشان دادن اعداد با انگشت ها رایج ترین اشارات قابل فهم هستند. بعضی از اشارات فرهنگی هستند به عنوان مثال اشاره با انگشت شست در هر فرهنگ و کشوری مفهوم متفاوتی دارد.
مشت گره: نشاندهنده عصبانیت و همبستگی است.
انگشت شست: نشاندهنده تایید یا عدم تایید است.
اشاره تایید: در این اشاره با چسباندن انگشت شست و انگشت اشاره شکل دایره ایجاد می کنیم و ۳ انگشت دیگر هم باز هستند. این اشاره در برخی مناطق اروپایی برای نشان دادن ناچیز بودن شما به کار برده می شود. در برخی مناطق آمریکایی نیز یک حرکت بسیار عوامانه محسوب می شود.
اشاره شکل حرف انگلیسی V: این اشاره که با بلند کردن انگشت اشاره به همراه انگشت میانی انجام می شود برای نشان دادن صلح و آرامش است.
پاها و بازوها
پاها و بازوها در برقراری ارتباط غیرکلامی نقش بسیار مهمی دارند. دست به سینه ایستادن حالت تدافعی دارد و انداختن پاها روی هم دوست نداشتن یا ناراحتی را نشان می دهد. بیش از حد باز گذاشتن دست ها نشان دهنده این است که میخواهید خودتان را بزرگ نشان دهید یا با جمع کردن دست ها میخواهید خودتان را کوچک تر و دور از توجه دیگران باشید.
دست به سینه: این حالت نشاندهنده حالت دفاعی و حفاظتی است.
قرار دادن دست ها روی کمر: این حالت نشاندهنده آمادگی فرد است و یا می تواند نوعی حالت تهاجمی باشد.
گرفتن دست ها در پشت: نشاندهنده کسالت، نگرانی و یا عصبانیت فرد است.
ضربه زدن با انگشت ها: نشاندهنده بی تابی، بی حوصلگی و نا امیدی است.
انداختن پاها روی هم: نشاندهنده نیاز فرد به حریم خصوصی و جدا بودن است.
ژست
ژست ها نیز در زبان بدن حرف زیادی برای گفتن دارند. صاف نشستن نشاندهنده دقت فرد به گذر مسائل است. خمیده نشستن نشاندهنده کسل بودن و بی تفاوتی فرد است.
ژست باز: ژست های باز دوستانه بودن فرد را نشان می دهد.
ژست بسته: ژست های بسته مثل قوز کرده، دست به سینه یا انداختن پاها روی هم خصومت، عدم رضایت و نگرانی را نشان می دهد.

زبان بدن چیست و چه چیزهایی را در مورد آدم ها نشان می دهد