بدن شما می‌تواند کربوهیدارت‌ها، عضله، و چربی را برای تولید انرژی تجزیه کند، آگاهی از ترتیب تجزیه‌ی مواد مغذی می‌تواند به شما کمک کند توده‌ی عضلانی را بسازید یا حفظ کنید و چربی سوزی را افزایش دهید.
▪ اول کربوهیدراتها
اولین سوختی که بدن شما برای تولید انرژی تجزیه می‌کند، کربوهیدراتها هستند. بعد از یک وعده‌ی غذایی، بدن شما در حالت تغذیه شده قرار می‌گیرد، و ترجیحا کربوهیدراتها را تجزیه می‌کند، زیرا آنها براحتی در دسترس هستند و به انرژی تبدیل می‌شوند.
بعد از اینکه بدن شما از کربوهیدرات‌های یک وعده‌ی غذایی یا میان وعده استفاده کرد، سلول‌های شما شروع می‌کنند به تجزیه‌ی گلوکز (قند) ذخیره شده در عضلات و کبدتان، که گلیکوژن نامیده می‌شود. ذخایر گلیکوژن در هر فرد متفاوت است، اما معمولا در عرض ۲۴ ساعت تمام می‌شود، این یعنی بدن شما برای تولید انرژی باید شروع به تجزیه‌ی ترکیبات دیگر کند.
▪ متابولیز چربی
هنگامیکه قند و گلیکوژن در دسترس نباشند، بدن شما ترجیحا ترکیبات چربی معروف به تری گلیسرول که در بافت چربی (پیه) وجود دارند را تجزیه می‌کند. از آنجا که چربی، یک منبع انرژی بالا با ۹ کالری در هر گرم است، می‌تواند یک منبع سوخت موثر فراهم کند.
علاوه بر این، بدن شما از نظر متابولیکی ترجیح می‌دهد توده‌ی خالص بدنی را حفظ کرده و تا جایی که ممکن است برای تولید سوخت، ذخایر چربی را تجزیه کند. تنها هنگامیکه ذخایر چربی شما بسیار کم باشند یا کاملا ته کشیده باشند، بدن شما مجبور است که پروتئین یا همان عضلاتتان را تجزیه کند.
▪ تجزیه‌ی عضله
هنگامیکه گلوکز و ذخایر چربی ته کشیدند، بدن شما به ناچار به سراغ عضله می‌رود، و آن را برای تولید انرژی به اسیدهای آمینه‌ی منحصر بفردی تجزیه می‌کند.
بر خلاف کربوهیدراتها و چربی‌ها، بدن شما اسیدهای آمینه را ذخیره نمی‌کند، به همین دلیل است که تجزیه‌ی عضله، تنها راه آزاد کردن اسیدهای آمینه برای سوخت است. در شرایط معمولی که شما بطور منظم غذا می‌خورید، بدنتان برای تولید انرژی از عضله استفاده نمی‌کند.
معمولا از پروتئین عضلات، تنها در حالت قحطی (گرسنگی شدید، یا استرس‌های سنگین) استفاده می‌شود. از آنجا که شما برای زنده ماندن و حرکت کردن به بافت‌های عضلانی نیاز دارید، سوخت و ساز بدن شما بطور طبیعی تمایل دارد که ازعضله چشم پوشی کرده و اول کربوهیدراتها و چربی را تجزیه کند.
در حالیکه بدن شما از تجزیه‌ی بافت عضلانی اجتناب می‌کند، اما یک رژیم غذایی غلط می‌تواند جلوی افزایش عضله را بگیرد. با اینکه ممکن است شما ورزش کنید و سعی کنید توده‌ی عضلانی‌تان را افزایش دهید، اما اگر از یک رژیم غذایی که پروتئین و کالری کافی ندارد پیروی می‌کنید، بدن شما سلول‌های عضلانی نخواهد ساخت و حتی ممکن است متوجه شوید که عضلاتتان کاهش یافته‌اند.
اگر پروتئین کافی مصرف نکنید، آسیب‌های ورزشی که در طول ورزش اتفاق می‌افتند نمی‌توانند ترمیم شوند، و اندازه یا قدرت عضله ممکن است کاهش یابد. بدون بارگیری مجدد و کافی، شاید فکر کنید که عضلات شما می‌سوزند، اما در واقع چون سوخت کافی تامین نشده، سلول‌های شما فاقد مواد مغذی مورد نیاز برای ترمیم و بازسازی عضلات هستند.
اگر سعی دارید که توده‌ی عضلانی‌تان را افزایش دهید یا قدرت کلی‌تان را بیشتر کنید، برای تهیه‌ی یک رژیم غذایی سالم و متعادل که به شما در رسیدن به اهدافتان کمک کند، با یک متخصص تغذیه یا مربی متخصص مشورت کنید.
