قرص ایمی پرامین عوارض جانبی موارد مصرف و منع دارویی
موارد مصرف
ایمیپرامین برای رفع بیماری افسردگی و نیز شب‌ادراری در کودکان تجویز می‌شود.
مکانیسم اثر
از طریق مهار برداشت مجدد نوراپی‌نفرین و سروتونین توسط پایانه سلول عصبی پیش‌سینماپسی غلظت سیناپسی آنها را در سیستم عصبی مرکزی افزایش می‌دهد.
فارماکوکینتیک
این دارو پس از تجویز خوراکی به سرعت و به‌طور کامل جذب می‌شود.دارای متابولیسم گذر اول کبدی بوده و متابولیت فعال آن دزپیرامین‌ می باشد راه دفع دارو کلیوی است. پیوند این دارو به پروتئین بسیار زیاد است. نیمه عمر دارو ۲۵-۱۱ ساعت و زمان لازم برای شروع اثر ضد افسردگی ۳-۲ هفته می‌باشد.
هشدارها
در موارد زیر مصرف این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
الکلسیم‌حاد، آسم، اختلالات دو قطبی، اختلالات خونی‌و گوارشی، گلوکوم با زاویه باریک‌، افزایش‌فشار کره چشم، پرکاری تیروئید، هیپرتورفی پروستات، عیب کار کلیه، اسکیزوفرنی، حملات تشنجی، حساسیت به داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و احتباس ادرار.

عوارض جانبی
خشکی دهان خواب آلودگی، تاری دید، یبوست، تهوع، اشکال در ادرار کردن، عوارض قلبی- عروقی، واکنش‌های ازدیاد ، حساسیت، اختلالات رفتاری، اختلالات حرکتی، تداخل در فعالیت جنسی، تغییرات قند خون، افزایش اشتها و وزن و عوارض اندوکرین مثل ژنیکوماستی، اختلالات خونی و هیپوناترمی از عوارض جانبی دارو هستند.

تداخل دارویی
▪ مصرف همزمان با داروهای ضد آریتمی، خطر آریتمی‌بطنی را افزایش می‌دهد.
▪ مصرف همزمان این دارو با مهار کننده‌های آنزیمMAO باعث تحریک CNS و بالا رفتن فشارخون می‌گردد.
▪ این دارو اثر پائین آورنده فشارخون کلونیدین و گوانتیدین را کاهش می‌دهد و در صورت قطع ناگهانی این دو دارو خطر افزایش فشارخون زیاد می‌شود.
▪ مصرف همزمان این دارو با فنوتیازین‌ها موجب افزایش عوارض جانبی آنتی‌موسکارینی‌ می‌شود.
▪ مصرف همزمان این دارو با داروهای مقلد سمپاتیک ممکت است سبب تشدید عوارض قلبی-عروقی و احتمالا بروز آریتمی، تاکی‌کاردی یا افزایش فشارخون شود.
▪ مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد تیروئید ممکن است خطر بروز اگرانولوسیتوز را افزایش دهد.
▪ مصرف همزمان فراورده‌های حاوی الکل و سایر داروهای مضعفCNS با این داو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS، ضعف تنفسی و کاهش فشارخون شود.
▪ سایمتیدین با مهار متابولیسم این دارو، غلظت پلاسمایی آن را افزایش می‌دهد.
نکات قابل توصیه
▪ از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت نیاز، کاهش مقدار مصرف به تدریج در طول یک دوره حداقل ۴ هفته‌ای باید انجام شود.
▪ در هفته‌های اول درمان به دلیل افزایش تمایل به خودکشی باید بیمار را تحت نظر قرار داد
▪ بیش از یک داروی ضد افسردگی در یک زمان نباید تجویز شود.
▪ برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل دو هفته وقت لازم است.
▪ درمان سالمندان باید با حداقل مقدار شروع شود، زیرا به عوارض جانبی این دارو حساسترند.
▪ به علت نیمه‌عمر طولانی دارو تجویز یک‌باره مقادیر آن در موقع خواب، کفایت می‌کند.
▪ به بیمار باید یاد‌آوری شود که در صورت بروز علائم آنتی‌موسیکارینی به درمان ادامه دهد، چون به این اثرات تا حدی تحمل حاصل می‌شود.
▪ در صورت وجود سابقه مصرف مهار کننده‌های آنزیم MAO توسط بیمار، باید دو هفته بعد از قطع آن مصرف این دارو را آغاز نمود.
▪ در صورت ضرورت مصرف دارو‌های مهار‌کننده MAO باید حداقل یک هفته میان قطع این دارو و شروع مصرف داروی جدید فاصله ایجاد شود.
▪ این دارو با ایجاد خواب‌آلودگی ممکن است بر اعمالی که نیاز به مهارت و هوشیاری دارند مانند رانندگی، تأثیر بگذارد.
▪ دوره درمان با این دارو باید کامل شود.این دارو نباید بیش از مقدار توصیه‌شده مصرف شود.
▪ در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو،اگر رژیم درمانی به صورت چند نوبت در روز می‌باشد، به محض به یادآوردن آن نوبت باید مصرف شود، مگر اینکه تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، در این صورت، مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر گردد. اگر رژیم درمانی بصورت مصرف در هنگام خواب باشد، نباید هنگام صبح دارو مصرف شود. بهتر است در این موارد با پزشک مشورت گردد.
▪ زمان مصرف این دارو، هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
▪ با مصرف این دارو خشکی‌دهان ممکن است بروز نماید .در صورت تداوم این عارضه به مدت بیش از دو هفته باید به پزشک مراجعه نمود.
▪ احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف این دارو وجود دارد.لذا ضروری است از پوشش ضد آفتاب استفاده شود.
▪ بیمار باید ۷-۳ روز پس از قطع مصرف دارو تحت نظر باشد.
▪ در صورت نیاز به هرگونه عمل جراحی یا درمان اضطراری، پزشک باید از مصرف دارو مطلع شد.

مقدار مصرف

خوراکی
▪ بزرگسالان:
به عنوان ضد افسردگی ۵۰-۲۵ میلی‌گرم سه یا چهار بار در روز مصرف می‌شود و سپس مقدار مصرف بر حسب تحمل و نیاز بیمار تنظیم می‌گردد.
▪ کودکان:
به عنوان ضد افسردگی در کودکان ۱۲-۶ سال mg/day 30-10 در دو مقدار منقسم و در نوجوانان mg/day 50-25 در مقادیر منقسم مصرف می‌شود. برای کنترل شب‌ادراری، ۲۵ میلی‌گرم یکبار در روز، یک ساعت قبل از خواب مصرف میشود. در صورت عدم بروز پاسخ مطلوب پس از یک هفته، مقدار مصرف را می‌توان تا ۵۰ میلی‌گرم در کودکان کمتر از ۱۲ سال و ۷۵ میلی‌گرم در کودکان بزرگتر از ۱۲ سال افزایش داد.
تزریقی
▪ بزرگسالان:
به عنوان ضد افسردگی تاmg/day100 در مقادیر منقسم از راه عضلانی تزریق می‌گردد.
اشکال دارویی
Coated Tablet:10mg . 25mg . 50mg
Injection: 25 mg/2ml

قرص ایمی پرامین عوارض جانبی موارد مصرف و منع دارویی