قرص دیازپام عوارض جانبی موارد مصرف منع دارویی
▪ موارد مصرف
این دارو در کنترل اختلالات اضطراب یا برای تشکین کوتاه مدت علائم اضطراب و درمان علائم قطع مصرف الکل مصرف می شود. دیازپام تزریقی جهت تسکین اضطراب و تنش قبل از عمل جراحی به عنوان پیش‌دارو مصرف می‌گردد. این دارو همچنین به عنوان داروی کمکی از راه تزریق وریدی پیش از برگرداندن ریتم طبیعی قلب، (CARDIOVERSION) به منظور کاهش اضطراب مصرف می‌شود. دیازپام تزریقی به عنوان داروی کمکی در درمان حملات صرعی و از راه خوراکی در اختلالات تشنجی(۱۴-۷ روز) بکار برده می‌شود. این دارو به عنوان داروی کمکی در تسکین اسپاسم عضلانی اسکلتی نیز مصرف می‌شود.
▪ مکانیسم اثر
▪ فارماکوکینتیک
این دارو به خوبی از راه خوراکی جذب می شود این دارو در کبد متابولیزه می‌شود. پیوند دیازپام به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است. نیمه عمر آن ۷۰-۲۰ ساعت و زمان لازم برای اوج غلظت پلاسمایی از راه خوراکی ۲-۵/۰ ساعت می‌باشد. این دارو از طریق کلیه دفع می‌شود زمان شروع اثر دارو پس از مصرف یک مقدار واحد از راه خوراکی به سرعت جذب آن و پس از مصرف مقادیر متعدد به سرعت و میزان تجمع دارو و به نوبه خود به نیمه عمر دفع و کلیرانس آن بستگی دارد.
▪ موارد منع مصرف
هشدارها
▪ این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
مسمومیت شدید با الکل همراه با علائم حیاتی ضعیف شده، اغماء شوک، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلاء به آن و میاستنی گراو ، انسداد مزمن و شدید تنفسی.
▪ بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز ضعف تنفسی در سالخوردگان، نوجوانان یا افراد بشدت بیمار شوند. در این افراد، کاهش مقدر مصرف دارو ممکن است ضروری باشد.
▪ مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز وابستگی‌های روانی و جسمی شود.
▪ پس از مصرف فرآورده‌های تزریقی، بیمار باید ۳-۲ ساعت تحت مراقبت باشد.
▪ تزریق وریدی بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز آپنه، کاهش فشارخون، برادی‌کاردی،یا ایست تنفسی شود.
▪ هنگام تزریق بنزودیازپین‌ها، وسایل احیاء تنفسی باید در دسترس باشند.
▪ به علت بروز خطر ترمبوفلبیت، تزریق وریدی باید سرعت حداکثرmg/min5 صورت گیرد.
عوارض جانبی
فراموشی، اضطراب اغتشاش فکر، افسردگی روانی،تاکی‌کاردی، و تپش قلب، آتاکسی، سرگیجه و منگی، خواب آلودگی (شامل خواب‌آلودگی در طول روز) اشکال در تکلم، بی خوابی، تحریک پذیری و عصبانیت با مصرف این دارو گزارش شده است.
▪ تداخل دارویی
اثرات مضعف CNS و خطر بروز آپنه با مصرف همزمان فرآورده‌های حاول الکل و سایر داروهای مضعف CNS ممکن است تشدید یابد. مصرف همزمان بنزودیازپین‌ها با ایتراکونازول و کتوکونازول ممکن است سبب مهار متابولیسم این داروها و در نتیجه افزایش غلظت پلاسمایی این دارو شود.
نکات قابل توصیه
▪ این دارو نباید بیش از مقدار تجویز شده مصرف شود.
▪ در صورتی که پس از چند هفته، اثربخشی دارو کاهش یافت،باید به پزشک مراجعه و از افزایش مقدار مصرف دارو خودداری نمود.
▪ به عنوان ضد تشنج، دوره درمان باید کامل شود. باید دقت شود هیچیک از نوبت‌های مصرف فراموش نشود.
▪ به منظور کاهش احتمال بروز عوارض قطع مصرف دارو، مصرف این دارو باید به تدریج قطع گردد.
▪ در صورت تزریق عضلانی ، این دارو باید عمیقاً در عضله دلتوئید تزریق گردد.
▪ به منظور کاهش ترمبوز وریدی، فلبیت، تحریک موضعی و تورم، تزریق وریدی دارو نباید در ورید‌های کوچک در پشت دست یا مچ صورت گیرد.
▪ انفوزیون مداوم وریدی این دارو توصیه نمی‌شود.
مقدار مصرف
خوراکی:
بزرگسالان : به عنوان ضد اضطراب، ۱۰-۲ میلی‌گرم، ۴-۲ بار در روز ، به عنوان تسکین‌بخش – خواب‌آور ( در درمان علائم قطع مصرف الکل) ۱۰ میلی‌گرم ۳ یا ۴ بار درروز بر حسب نیاز کاهش می‌یابد.به عنوان ضد تشنج ، ۱۰-۲ میلی‌گرم ۴-۲ بار در روز و به عنوان داروی کمکی در رفع اسپاسم عضلات اسکلتی ۱۰-۲ میلی گرم ۳ یا ۴ بار در روز مصرف می‌شود.
کودکان: در کودکان با سن بیش از ۶ ماه، mg/kg2/5-1 یا mg/kg0/2-0/04 ، سه یا چهار بار در روز مصرف می‌شود. سپس مقدار مصرف به تدریج بر حسب نیاز و تحمل بیمار افزایش می‌یابد.
تزریقی:
بزرگسالان: پیش از عمل جراحی به عنوان ضد اضطراب ، مقدار دارو برای هر بیمار بطور جداگانه تعیین می‌شود. ( به عنوان راهنما ، ۱۰ میلی‌گرم۲-۱ ساعت قبل از جراحی از راه وریدی یا عضلانی تزریق می‌شود.)در درمان اختلالات اضطراب ، ۱۰-۲ میلی‌گرم از راه وریدی یا عضلانی،(مقدار دارو صورت نیاز در فواصل ۴-۳ ساعت تکرار می‌شود.) به عنوان ضد تشنج ۱۰-۵ میلی‌گرم ( در صورت نیاز هر ۱۵-۱۰ دقیقه تکرار می‌شود) به عنوان تسکین‌بخش – خواب‌آور ابتدا ۱۰ میلی‌گرم و سپس ۱۰-۵ میلی‌گرم در فواصل ۳ یا ۴ ساعت در صورت نیاز و در برگرداندن ریتم طبیعی قلب، ۱۵-۵ میلی‌گرم ۲۰-۱۰ دقیقه قبل از عمل راه وریدی تزریق می‌شود. به عنوان شل کننده عضلانی نیز ابتدا ۱۰-۵ میلی‌گرم تزریق وریدی یا عضلانی می‌شود که در صورت نیاز در فواصل ۳ یا ۴ ساعت تکرار می شود.
کودکان: به عنوان ضد اضطراب،مقدار مصرف برای کودکان با سن بیش از ۳۰ روز بطور جداگانه تعیین می‌شود. به عنوان ضد تشنج، در کودکان با سن بیش‌از ۳۰ روز و کمتر از ۵ سال (حداکثر تا ۵ میلی‌گرم) از راه وریدی ۵/۰ –۲/۰ میلی‌گرم بطور آهسته تزریق می‌شود. در صورت نیاز، این مقدار هر ۵-۲ دقیقه تکرار می‌شود.
در کودکان با سن بیش از ۵ سال ، یک‌میلی‌گرم به آهستگی تزریق وریدی می‌شود که در صورت نیاز هر ۵-۲ دقیقه تکرار می‌شود. (حداکثر تام ۱۰ میلی‌گرم).به عنوان شل‌کننده عضلانی، در کودکان با سن بیش از یک ماه و کمتر از ۵ سال، ۲-۱ میلی‌گرم از راه وریدی به آهستگی تزریق می‌شود. در صورت نیاز هر ۴-۳ ساعت تکرار می‌گردد. در کودکان با سن بیش از ۵ سال، ۱۰-۵ میلی‌گرم به آهستگی تزریق وریدی می‌گردد و به در صورت نیاز هر ۴-۳ ساعت تکرار می‌شود.
رکتال:
بزرگسالان :به عنوا ن ضد تشنج kg/mg0/5-0/15تا حداکثر ۲۰ میلی گرم برای هر نوبت مصرف شود .
کودکان :به عنوان ضد تشنج kg/mg0/5 -0/2مصرف می شود .
▪ اشکال دارویی
Rectal Tube:5mg 10mg
Suryp:2mg/5ml
Suppository:10mg . 15mg
Tablet:2mg 5mg
Injection:10mg/2ml
