قرص مداسین عوارض جانبی موارد مصرف منع دارویی
موارد مصرف
کلشی سین جهت تسکین نقرس حاد کاربرد دارد و هم چنین جهت پروفیلاکسی حملات حاد به ویژه در اولین ماههای درمان با آلوپورنیول و یا Uricosurics . کلشی سین از طریق کاهش واکنش های التهابی به کریستال های اورات باعث پاسخ درمانی قابل توجهی در نقرس حاد می گردد، این عملکرد ناشی از چندین عمل دارو از جمله کاهش تحرک لوکوسیت ها است. این دارو آنالژزیک نیست و تأثیری هم بر غلظت های خونی اسیداوریک و یا بر دفع آن ندارد. کلشی سین هم چنین دارای یک اثر ضد پاراسمپاتیک antimiotic)) می باشد. کلشی سین در چندین مورد دیگر نیز کاربرد دارد از جمله: آمیلوئیدوز، سندرم بهجت، تب فامیلی مدیترانه ای، پورپوراترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک، پریکاردیت و سیروز اولیه صفراوی. در صورت تجویز کلشی سین برای حملات حاد نقرس درمان باید هرچه زودتر آغاز شود و آثار دارو طی ۱۲ ساعت ایجاد می شوند. دوز توصیه شده در شروع، در انگلستان یک میلی گرم می باشد و سپس هر ۲ تا ۳ ساعت ۵۰۰ میکروگرم تا زمان تسکین درد و یا بروز عوارض جانبی گوارشی تجویز می شود ولی کل دوز تجویزی نباید از ۶ میلی گرم تجاوز کند و قبل از شروع دوره درمانی مجدد حداقل ۳ روز صبر لازم است. در ایالات متحده آمریکا دوز آغازین معمولاً ۵/۰ تا ۲/۱ میلی گرم می باشد و سپس هر ۲ ساعت یک یا ۲/۱ میلی گرم و یا هر یک تا ۲ ساعت ۵۰۰ تا ۶۰۰ میکروگرم تا زمان تسکین درد و یا بروز عوارض گوارشی تجویز می شود. دوز حداکثر نیز ۶ میلی گرم می باشد.
گاهی اوقات این دارو را به طریق داخل وریدی و با دوز ۱ تا ۲ میلی گرم طی ۲ تا ۵ دقیقه می دهند با دوزهای اضافی ۵/۰ یا ۱ میلی گرم هر ۶ تا ۲۴ ساعت در صورت نیاز و تا حداکثر ۴ میلی گرم در یک دوره و هنگامی که مقادیر بیشتری تجویزشده باشد حداقل به مدت ۷ روز نباید به هیچ طریق دیگری این دارو را تجویز کرد.
در مورد پروفیلاکسی کوتاه مدت نقرس دوز خوراکی ۵۰۰ یا ۶۰۰ میکروگرم ۱ تا ۳ بار در روز تجویز می شود. در افراد مبتلا به اختلالات کلیوی از دوزهای تجویزی باید کاست.
مکانیسم اثر
کلشی سین سبب مهار مهاجرت لکوسیت ها، مهار فاگوسیتوز و تولید اسید لاکتیک توسط گلبول های سفید و نیز کاهش رسوب کریستال های اورات در بافت ها می شود. همچنین دارو سبب کاهش واکنش التهابی به کریستال های اورات می شود
فارماکوکینتیک
اوج غلظت پلاسمایی Colchicines 2 ساعت بعد از تجویز خوراکی حاصل می شود. بخشی از آن در کبد داستیله می گردد و داروی تغییر نکرده و متابولیت هایش در صفرا دفع می شوند و تحت باز جذب مجدد روده ای قرار می گیرند. غلظت های بالایی از کلشی سین در لوکوسیت ها، کلیه ها، کبد و طحال یافت می شود. بیشتر دارو از طریق مدفوع خارج می گردد ولی حدود ۱۰ تا ۲۰% آن در ادرار یافت می گردد که این نسبت در بیماران کبدی بالا می رود. کلشی سین در شیر مادر توزیع می گردد.
موارد منع مصرف
مصرف این دارو در بارداری اکیدا ممنوع است. جزء داروهای گروه X است. ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گردد.
هشدارها
عوارض جانبی
شایع ترین عارضه جانبی Colchicine خوراکی عوارض گوارشی می باشد که می تواند ناشی از فعالیت ضد پاراسمپاتیکی آن باشد. این عوارض عبارتند از: اسهال، حالت تهوع، استفراغ، درد شکم که معمولاً از اولین علائم مسمومیت می باشند و از موارد قطع مصرف یا کاهش دوز می باشد. دوزهای بیشتر میتوانند باعث ایجاد اسهال شدید، خونریزی گوارشی، راش های پوستی و اختلالات کلیوی و کبدی شوند. ندرتاً اختلالات مغز استخوان و آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی و آنمی آپلاستیک در درمان طولانی مدت دیده می شود همانگونه که نوروپاتی محیطی، میوپاتی، راش و آلوپسی نیز در درمان طولانی مدت مشاهده می شود. عوارض جانبی بعد از تجویز داخل وریدی عبارتند از آریتمی های قلبی و واکنش های موضعی مثل ترومبوفلبیت و نوریت. ترشح دارو خارج از عروق می تواند باعث نکروز بافتی شود. علائم مصرف بیش از حد فرم خوراکی تا ۲ الی ۱۲ ساعت ظاهر نمی شوند. اولین علائم مسمومیت عبارتند از حالت تهوع و اسهال و احساس سوزش گلو و معده و پوست. اسهال می تواند شدید و خونی باشد و آسیب عروقی و فلج روده می تواند منجر به دهیدره شدن، افت فشارخون و شوک شود. نارسایی چندین ارگان می تواند رخ دهد مثل مسمومیت دستگاه عصبی مرکزی (شامل گیجی، اغتشاش شعور و گاهی اوقات کما) ، اختلالات مغز استخوان، آسیب سلولهای کبدی، آسیب عضلانی، نوروپاتی، دیسترس تنفسی، اختلالات میوکارد و آسیب کلیوی. در اثر اختلالات تنفسی و قلبی عروقی و یا سپسیس متعاقب پان سیتوپنی، مرگ رخ می دهد. در بیماران نجات یافته ۱۰ روز بعد از مصرف بیش از حد، آلوپسی، لوکوسیتوز و التهاب معده رخ می دهد. دوز کشنده colchicine7 میلی گرم عنوان شده است. در زمان درمان بیماران دچار مسمومیت حاد و مصرف بیش از اندازه این دارو باید آن ها را به دقت برای مدتی زیر نظر داشت چرا که ممکن است علائم با تأخیر ظاهر شوند.
در مسمومیت حاد می توان معده بیمار را با لاواژ تخلیه نمود و چندین نوبت شارکول فعال تجویز می شود. درمان عمدتاً علامت درمانی و حمایتی می باشد و باید توجه خاص به کنترل تنفس بیمار مبذول شود به علاوه نگهداری فشارخون و اصلاح تعادل آب و الکترولیت ها نیز مهم است.
پیشگیری از عوارض جانبی:
Colchicines در افراد مسن و یا دیابتی مستعد مسمومیت باید با دقت فراوان تجویز گردد. هم چنین در مورد افراد مبتلا به بیماری های قلبی، کبدی، کلیوی و معده و روده ای نیز تجویز این دارو نیازمند احتیاط کامل است. در طول حاملگی تجویز آن ممنوع است چرا که اثر تراتوژنی آن در حیوانات مشخص شده و هم چنین احتمالاتی مبنی بر خطر آسیب های کروموزومی جنینی نیز در انسان وجود دارد.
تداخل دارویی
در مصرف همزمان با سیکلوسپورین باید دقت کافی مبذول شود. میوپاتی و رابدمیولیز به خصوص در افرادی که تحت پیوند قرار گرفته اند و یا آنهایی که مبتلا به مشکلات کلیوی هستند می تواند مشکل ساز باشد. در بیماری که تحت پیوند کلیه قرار گرفته با شروع درمانی Colchicines افزایش در غلظت های سیکلوسپورین خون و نفروتوکسیسیتی حاصل از آن مشاهده شده است. این دارو هم چنین با ماکرولیدها و تولبوتامید تداخل دارویی دارد. در بیمار مبتلا به اختلالات کلیوی و کبدی مسمومیت کشنده Colchicines 2 هفته بعد از شروع درمان با اریترومایسین دیده شده است.
– مصرف همزمان این دارو با اریترومایسین ممکن است سبب افزایش سطح سرمی کلشی سین شود. درصورت لزوم باید دوز کلشی سین را کاهش داد.
– پیرو مصرف همزمان این دارو فنیل بوتازون احتمال افزایش ریسک لکوپنی و ترومبوسیتوپنی افزایش می یابد و نباید این دو دارو با هم تجویز شوند.
– پیرو مصرف همزمان این دارو بادیورتیک های لوپ احتمالا افیکاسی کلشی سین به عنوان داروی پروفیلاکسی کاهش می یابد و نباید این دو دارو با هم تجویز شوند.
