موارد مصرف
موارد مصرف:
– درمان آسپرژیلوس مهاجم
– درمان کاندیدازیس مری
– درمان کاندیدیازیس خونی در بیماران غیر نوتروپنیک
– درمان کاندیدای منتشر پوست و احشا
– درمان عفونت های جدی قارچی ناشی از گونه های Scedosporium apiospermum و Fasarium ( شامل Fasarium solani ) در بیمارانی که عدم تحمل یا عود نسبت به سایر درمان ها داشته اند.
 موارد مصرف Unlabaled:
– پیشگیری از عفونت قارچی در:
* بیماران نوتروپنیک سرطانی که خطر متوسط تا شدید عفونت را دارند و مبتلا به سندرم میلودیسپلاستیک ( MDS) یا لوسمی میلوژنیک حاد ( AML ) هستند
* گیرندگان نوتروپنیک سلول های بنیادی خون ساز آلوژنیک
* بیماران مبتلا به بیماری پیوند علیه میزبان
– درمان تجربی ضد قارچی ( خط دوم ) تب نوتروپنیک مقاوم
مکانیسم اثر
– فعالیت سیتوکروم P450 قارچی را مختل میکند ( بطور انتخابی دمتیلاسیون ۱۴-آلفا-لانوسترول را مهار میکند )، هم چنین ساخت ارگوسترول ( استرول اصلی در غشای سلولی قارچ ) را کاهش داده و تشکیل غشای سلولی قارچ را مهار میکند.
فارماکوکینتیک
– جذب: بعد از مصرف خوراکی بخوبی جذب می شود، قرص های خرد شده با قرص کامل هم اکی والان هستند.
– توزیع: Vd=4.6L/Kg
– اتصال به پروتئین: ۵۸ %
– متابولیسم: کبدی، از طریق CYP2C19 (مسیر اصلی) و CYP2C9 و CYP3A4 ( به میزان کمتر) متابولیزه می شود. متابولیسم آن اشباع پذیر است ( ممکن است مسیر خطی را نشان دهد )
– زیست دست یابی: ۹۶ %
– نیمه عمر: متغیر، وابسته به دوز
– زمان رسیدن به پیک: فرم خوراکی ۲-۱ ساعت، قرص خردشده ۵/۰ ساعت
– دفع: ادرار ( بصورت متابولیت های غیر فعال، ۲>% بصورت داروی تغییر نیافته)
موارد منع مصرف
هشدارها
– تغییرات بینایی شامل تاری دید، اشکال تیزبینی، درک رنگ و فوتوفوبی در اثر مصرف دارو گزارش شده است. این تغییرات بعد از اتمام درمان کمتر از ۲۸ روز، برگشت پذیر است.
– واکنش های شدید کبدی شامل هپاتیت، یرقان و نارسایی کبدی در حین درمان دیده شده است. در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی با احتیاط مصرف شده و تنظیم دوز یا قطع درمان مورد نیاز است.
– قرص های وری کونازول حاوی لاکتوز هستند و در عدم تحمل ژنتیکی به گالاکتوز، کمبود lapp lactase و سوء جذب گلوکز-گالاکتوز مصرف نشود.
– از مصرف فرمولاسیون وریدی در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی خودداری شود. زیرا فراورده وریدی حاوی سیکلودکسترین است.
– در صورت مصرف همزمان با داروهای نفروتوکسیک با احتیاط برخورد شود.
– واکنش های آنافیلاکسی با انفوزیون دارو دیده شده است.
– در افرادی که القاکننده قوی P450 و مهار کننده های قوی CYP2C9 و سوبستراهای اصلی ۳A4 مصرف میکنند با احتیاط مصرف شود.
– طولانی کردن فاصله QT در اثر مصرف وری کونازول دیده شده است.
– موارد نادری از آریتمی، سکته قلبی و مرگ ناگهانی گزارش شده است (بخصوص در بیماران قلبی).
– اختلالات الکترولیتی قبل از درمان رفع شود.
– با فراورده های خونی و یا محلول های غلیظ الکترولیتی بصورت کوتاه مدت و بطور همزمان انفوزیون نشود. حتی اگر دو محلول از دو خط جدای وریدی تزریق شود.
– موارد نادری از بدخیمی بخصوص در بیماران با نقص ایمنی گزارش شده است.
– واکنش های شدید پوستی مثل سندروم استیون جانسون نیز گزارش شده است. بیمار نباید بطور مستقیم در معرض نور خورشید قرار گیرد.
– عملکرد پانکراس در بیماران در معرض خطر پانکراتیت حاد ( شیمی درمانی اخیر پیوند سلول های بنیادی خونی ) کنترل گردد.
موارد منع مصرف:
– حساسیت شدید به وری کونازول یا سایر ترکیبات فرمولاسیون ( واکنش متقاطع با سایر داروهای ضد قارچ ممکن است رخ دهد ولی اثبات نشده است لذا با احتیاط مصرف شود)
– مصرف همزمان با سوبستراهای CYP3A4 که باعث طولانی شدن فاصله QTc می شوند (سیزاپراید،پیموزاید،کینیدین)
– مصرف همزمان با باربیتورات های طولانی اثر، کاربامازپین، efavirenz، مشتقات ارگوت، ریفامپین، ریفابوتین، ریتوناویر (≥۸۰۰mg/day)، سیرولیموس، گیاه علف چای
عوارض جانبی
– سیستم عصبی مرکزی: توهم، تب، لرز، سردرد
– چشمی: تغییرات بینایی (وابسته به دوز، فوتوفوبی، تغییرات دید رنگی، افزایش یا کاهش تیزبینی یا تاری دید )
– کلیوی: افزایش کراتینین
– قلبی عروقی: تاکی کاردی
– پوستی: راش
– اندوکرین و متابولیک: هایپوکالمی
– گوارشی: تهوع و استفراغ
– کبدی: افزایش آلکالین فسفاتاز، AST، ALT، یرقان
تداخل دارویی
– از طریق CYP2C9,2C19,3A4 متابولیزه می شود.
– مهار کننده CYP2C9,2C19,3A4 است. متابولیت اصلی آن ( وری کونازول ان-اکساید) نیز مهار کننده می باشد. وری کونازول مهار کننده CYP3A4 ضعیف تری از سایر داروهای آزول ( ایتراکونازول، کتوکونازول) است.
– آلفنتانیل: در صورت مصرف وری کونازول و نالوکسون باعث افزایش میانگین AUC و نیمه عمر آلفنتانیل می شود. باعث بروز بیشتر تهوع و استفراغ ناشی از آلفنتانیل می شود.
– ضد انعقادها: باعث تشدید اثر وارفارین روی PT می شود.
– سولفونیل اوره های ضد دیابت: باعث افزایش غلظت گلی پیزاید، گلیبوراید و تولبوتامید شده و خطر هایپوگلایسمی افزایش می یابد.
– آنتی هیستامین ها: تداخل مهم و خطرناک ایجاد میکند ( آریتمی های قلبی با استمیزول یا ترفنادین)
– ریفامپین و ریفابوتین: غلظت و AUC وری کونازول کاهش داده و غلظت و AUC ریفابوتین افزایش می یابد.
– ضد ویروس های HIV: غلظت Maraviroc افزایش می یابد. غلظت Atazanavir و غلظت وری کونازول در صورت مصرف همزمان افزایش می یابد.
– باربیتورات های طولانی اثر( فنوباربیتال، مفوباربیتال): غلظت وری کونازول و اثرات خواب آوری آن افزایش می یابد.
– بنزودیازپین ها: غلظت و AUC بنزودیازپین افزایش می یابد.
– داروهای مسدود کننده کانال کلسیمی: غلظت داروهای مسدود کننده کانال کلسیمی که توسط CYP3A4 متابولیزه می شوند افزایش می یابد ( مثل فلودیپین)
– کاربامازپین: غلظت وری کونازول کاهش می یابد.
– سیزاپراید: تداخل مهم و خطرناک ایجاد میکند ( آریتمی های قلبی)
– کلوپیدوگرل: غلظت پلاسمایی متابولیت فعال کلوپیدوگرل کاهش یافته و اثرات ضد پلاکتی کلوپیدوگرل کاهش می یابد.
– کورتیکواستروئیدها: غلظت و AUC پردنیزولون افزایش می یابد.
– آلکالوئیدهای ارگوت: غلظت این آلکالوئیدها افزایش می یابد و ممکن است واکنش های خطرناکی مثل سمیت حاد ارگوت ایجاد شود.
– استروژن ها و پروژستین ها: غلظت و AUC استرادیول و نوراتیندرون افزایش می یابد. غلظت و AUC وری کونازول افزایش می یابد.
– فنتانیل: کلیرانس متوسط پلاسمایی کاهش و AUC فرم وریدی فنتانیل افزایش می یابد.
– سایمتیدین: غلظت و AUC وری کونازول را افزایش می دهد ولی از نظر بالینی اهمیتی ندارد.
– مهار کننده های HMG-CoA ردوکتاز: غلظت مهار کننده های HMG-CoA ردوکتازی که توسط CYP3A4 متابولیزه می شوند ( مثل لوواستاتین) را افزایش می دهد.
– سرکوب کننده های سیستم ایمنی( سیکلوسپورین، تاکرولیموس، سیرولیموس): غلظت و AUC این داروها را افزایش می دهد.
– متادون: پیک پلاسمایی R-متادون را افزایش داده و خطر سمیت ( طولانی شدن فاصله QT) زیاد می شود.
– NSAIDs: غلظت و AUC این داروها را افزایش می دهد.
– اکسی کدون: پیک پلاسمایی و AUC و نیمه عمر اکسی کدون را افزایش داده و عوارض چشمی آن افزایش می یابد.
– فنی توئین:غلظت و AUC وری کونازول را کاهش داده و با دوز ۴۰۰ میلی گرم وری کونازول هر ۱۲ ساعت، غلظت فنی توئین افزایش می یابد.
– پیموزاید: واکنش های تهدید کننده ی حیات مثل آریتمی های قلبی در اثر مصرف همزمان دیده شده است.
– مهار کننده های پمپ پروتونی (امپرازول): غلظت و AUC این داروها را افزایش می دهد. غلظت وری کونازول تا حدی افزایش می یابد. جذب روده ای وری کونازول تحت تاثیر قرار نمی گیرد.
– کینیدین: واکنش های تهدید کننده ی حیات مثل آریتمی های قلبی در اثر مصرف همزمان دیده شده است.
– گیاه علف چای: با مصرف دوزهای متعدد گیاه علف چای، AUC وری کونازول کاهش می یابد.
– ونلافاکسین: AUC ونلافاکسین افزایش می یابد.
– آلکالوئیدهای وینکا: غلظت این آلکالوئیدها افزایش می یابد.
– زولپیدم: غلظت و AUC زولپیدم افزایش یافته و نیمه عمر آن طولانی می شود.
تداخل الکل/غذا/گیاه:
– غذا می تواند جذب وری کونازول را کاهش دهد. وری کونازول خوراکی ۱ ساعت قبل یا ۱ ساعت بعد از غذا مصرف شود. از مصرف آب گریپ فروت خودداری شود ( می تواند سطح وری کونازول را کاهش دهد )
– گیاه علف چای سطح وری کونازول را کاهش می دهد. از مصرف همزمان اجتناب گردد.
نکات قابل توصیه
– وری کونازول خوراکی ۱ ساعت قبل یا ۱ ساعت بعد از غذا مصرف شود. قرص ها حاوی لاکتوز هستند. سوسپانسیون حاوی سوکروز است.
– فرم وریدی باید طی ۲-۱ ساعت تزریق شود ( سرعت نباید بیشتر از ۳mg/kg/hour باشد). با سایر داروها شامل TPN از یک خط وریدی یا کانول انفوزیون نشود.

قرص وی فند عوارض جانبی موارد مصرف منع دارویی