مصرف گیاه آویشن برای چه کسانی مفید یا مضر است
آویشن درختچه ای کوتاه و پر از شاخه های علفی و جزء خانواده گیاه نعناع است، این گیاه برای بهبود و درمان بیماری ها استفاده می شود و یک آنتی اکسیدان قوی برای حفظ چربی های بدن در برابر آسیب رادیکال های آزاد است.
روغن گیاه آویشن دارای خواصی مانند افزایش قدرت ذهنی، بهبود سلول های بدن، تسریع جریان خون و جوانسازی پوست است.
مادران باردار و مبتلایان به کم و پر کاری تیروئید از مصرف آویشن پرهیز کنند.
مصرف گیاه آویشن باعث کاهش موخوره، فشارخون، سرطان روده بزرگ، پوسیدگی دندان و ریزش مو می شود.
روغن گیاه آویشن در تولید محصولاتی مانند صابون، شامپو، خمیر دندان و عطر کاربرد دارد.
این گیاه دارای خاصیت ضد باکتری است، ویتامین K موجود در آویشن باعث افزایش کلسیم، آهن بدن و بهبود پوکی استخوان می شود.
مصرف این دمنوش در فصل زمستان باعث بهبود سیاه سرفه، برونشیت، خلط گلو، تنفس و هضم غذا می شود.
▪مبتلایان به کم و پر کاری تیروئید از مصرف آویشن خود داری کنند، مصرف زیاد گیاه و یا دمنوش آویشن در دوران بارداری احتمال سقط جنین را افزایش می دهد.
▪تیمول، یکی از مواد شیمیایی موجود در آویشن است، وجود مواد شیمیایی مانند کلرهگزیدین و تیمول در گیاه آویشن در زمان مصرف از پوسیدگی دندان جلوگیری میکند.
بیماران کلیوی و افراد دارای تنگی نفس برای بهبود و کاهش بیماری، ۱۰ گرم گیاه آویشن را با یک قاشق مربا خوری عسل مخلوط کرده و دم کنند.
مصرف آویشن برای بعضی افراد مضر است، ماده شیمیایی تیمول ممکن است باعث کاهش ضربان قلب، افت دمای بدن، بروز حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، سردرد و تاخیر در روند انعقاد خون شود.
