معرفی خوراکی های مفید گرم و سرد برای جلوگیری از سردی کردن
▪ لبنیات
تقریبا تمام لبنیات جز پنیر کهنه، شیر محلی تازه، کره و ماست چکیده، طبع سردی دارند. بین لبنیات، پنیر تازه، خامه، دوغ، سرشیر، شیر پاستوریزه و ماست معمولی، طبع سرد و تر دارند و کشک و قرهقروت طبعشان سرد و خشک است.
▪ ریشههای مختلف
تقریبا تمام ریشهها مانند پیاز، سیر، موسیر و هویج، طبع گرمی دارند و تنها ریشه پرمصرف با طبع سرد و تر، سیبزمینی است. به همین دلیل افرادی که با مصرف سیبزمینی دچار دلدرد میشوند و سردیشان میکند، باید آن را با مصلحهایش مثل دارچین، زنجبیل و آویشن بخورند.
▪ انواع توتها
طبع توتها با یکدیگر متفاوت است؛ مثلا طبع تمشک و شاهتوت، سرد و خشک است. توتفرنگی طبع سرد و تری دارد و طبع توتهای سفید هم گرم و تر است. باید تمشک، توتفرنگی و شاهتوت را با عسل مصرف کنید تا طبعشان متعادل شود.
▪ صیفی جات
خیار بوتهای طبع سرد و تری دارد اما طبع خیار چنبر، گرم و تر است بنابراین افرادی که با خوردن خیار معمولی سردیشان میکند یا میتوانند از خیار چنبر به جای آن استفاده کنند یا خیار بوتهای را با نمک، رازیانه، مویز، عسل یا زیره بخورند. البته پوست کندن خیار بوتهای راه سادهتری برای تعدیل سردی طبع آن است. گوجهفرنگی هم طبع سرد و تری دارد و بهترین مصلح آن روغن زیتون است. میتوانید به سالاد شیرازی برای تعدیل سردی طبع آن مقداری پیاز، نمک، روغن زیتون و زیره اضافه کنید.
جز هندوانه و کدو که طبعشان سرد و تر است، سایر صیفیهای پرمصرف مانند طالبی، خربزه، گرمک و حتی بادمجان، طبع گرمی دارند. عسل، بهترین مصلح هندوانه است و زیره، نعناع، روغن زیتون، فلفل، خردل، آبغوره و نمک هم جزو مصلحات کدو محسوب میشوند.
▪ میوهها
بعضی از میوهها که اتفاقا طرفداران زیادی هم دارند و به علت ریز و خوشخوراک بودن، زیاد مصرف میشوند، مزاج سردی دارند. مثلا طبع آلبالو، زالزالک، زغالاخته و ازگیل، سرد و خشک است. آلو، دارابی، زردآلو، شفتالو، شلیل، کیوی و هلو هم طبع سرد و تری دارند. بین میوههای پرمصرف، گیلاس و گلابی دارای مزاج گرم و تر هستند.
مصلح میوههای سرد
عسل بهترین مصلح برای این میوههای سرد است اما شفتالو و هلو را میتوان با مربای زنجبیل هم مصرف کرد.
▪ گوشتها
تقریبا تمام گوشتها جز گوشت بز، ماهی، سیرابی و قلوه، طبع گرمی دارند. مزاج ماهی هم سرد و تر است. به همین دلیل خیلیها پس از خوردن ماهی، سیرابی و قلوه، دلدرد میگیرند و به اصطلاح سردیشان میکند.
چاره چیست؟
اینکه گوشت ماهی را با روغن کنجد یا روغن بادام شیرین طبخ و آن را با زنجبیل، آویشن و ادویههای گرم مانند فلفل، طعمدار و مصرف کنید. سیرابی را هم میتوان با گلپر، سرکه، مرزه، دارچین و زنجبیل همراه کرد. طبع سرد قلوه را هم میشود با کباب کردن و زدن روغن زیتون، نمک، فلفل، دارچین و زیره کمی تعدیل کرد. نمک، فلفل، پیاز، دارچین، زیره و خرما هم جزو مصلحهای گوشت بز هستند.
گوشت گوساله نیز طبع گرم و تر دارد اما اگر با خوردن آن دلدرد میگیرید، باید گشنیز، سماق و مرزه را به غذاهای حاوی گوشت گوساله بیفزایید.
▪ ادویه ها
برخی از ادویه ها در آشپزخانه ما ایرانی ها کاربرد بیشتری دارند. شناخت آنها و مصلح هریک در استفاده بهتر و سلامت بدن نقش مهمی دارد.
اولین ادویه پرکاربرد زردچوبه است. زردچوبه مزاج گرم و خشک دارد و آبلیمو بعنوان مصلح آن در طب سنتی مطرح شده است. زنجبیل جزو دیگر ادویه های با طبع گرم و خشک است و می توان از عسل و روغن بادام برای تعدیل طبع آن کمک گرفت. هل و خردل هم هردو گرم و خشک هستند و می توان مزاج آنها را با کتیرا تعدیل کرد. دارچین هم از دیگر ادویه های مورد علاقه ما ایرانی ها و با مزاج گرم و خشک است. روغن بادام، کاسنی و سرکه جزو مصلح های دارچین محسوب می شوند. فلفل نیز مزاج گرم و خشکی دارد.
افرادی که مزاجشان گرم است، می توانند آن را با روغن های گیاهی سرد و افرادی که مزاجشان سرد است، فلفل را با عسل مصرف کنند.
بطور کلی بیشتر ادویه های پرکاربرد ایرانی ها طبع گرم دارند. بنابراین می توان آنها را به خوراکی ها، آشامیدنی ها و میوه هایی با طبع سرد اضافه کرد. بهتر است بدانید چای سبز و سیاه و گل گاوزبان هم دارای طبعی گرم هستند و نوشیدنشان بعد از مصرف خوراکی های سرد می تواند مفید باشد.
چطور میتوان از سردی کردن پس از مصرف آنها در امان ماند؟
بهتر است این خوراکیها را با مصلحهای آنها مصرف کنید. مثلا پنیر تازه را با گردو، آویشن یا نعناع خشک بخورید. خامه، سرشیر و شیر پاستوریزه را با عسل مصرف کنید. کشک را با سیر، نعناع خشک و پونه کوهی مخلوط کنید. در دوغ یا ماست مصرفیتان نعناع، آویشن، سیر، کاکوتی، سیاهدانه یا پونه بریزید یا آن را با زیتون همراه کنید. قرهقروت را هم میتوان با انواع فلفل، سیاهدانه یا زیره مصرف کرد تا دچار سردی ناشی از خوردن آن نشد.
اصطلاح سردی کردن، معمولا برای دلدرد، دلپیچه و گاهی هم حالت تهوع بعد از زیادهروی در مصرف خوراکیهایی با طبع سرد و خشک یا سرد و تر به کار میرود.
افراد مختلف براساس سن، جنس، خصوصیات جسمی و فصل، دارای مزاجهای مختلفی هستند. مثلا از تولد تا ۳۰ سالگی، سن گرمی و تری، از ۳۰ تا ۳۵ سالگی، سن گرمی و خشکی، از ۳۵ تا ۶۰ سالگی، سن سردی و خشکی و از ۶۰ سال به بالا هم سن سردی و تری مزاج است. از طرف دیگر، معمولا مزاج آقایان گرمتر از مزاج خانمهاست و دهها عامل دیگر تعیینکننده مزاج وجود دارد که باعث میشوند نتوانیم یک نسخه واحد خوراکی برای تمام افراد بپیچیم.