مهم‌ترین نکته درخصوص تغذیه بیماران ام اسی، حفظ وزنشان در حد متعادل است.
سلامت یک بیمار ام اسی نیز می‌تواند به طور غیرمستقیم به تغذیه سالم و متعادل بستگی داشته باشد. گرچه اطلاعات علمی در ارتباط با اثرات تغذیه‌ای مواد غذایی و مکمل‌های ویتامینی بر بیماران ام اسی بسیار محدود است.
پس مبتلایان به ام اس باید داشتن وزن مناسب را به عنوان یک هدف همیشه مد نظر داشته باشند.
به بیان دیگر برنامه غذایی متعادل و حاوی گروه‌های غذایی اصلی و تاکید بر مصرف چربی‌های غیراشباع، آنتی‌اکسیدان‌ها و مکمل‌های ویتامینی می‌تواند در حفظ روند تعادل و تناسب در زندگی این بیماران موثر باشد.
متوسل شدن به داروهای گیاهی و طب سنتی به بیماران ام اسی توصیه نمی‌شود. چرا که در مورد اثر بخشی این نوع درمان‌ها و حتی رژیم‌های خاص تحقیقات علمی و مستندی وجود ندارد.
مصرف روزانه چربی اشباع؛ کمتر از ۱۵ گرم
داشتن فعالیت فیزیکی و تغذیه مناسب به عنوان پایه‌های اصلی کنترل وزن در هر فرد و نیز در بیماران ام اسی باید مد نظر قرار بگیرد.
حتی متخصصان تغذیه نیز بیش از هر چیز بر تقویت قوای عضلانی، میزان حرکت و انعطاف‌پذیری و توان قلبی مبتلایان به ام اس از طریق ورزش‌های ملایم روزانه تاکید می‌کنند. چنین فعالیت‌هایی نه تنها احساس خستگی ناشی از افسردگی را در این بیماران کاهش می‌دهد، بلکه عملکرد روده‌ها و مثانه آنها را بهبود می‌بخشد.
مواد غذایی پرچرب به افزایش وزن بیماران ام اسی و بروز مشکلات بعدی ناشی از آن منجر می‌شود، این بیماران باید دریافت چربی‌ها بخصوص چربی‌های اشباع مانند روغن جامد، گوشت پرچرب، مارگارین، شکلات، شیرینی، لبنیات پرچرب و بستنی را به حداقل و روزانه به حدود ۱۵ گرم برسانند.
اما این بیماران می‌توانند مصرف چربی‌های غیراشباع مانند روغن سویا، زیتون، آفتابگردان، کانولا و گردو را بالاتر ببرند. بخصوص برخی تحقیقات نشان داده است مصرف غذاهای غنی از امگا ۳ و امگا ۶ که در روغن‌های اشباع نشده موجود است، می‌تواند در کاهش احتمال عود بیماری ام اس موثر باشد.
منبع غذایی اصلی اسیدهای چرب اُمگا-۳ می‌تواند در انواع ماهی بخصوص ماهی ساردین، روغن سویا و کانولا، جوانه گندم، گردو، روغن تخم کتان، سبزیجات برگ سبز و روغن کبد ماهی باشد.
اسیدهای چرب اُمگا- ۶ نیز در روغن‌های غیراشباع گیاهی مانند روغن ذرت، روغن کانولا، روغن سویا، روغن بادام زمینی و روغن آفتابگردان یافت می‌شود.
مصرف ویتامین D ضروری است
متاسفانه ۵۰ درصد مردم از کمبود ویتامین D و تبعات ناشی از آن رنج می‌برند و تحقیقات دانشمندان نیز نشان داده است کمبود این ویتامین که از طریق نور آفتاب و منابع غذایی تامین می‌شود، شانس ابتلا به ام اس را افزایش می‌دهد.
از آنجا که دریافت ویتامین D از طریق آفتاب با وجود آفتاب‌خیز بودن کم است، متخصصان تغذیه در کنار ده دقیقه قرار گرفتن روزانه در معرض آفتاب بر مصرف لبنیات کم چرب و غذاهای دریایی در بیماران ام اسی همچون دیگر افراد تاکید می‌کنند. حتی برخی متخصصان بر این باورند که ویتامین D می‌تواند مانع از ابتلا به ام اس شود.
ویتامین B12 نه تنها در خون‌سازی، بلکه در ساخت غلاف رشته‌های عصبی (که در بیماری ام اس آسیب می‌بیند) موثر است.
منبع اصلی این ویتامین را باید در گوشت قرمز و منابع گوشتی حیوانی جستجو کرد.
البته مصرف مناسب و کافی ویتامین‌های دیگر مانند ویتامین‌های A، C و E در کنار ویتامین‌های گروه B و املاح معدنی مثل منگنز، منیزیم، مولیبدن، سلنیم و روی نیز در حفظ سلامتی این بیماران ضروری است اما نکته مهم آن است که مصرف مکمل ها باید تحت نظر پزشک صورت بگیرد، چراکه مصرف زیاد و نابجای برخی از ویتامین‌ها می‌تواند خطرناک باشد.
مصرف روزانه پنج واحد از گروه سبزیجات و میوه‌ها می‌تواند در تقویت سیستم ایمنی مبتلایان به ام اس موثر باشد.
از پروتئین‌ها (تا آنجا که ممکن است کمتر از گوشت قرمز) و فرآورده‌های لبنی کم چرب استفاده کنید. پس انواع گوشت‌های قرمز کم چرب، مرغ، ماهی، فرآورده‌های لبنی بدون چربی یا کم چرب و منابع پروتئینی گیاهی بهترین انتخاب است.
این بیماران باید از مصرف غذاهای حساسیت زا مانند تخم مرغ، گندم، مغزها و غذاهای فرآوری شده و حاوی ترکیبات نگهدارنده پرهیز کنند. چون این مواد به نوعی تهدید کننده سیستم ایمنی بدن محسوب می‌شود.
