مقاله تحقیقی ورزشی کامل درباره ورزش پینگ پنگ
تنیس روی میز یا پینگ پنگ ورزشی است که روی میز انجام می‌شود و دو یا چهار بازیکن در آن مشارکت دارند و هر بازیکن یک راکت دارد و با بهره گیری از آن به توپ ضربه می‌زند.
در وسط میز یک تور قرار دارد و برخورد توپ موقع برخورد با آن تابع قوانین خاصی است. توپ در این ورزش پینگ پنگ سبک (سفید یا نارنجی رنگ) و توخالی است. جنس میز از چوب و سخت است.
▪ چگونگی بازی پینگ پنگ
پس از ضربه ی سرویس که می‌بایست در نیمه ی زمین فرد آغازگر بر زمین بخورد، در ضربه‌های بعدی توپ پینگ پنگ باید فقط در نیمهٔ زمین طرف مقابل به زمین بخورد. دو نیمهٔ زمین با یک تور از هم جدا شده‌اند. اگر توپ در زمین حریف فرود نیاید یک امتیاز به حریف اضافه می‌شود و اگر توپ در زمین حریف فرود آید و پس از آن حریف نتواند توپ را به زمین طرف مقابل بزند یک امتیاز به فردی که ضربه را زده افزوده می‌شود. اگر در ضربه اول، توپ پس از اینکه به زمین خورد، به تور بخورد و سپس در زمین حریف اصابت کند نت حساب می‌شود وفردی که آغازگر است باید دوباره ضربه را بزند و هیچ امتیازی برای کسی حساب نمی‌شود.
▪ اصطلاحات بازی پینگ پنگ
▪ رالی عبارت است از مدت زمانی که توپ در جریان بازی در گردش است.
▪ توپ از آخرین لحظه‌ای که به صورت ثابت در کف دست آزاد بازیکن قرار دارد، پیش از پرتاب برای زدن سرویس، رالی یک لت یا یک امتیاز محسوب می‌شود.
▪ یک لت عبارت است از یک رالی که نتیجهٔ آن در شمارش بازی منظور نمی‌شود.
▪ یک امتیاز عبارت است از یک رالی که نتیجه آن در شمارش بازی منظور می‌شود.
▪ دست بازی دستی است که راکت را می‌گیرد.
▪ دست آزاد دستی است که راکت را نمی‌گیرد.
▪ یک بازیکن زمانی به توپ ضربه وارد کرده‌است که با راکتی که در دست دارد و یا با قسمت زیر مچ دست بازی به توپ ضربه بزند.
▪ یک بازیکن زمانی در مقابل توپ تنیس انسداد ایجاد می‌کند که لباس وی یا آنچه همراه خود دارد در هنگام بازی با توپی که هنوز از خط انتهایی خود عبور نکرده و یا از زمان آخرین ضربه از سوی حریف با زمین بازی برخورد نداشته تماس حاصل کند.
▪ زننده سرویس بازیکنی است که اولین ضربه را در یک رالی به توپ وارد می‌کند.
▪ گیرنده سرویس بازیکنی است که دومین ضربه را در یک رالی به توپ وارد می‌کند.
▪ داور شخصی است که برای کنترل مسابقه منصوب می‌شود.
▪ کمک داور شخصی است که در زمان تصمیم گیری‌های ویژه به داور کمک می‌کند.
▪ خط پایانی خطی است که به صورت فرضی در هر دو جهت امتداد داشته باشد.
▪ سرویس درست در پینگ پنگ :
در آغاز یک سرویس در پینگ پنگ ، توپ باید بدون حرکت روی کف دست آزاد زننده سرویس در پشت خط پایانی و در بالای سطح بازی قرار داشه باشد. سپس زننده سرویس توپ را تقریباً با حالت عمودی و به سمت بالا بدون چرخش پرتاب خواهد کرد به صورتی که توپ، پس از رها شدن از کف دست آزاد بازیکن حداقل ۱۶ سانتیمتر به سمت بالا بیاید و سپس قبل از ضربه خوردن، بدون تماس با چیزی پایین خواهد آمد.
در زمان نگه داشتن توپ برای سرویس حریف باید قادر به دیدن حداقل ۸۰ درصد توپ باشد. در زمانی که توپ به سمت پایین در حال حرکت است، زننده سرویس به آن ضربه وارد می‌کند به نحوی که توپ پینگ پنگ ابتدا با زمین خود و سپس بعد از عبور از روی مجموعه تور و یا از کنار آن، مستقیماً با زمین حریف تماس حاصل کند. در بازیهای دو نفره، توپ باید به ترتیب به نیمه سمت راست زمین زننده سرویس و گیرنده سرویس برخورد کند.
از شروع سرویس تا وقتی که به توپ ضربه وارد می‌شود توپ باید بالاتر از سطح بازی و پشت خط پایانی زننده سرویس قرار داشته باشد و نباید توپ توسط قسمتی از بدن یا لباس زننده سرویس یا یار او از گیرنده سرویس پنهان گردد. ضمناً پس از انجام سرویس، دست آزاد زننده سرویس نباید بین بدن او و تور قرار گیرد.
بازیکن مسئول است سرویس را بنحوی اجرا نماید که داور یا کمک او قادر به مشاهده رعایت مقررات اجراء سرویس صحیح از جانب او باشند. درصورتی که داور نسبت به صحیح بودن سرویس شک داشته باشد (برای اولین بار) تنها با دادن اخطار به زننده سرویس اکتفا می‌کند (لت) اما امتیاز به دریافت کننده سرویس داده نمی‌شود. در صورت تکرار بندبالا (تردید داور در ارتباط با صحیح بودن سرویس) خطا گرفته شده و برای دریافت کننده سرویس یک امتیاز در نظر گرفته خواهد شد.
در صورتیکه سرویس آشکارا غلط باشد، هیچ اخطاری داده نخواهد شد و به گیرنده سرویس یک امتیاز تعلق خواهد گرفت. استثنائاً، در صورتیکه داور، پیش از مسابقه از ناتوانی‌های جسمی یک بازیکن آگاهی داشته باشد می‌تواند برخی از موارد عدم اجرای صحیح سرویس را نادیده بگیرد.
▪ برگشت صحیح:
به توپی که سرویس شده یا برگشت داده شده به نحوی ضربه وارد خواهد شد که یا مستقیماً از بالا و یا از کنار مجموعه تور عبور کند و یا پس از اصابت به مجموعه تور به زمین حریف اصابت کند.
▪ ترتیب بازی در پینگ پنگ:
در بازیهای انفرادی پینگ پنگ، زننده سرویس ابتدا باید یک سرویس صحیح را اجرا کند، سپس گیرنده سرویس، یک برگشت صحیح را اجرا کند و به همین ترتیب زننده سرویس و گیرنده سرویس هر یک به طور متناوب یک برگشت صحیح را انجام دهند. در بازیهای دو نفره، ابتدا زننده سرویس، باید یک سرویس صحیح را اجرا کند، سپس گیرنده سرویس، یک برگشت صحیح انجام داده، بعد از آن همبازی زننده سرویس، یک برگشت درست انجام می‌دهد و پس از آن هر بازیکن به نوبه خود به طور متوالی برگشت صحیح را انجام خواهد داد.
▪ لت:
یک رالی در موارد زیر یک لت محسوب می‌شود:
▪ در صورتیکه توپ در سرویس در حین عبور از محوطه تور، به آن برخورد کند، مشروط بر آنکه سرویس به درستی اجرا شده باشد و یا گیرنده توپ یا همبازی او در توپانسداد ایجاد کند.
▪ درصورتیکه سرویس زمانی اجرا شود که گیرنده سرویس با همبازی او آمادگی لازم را نداشته و هیچگونه اقدامی در جهت وارد کردن ضربه به توپ انجام ندهند.
▪ در صورتیکه بنا به دلایلی که خارج از کنترل بازیکن است، سرویس غیر صحیح یا برگشت غیر صحیح و یا عملی مغایر با قوانین بازی صورت گرفته باشد.
▪ در صورتیکه بازی توسط داور یا کمک داور متوقف شود.
بازی پینگ پنگ را در موارد زیر می‌توان متوقف ساخت:
به منظور تصحیح اشتباهی که در سرویس، دریافت و یا زمین رخ داده‌است؛ بمنطور اعلام سیستم تسریع؛ بمنظور اخطار یا جریمه بازیکن؛ اگر عواملی باعث اختلال در شرایط بازی پینگ پنگ شود به نحوی که در نتیجه رالی تاثیر بگذارد.
▪ امتیاز در بازی پینگ پنگ:
به غیر از مواردی که رالی، یک لت محسوب می‌شود، در موارد زیر بازیکن یک امتیاز کسب می‌کند:
▪ اگر حریف او نتواند یک سرویس صحیح اجرا کند.
▪ اگر حریف او نتواند یک برگشت صحیح اجرا کند.
▪ اگر پس از آنکه یک سرویس صحیح با یک برگشت صحیح را انجام داد، توپ پیش از آنکه توسط حریف زده شود به جایی غیر از مجموعه تور اصابت کند.
▪ اگر توپ پس از آنکه توسط حریف زده شد، بدون اصابت با زمین او از خط انتهایی عبور کند.
▪ اگر حریف مانعی بر سر راه توپ ایجاد کند.
▪ اگر حریف دو مرتبه متوالی به توپ ضربه وارد کند.
▪ اگر حریف با طرفی از راکت که سطح آن فاقد لاستیک است به توپ ضربه وارد کند.
▪ اگر بازیکن مقابل و هر آنچه که پوشیده یا حمل می‌کند، سطح بازی را حرکت دهد.
▪ اگر بازیکن مقابل و هر آنچه که پوشیده و یا حمل می‌کند، به مجموعه تور اصابت کند.
▪ اگر دست آزاد بازیکن به سطح بازی برخورد کند.
▪ اگر بازیکنان مقابل در مسابقات دو نفره پینگ پنگ خارج از نوبتی که توسط اولین زننده توپ و اولین گیرنده توپ تعیین شده‌است به توپ ضربه وارد کنند.
▪ مواردی که در قسمت مربوطه به سیستم تسریع به آنها اشاره خواهد شد.
▪ گیم ها در بازی پینگ پنگ:
بازی از پنج گیم ۱۱ امتیازی تشکیل می‌شود. هر بازیکن یا زوجی که زودتر به امتیاز ۱۱ دست یابد، برنده گیم خواهد بود، مگر آنکه دو بازیکن و یا هر دو زوج به امتیاز مساوی ۱۰ دست یابند. در این صورت برنده، بازیکن یا زوجی خواهد بود که دو امتیاز پی در پی بیشتر از حریف خود کسب کند.
▪ میز پینگ پنگ:
سطح روی میز پینگ پنگ که سطح بازی نامیده می‌شود، باید به صورت مستطیل بوده طول آن ۲/۷۴ متر و عرض آن ۱/۵۲۵ متر باشد. این میز که در سطح افقی قرار می‌گیرد باید ۷۶ سانتیمتر از زمین ارتفاع داشته باشد. سطح موثر بازی کناره‌های عمودی میز را در بر نخواهد گرفت. سطح بازی می‌تواند از هر ج.ن.س.ی ساخته شود با این شرط که وقتی یک توپ استاندارد در هر قسمت میز از ارتفاع ۳۰ سانتیمتری رها شود به اندازه ۲۳ سانتیمتر به سمت بالا جهش داشته باشد.
حتما بخوانید: کاهش احتمال مرگ با ورزش تنیس
سطح بازی باید دارای رنگی یکنواخت به صورت تیره و مات و بدون و بازتاب نور باشد و خط سفید کناری به عرض ۲ سانتیمتر در امتداد طول (لبهٔ ۲/۷۴ متری) و خط سفید انتهایی به عرض ۲ سانتیمتر در امتداد عرض (لبه ۱/۵۲۵ متری) کشیده می‌شود. سطح بازی به وسیله یک تور عمودی به دو قسمت مساوی تقسیم می‌شود. این تور موازی با خطوط انتهایی و به طور یکنواخت از یک طرف میز به طرف دیگر آن کشیده می‌شود. در بازیهای دو نفره، هر زمین به وسیلهٔ یک خط میانی سفید رنگ به عرض ۳ میلیمتر به دو قسمت مساوی به نام نیم زمین تقسیم می‌شود. این خط میانی به موازات خطوط کناری کشیده خواهد شد و باید جزئی از نیم زمین سمت راست محسوب شود.
▪ مجموعه تور:
مجموعه تور پینگ پنگ شامل تور، ضمائم آن، پایه‌های مربوطه و گیره‌هایی است که مجموعه تور را به میز متصل می‌کند. تور باید به وسیلهٔ طنابی که طرفین آن به دو پایه عمودی به ارتفاع ۲۵/۱۵ سانتیمتر بسته شده متصل شود و حد خارجی این دو پایه نیز باید ۲۵/۱۵ سانتیمتر خارج از خط کناری میز باشد. بخش بالای تور در سرتاسر طول آن باید به ۲۵/۱۵ سانتیمتر از سطح بازی ارتفاع داشته باشد. بخش پایین تور، در سرتاسر طول آن باید تا حد امکان به سطح بازی نزدیک بوده و قسمتهای انتهایی دو طرف تور نیز تا حد امکان نزدیک و چسبیده به میله‌های نگهدارنده تور باشد.
▪ توپ پینگ پنگ:
توپ پینگ پنگ باید کروی شکل و قطر آن ۴۰ میلیمتر باشد. وزن توپ پینگ پنگ باید ۷/۲ گرم باشد. جنس توپ پینگ پنگ باید از سلولوئید با مواد پلاستیکی مشابه و رنگ آن سفید مات یا نارنجی مات و بدون انعکاس نور باشد. توپ دارای ضریب ارتجاعی ۰-۹۴ بوده و در مقابل ضربه‌های محکمی که قریب به ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت سرعت به آن می‌دهد به خوبی مقاوم می‌باشد.
▪ راکت پینگ پنگ :
راکت پینگ پنگ می‌تواند به هر شکل، اندازه و وزن مورد استفاده قرار گیرد اما تیغه (چوب) آن باید صاف و محکم باشد. حداقل ۸۵ ٪ از ضخامت تیغه راکت (چوب راکت) باید از چوب طبیعی باشد. یک لایه چسبانک در میان تیغه راکت می‌تواند به کمک مواد الیافی مانند الیاف کربن، الیاف شیشه، یا کاغذ فشرده، محکم و تقویت شود اما این لایه نباید ضخیم تر از ۵/۷ درصد کل ضخامت و یا ۵۳/۰ میلیمتر باشد (در این محاسبه هر کدام عدد کمتری باشد در نظر گرفته می‌شود.)
هر طرف تیغه یا چوب راکت که برای ضربه زدن به توپ مورد استفاده قرار می‌گیرد باید از جنس لاستیک معمولی عاجدار که عاج آنها به طرف بیرون است پوشیده شود که در این صورت ضخامت کل آن به انضمام چسب نباید از ۲ میلیمتر تجاوز کند، و یا از جنس لاستیک دو لایه با عاج‌های به طرف داخل یا خارح بوده که ضخامت کل آن به انضمام چسب نباید از ۴ میلیمتر بیشتر باشد. لاستیک عاجدار معمولی عبارت است از یک لاستیک بدون منفذ از نوع طبیعی یا مصنوعی که عاج‌های آن به طور یکنواخت قرار گرفته‌اند. تراکم این عاج‌ها نباید کمتر از ۱۰ عاج و بیشتر از ۳۰ عاج در هر سانتیمتر مربع باشد.
لاستیک دو لایه عبارت است از یک لایه اسفنج منفذدار که با یک لایهٔ بیرونی لاستیک عاجدار معمولی با ضخامت حداکثر ۲ میلیمتر پوشیده شده‌است. تیغه راکت، لایه بین آن، لایه‌های پوشش و یا لایه‌های چسب بین آنچه در قسمتی از راکت قرار داشته باشند که ضربه‌ها با آن زده می‌شود، باید یکنواخت بوده و دارای ضخامت یکسانی باشند. سطح رویه یک طرف راکت و یا سطح تیغه راکت که رویه نداشته باشد، باید به رنگ قرمز روشن و مات و طرف دیگر آن سیاه باشد.
عدم یکنواختی در سطح رویه راکت پینگ پنگ حتی به صورت جزئی و یا عدم یکنواختی در رنگ ان که به دلیل ضربه خوردن یا ساییدگی رخ داده باشد مجاز است مشروط بر آنکه منجر به تغییر در کل خصوصیان سطح رویه راکت نشود. در آغاز هر مسابقه و هر زمان که در طول مسابقه، بازیکن راکتش را عوض کند باید راکتی که می‌خواهد از آن استفاده کند به حریف اش و داور نشان دهد و اجازه امتحان کردنش را نیز به آنان بدهد.
