وقتی این طور حرف می زنید بی اعتماد به نفس و خجالتی به نظر می رسید
▪ به کلام‌تان شاخ‌وبرگ بیهوده ندهید
شاخ و برگ بیهوده چیست؟ در گفتوگوهای مؤدبانه افراد معمولا از واژه‌هایی استفاده می‌کنند که قطعیت کلام و نظر آنها را از بین می‌برد. واژه‌هایی نظیر: شاید، ممکن است، احتمالا، به نظر می‌رسد و… . این واژه‌ها نشان می‌دهند که شما درباره‌ی نظر و عقیده خود تردید دارید یا فرد قاطعی نیستید و از متقاعد کردن سایرین ناتوانید. در عوض می‌توانید از واژه‌هایی کمک بگیرید که قدرت و اختیار بیشتری به شما می‌دهند، مانند: به وضوح، قطعا، مطمئنا، به سادگی و… .
▪ از عبارات شک‌و تردید استفاده نکنید
دانش شما معمولا بیشتر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. پس از اظهار نظر کردن نترسید. وقتی اطلاعات شما قریب به یقین درست و منطقی است، از عبارات توأم با شک و تردید استفاده نکنید. یکی از اشتباهاتی که شما را بدون اعتماد به نفس نشان می‌دهد، استفاده از همین جملات سلب مسئولیت است یعنی شما از عبارات و لغاتی استفاده می‌کنید که محتوای کلام‌تان را تصریح و تأیید نمی‌کند. در اصطلاحات قضایی و حقوقی عبارات سلب مسئولیت، عباراتی چندپهلو و گنگ هستند که هیچ چیز را تأیید یا رد نمی‌کنند، به شکلی که هیچ برداشت درستی نمی‌توان از آنها داشت. چیزی شبیه پایانِ باز فیلم‌های امروزی که برخی کارگردانان عزیز علاقه‌ی زیادی به استفاده از آن دارند. نمونه‌ای از این عبارات در گفتوگوهای عادی به این ترتیب است:
کاملا مطمئن نیستم اما…
من خیلی در این زمینه صاحب‌نظر نیستم اما…
نظر شما درست است اما…
این عبارات و جملات شما را بدون اعتماد به نفس نشان می‌دهند. استفاده از این اما طبق مثال‌های قبلی، یکی از اشتباهات رایجی است که اعتماد به نفس و استحکام دلایل و صحبت‌های شما را زیر سؤال می‌برد. پس تلاش کنید این لغت ناخوشایند را از ادبیات کلامی‌تان حذف کنید. به جای آن می‌توانید از این نمونه‌ها بهره ببرید:
من مطمئن هستم که…
من به تازگی متوجه شده‌ام که…
درستش این است که…
▪ از سؤالات کوتاه تأییدی استفاده نکنید
سؤالات کوتاهی که در انتهای جملات برای گرفتن تأیید نظر از دیگران می‌پرسید، شما را بدون اعتماد به نفس جلوه می‌دهند. معادل این پرسش‌ها در زبان انگلیسی با عنوان Question Tags شناخته می‌شود. به هر زبانی که صحبت می‌کنید، این نوع پرسش باعث می‌شود دیگران فکر کنند که شما درباره حرفی که می‌زنید اطمینان ندارید. نمونه‌ای از این پرسش‌ها:
لباس زرد قشنگ‌تر است، این‌طور نیست؟
این نظریه اشتباه است، این‌طور نیست؟
این راه کوتاه‌تر است، درسته؟
بزرگ‌ترین مشکل استفاده از این پرسش‌های کوتاه در جملات این است که شما را به دنبال تأیید و گرفتن موافقت از سایرین نشان می‌دهد. افرادی که با اعتماد به نفس صحبت می‌کنند به تأیید دیگران نیاز ندارند. برای اینکه از تله‌ی سؤالات کوتاه بگریزید، سعی کنید به‌طور کل در حرف زدن از جملات پرسشی استفاده نکنید. وقتی می‌خواهید نظر خود را بیان یا عقیده‌تان را ابراز کنید، جملات خود را به شکل خبری و قاطعانه بیان کنید. افراد با اعتماد به نفس در حرف زدن فقط از یک نوع پرسش بهره می‌گیرند، آنها از مخاطبان خود می‌پرسند: سؤالی نیست؟
فراموش نکنید که مختصر و مفید صحبت کنید. وقتی به اندازه حرف می‌زنید، حرف‌هایتان معقول‌تر و صحیح‌تر خواهد بود و دیگران بیشتر به آنها توجه می‌کنند و هنگامی که دیگران با اشتیاق به شما گوش کنند، اعتماد به نفس‌تان بالاتر می‌رود. لازم نیست سخنران بلامنازع هر جمعی باشید. البته این موضوع با ویژگی‌های شخصیتی شما ارتباط زیادی دارد اما یادتان باشد که گزیده‌گویی ظرفیت‌های فراوانی در ارتباطات اجتماعی برای شما ایجاد می‌کند که یکی از مهم‌ترین دستاوردهای آن برای شما اعتماد به نفس در هنگام صحبت کردن است.
