وقتی بچه های کوچک بد اخلاق و عصبی می شوند راه چاره چیست
▪ دلیل بد خلقی او را بیابید
در ابتدا ببینید چرا او بی‌حوصلگی کرده یا بد خلقی می‌کند. شاید دردی دارد یا استرسی را تحمل می‌کند. شاید از چیزی می‌ترسد یا اصلا برای جلب توجه شما و احساس کمبود محبت دست به این رفتار می‌زند. پس بهتر است در ابتدا دلیل آن را بررسی و سپس موانع آرامش او را بردارید.
به طور مثال اگر از چیزی می‌ترسد با درایت خود این ترس را از او دور کنید. یا اگر به لحاظ عاطفی نیازمند توجه است این نیازش را بر‌آورده کنید. گاهی او خودش را برای شما لوس می‌کند تا نازش را بخرید. پس نازش را بخرید اما مراقب باشید لوس نشود.
زیاده‌روی در این روش باعث می‌شود کج خلقی و بد اخلاقی را ابزاری برای رسیدن با اهدافش بکند. پس اگر گاهی بد خلقی را نوعی اهرم فشار در نظر گرفت در مقابلش کوتاه نیایید.
البته فراموش نکنید اگر فرزندتان بالاتر از دو سال دارد این روش یعنی تلاش برای بررسی دلایل بد اخلاقی او خیلی کارایی ندارد چرا که اصولا بچه‌های بزرگتر از این سن و سال قادرند مشکلات و مسائل خود را به طور مستقیم بیان کنند.
▪ کودک را تحریک نکنید
سعی کنید بدخلقی کودک را به روی خودتان نیاورید و مدام نگویید: “چی شده؟ چی میخوای؟ چرا گریه می‌کنی؟” در زمان کج خلقی او بدترین کار این است بخواهید او را نصیحت کنید یا مدام تحریکش کنید. بهتر است هیچی توضیحی ندهید و منتظر شوید به مرور زمان آرام شود سپس با او صحبت کنید.
▪ به او فرصت عصبانیت بدهید
گاهی نباید جلوی این بد اخلاقی‌های کودک را گرفت. در برخی مواقع لازم است او با عصبانیت آنچه از فشار را تحمل می‌کند به بیرون ریخته و خودش را تخلیه کند. البته باید مراقب باشید شدت این عصبانیت به حدی نباشد که به خودش آسیب بزند. اگر با شدت کمی بود اجازه این کار را به او داده و مانعش نشوید.
▪ کودک را سرگرم کار دیگری کنید
یکی از بهترین روش‌ها این است حواس کودک را به کار دیگری پرت کرده و او را سرگرم کاری کنید که دوست دارد. مثلا اگر به کارتونی علاقه دارد تماشای آن را برایش مهیا کرده و با او همراه شوید تا حال و هوایش عوض شده و از شرایط قبلی فاصله بگیرد. حتی می‌توانید او را از محیطی که در آن قرار گرفته‌اید به اتاق یا فضای دیگری ببرید.
اما از دیگر روش‌های تکمیلی، انجام برخی کارهاست که در زیر به آن اشاره می‌شود:
▪ به او یک خوراکی خوشمزه با طعمی جدید بدهید
▪ او را در آغوش گرفته و سعی کنید آرامش خود را به او منتقل نمایید
▪ در بعضی شرایط با تشویق او را به آرامش دعوت کنید
▪ با صحبت کردن راجع به موضوعی دیگر حواسش را پرت کنید
اما نکته نهایی این است که مبادا در مقابل بد خلقی‌های کودکتان خود را ببازید یا دست و پای خود را گم کرده و یا با عصبانیت قصد ساکت کردن او را داشته باشید. خونسردی و آرامش شما در وهله نخست بسیار مهم است. در حقیقت هر چه شما آشفته‌تر باشید بر کج خلقی و عصبانیت فرزند خود افزوده‌اید.
کودک باید از رفتارتان متوجه بشود کنترل امور در دست شماست و شما قادرید مشکل را حل کنید.
