ویال استنشاقی رلنزا عوارض جانبی موارد مصرف منع دارویی
▪ موارد مصرف
زانامیویر، آنزیم سطحی ویروس به نام نورامینیداز(سیالیداز) را مهار میکند که این آنزیم جهت آزادسازی ذرات جدید تشکیل شده ویروسی از سلول عفونی لازم است و می تواند دسترسی ویروس به سلول را از میان مخاط تسهیل کند. زنامیویر علیه آنفولانزای B , A فعال است.
▪ مکانیسم اثر
▪ فارماکوکینتیک
زنامیویر متعاقب تجویز خوراکی جذب ضعیفی دارد و زیست دستیابی آن حدود ۲درصد است. حدود ۱۰ تا ۲۰درصد دوز استنشاقی جذب می شود و باعث ایجاد اوج غلظت پلاسمایی طی ۱ تا ۲ ساعت می شود. باقی مانده در اوروفارنکس رسوب میکند و از طریق مسیر گوارشی حذف می شود. سهم جذب شده به صورت تغییر نکرده در ادرار دفع می شود و نیمه عمر سرمی آن حدود ۶/۲ تا ۵ ساعت است.
▪ موارد منع مصرف
▪ هشدارها
عوارض جانبی
فرم استنشاقی آن به خوبی تحمل می شود. ندرتاً برونکواسپاسم حاد و یا کاهش در عملکرد تنفسی گزارش شده است مخصوصاً در بیمارانی که دارای سابقه بیماری تنفسی هستند و بسیار نادر در افرادی که فاقد این نوع سابقه هستند. دیگر عوارض جانبی عبارتند از: علائم دوبینی، سردرد، علائم گوارشی، سرفه و برونشیت اما افتراق آنها از علائم آنفولانزا مشکل می باشد. هم چنین گزارش های نادری از واکنش های افزایش حساسیت شامل ادم اوروفارنژیال و راش های شدید پوستی موجود می باشد.
▪ پیشگیری ها:
در بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن تنفسی مصرف آن باید با احتیاط صورت گیرد چرا که ریسک برونکواسپاسم در آن ها بالا است. برای بیماران مبتلا به آسم یا COPD در حین درمان باید یک برونکودیلاتور با عملکرد سریع در دسترس باشد.
▪ تداخل دارویی
▪ نکات قابل توصیه
▪ مقدار مصرف
زنامیویر یک مهارکننده نورامینیداز است که در درمان آنفولانزای B , A کاربرد دارد. به طریق استنشاقی و با دوز ۱۰ میلی گرم، ۲ بار در روز به مدت ۵ روز تجویز می شود و شروع مصرف آن در اولین فرصت (طی ۴۸ ساعت) بعد از ظهور علائم می باشد. کاربرد آن جهت پروفیلاکسی آنفولانزا تحت بررسی است.
▪ اشکال دارویی
