پودر قابل تزریق اولتیوا عوارض جانبی موارد مصرف و منع دارویی
موارد مصرف
این دارو به عنوان عامل کمکی برای القاء و حفظ و بیهوشی در اعمال جراحی و به عنوان عامل ضد درد در مراقبت‌های بیهوشی بلافاصله بعد از عمل جراحی به کار می‌رود. همچنین از این دارو در بی‌حسی‌های موضعی و ناحیه ای در شرایط تحت کنترل استفاده می شود.
مکانیسم اثر
این دارو با اثر آگونیستی روی گیرنده‌های اوپیوئیدی (مو) ، اثرات ضد دردی خود را اعمال می‌کند. همچنین می‌تواند باعث تضعیف عملکرد تنفسی و قلبی و سفتی عضلات اسکلتی شود.
فارماکوکینتیک
نیمه عمر دارو ۱۰-۳ دقیقه است. شروع اثر دارو ۱ دقیقه و طول مدت اثر آن ۱۰-۵ دقیقه بعد از قطع انفوزیون داخل وریدی می‌باشد.
موارد منع مصرف
در صورت سابقه حساسیت یا واکنشهای آلرژیک آلفنتانیل ، فنتانیل، رمی‌فنتانیل، سوفنتانیل نباید این دارو را مصرف کرد.
هشدارها
. رمی‌فنتانیل را نباید از طریق اپی دورال یا زیر عنکبوتیه تزریق نمود. زیرا گلیسین موجود در آن باعث سمیت عصبی می‌شود.
۲. این فراورده را نباید به تنهایی برای القاء بیهوشی به کار برد، زیرا علاوه بر عدم تأمین کافی بیهوشی ممکن است همراه با تنگی نفس سفتی عضلات و تغییر در ضربان قلب باشد.
۳. در صورت برادی آریتمی قلبی، نارسایی کبدی، چاقی (اضافه وزن بیش از ۱۳۰% وزن مطلوب) و اختلالات تنفسی این دارو را باید با احتیاط کامل به کار برد.
۴. درحین مصرف دارو، میزان ورود اکسیژن به خون، فشارخون، وضعیت تنفسی و علائم حیاتی باید تحت کنترل مداوم پزشک متخصص بیهوشی باشد.
۵. تداوم مصرف دارو بعد از عمل جراحی باید به بیمارانی محدود شود که برای آنها تغییر داروی اوپیوئیدی توصیه نمی‌شود. مراقبت کامل و نزدیک از بیمار باید صورت گیرد.
عوارض جانبی
افت فشارخون، سفتی عضلات ، کاهش ضربان قلب، بی‌قراری، تنگی نفس، افزایش فشارخون ، درد بعد زا عمل جراحی، خارش ، تضعیف تنفسی، تهوع ، سردرد، لرز و استفراغ عوارض جانبی این دارو محسوب می‌شوند.
تداخل دارویی
مصرف همزمان رمی‌فنتانیل با باربیتورات های هوشبر، هوشبر‌های استنشاقی، بنزودیازپین‌ها و پروپوفول ها باعث تشدید افت فشارخون و تضعیف تنفس می‌شود. آتروپین و گلیکوپیرولات برادی‌کاردی ناشی از دارو را کاهش می‌دهد. افدرین اپی‌نفرین ، نوراپی‌نفرین نیز افت فشارخون ناشی از دارو را کم می‌کند. شل‌کننده‌های عضلانی باعث تخفیف سفتی عضلانی ناشی از دارو می‌شود.مصرف همزمان این دارو با آنتاگونیست‌های اپیوئیدی اثرات دارو را آنتاگونیزه می‌کند.
نکات قابل توصیه
۱. به دلیل اثر کوتاه مدت دارو، طی ۱۰-۵ دقیقه بعد از انفوزیون وریدی هیچ اثر ضد دردی باقی نمی‌ماند. برای تسکین درد بعد از عمل جراحی باید از ضد درد‌های دیگر استفاده نمود.
۲. این دارو باید در لوله وریدی نزدیک به ورود به بدن بیمار تزریق گردد. و بعد از اتمام تزریق، باقی مانده دارو در لوله وریدی باید پاکسازی شود زیرا تجویز تصادفی دارو ( متعاقب تجویز مایعات و داروهای دیگر) موجب تضعیف تنفس و سفتی عضلانی در ناحیه قفسه سینه می‌شود.
۳. فراورده را باید در دمای ۲۵-۲ درجه سانتیگراد نگهداری نمود.
۴. یک میلی‌لیتر از محلول رقیق کننده برای هر میلی‌گرم فراورده باید به ویال اضافه شود تا محلول حاوی mg/ml1 از دارو تهیه شود و بعد دارو در رقت‌های مناسب جهت تزریق آماده شود.
۵. از تزریق وریدی این دارو همراه با خون باید اجتناب شود. زیرا استراز‌های غیر اختصاصی در خون موجب خنثی شدن دارو می‌گردند.
مقدار مصرف
بزرگسالان:
القاء بیهوشی عمومی: همراه با یک هوشبر استنشاقی یا داخل وریدی mcg/kg1-0/5انفوزیون داخل وریدی می‌شود. اگر لوله گذاری داخل نای باید کمتر از ۸ دقیقه بعد از شروع انفوزیون اجام شود، بهتر است مقدار اولیه mcg/kg1 در طی ۶۰-۳۰ ثانیه تزریق شود.
حفظ بیهوشی ناشی از نیتروس اکساید،پروپوفول یا ایزوفلوران : mcg/kg/min0/2-0/05 انفوزیون داخل وریدی می‌شود در صورت نیاز و برای حفظ بیهوشی کامل یا افزایش سطح بیهوشی تزریق مقادیر اضافی(mcg/kg1-0/5 هر ۵-۲ دقیقه ) باید با تغییر در ساعت انفوزیون انجام شود. از تزریق مکرر باید پرهیز شود.
تداوم مصرف بلافاصله بعد از عمل جراحی: mcg/kg/min0/1 انفوزیون داخل وریدی می‌شود. مقدار انفوزیون باید هر ۵ دقیقه mcg/kg/min0/025 افزایش یابد تا اثر ضد دردی و میزان تنفس کافی حاصل شود.
مکمل ضد درد: در بی‌حسی‌های موضعی یا ناحیه‌ای در شرایط کنترل شده: در صورت تجویز همراه با بنزودیازپین‌ها (میدازولام۲ میلی‌گرم )۹۰-۶۰ ثانیه قبل از تجویز بی‌حس کننده موضعی mcg/kg0/5 در طی ۶۰-۳۰ ثانیه داخل وریدی تزریق شود و یا ۵ دقیقه قبل از تجویز بی‌حس کننده موضعی mcg/kg/min0/05 انفوزیون داخل وریدی می‌شود. بعد از بیحسی سرعت انفوزیون باید به mcg/kg/min0/025 کاهش یابد و در صورت نیاز در فواصل ۵ دقیقه‌ای سرعت به میزان mcg/kg/min0/025 افزایش یابد.
در صورت تجویز بدون بنزودیازپین‌ها ۹۰-۶۰ ثانیه قبل از تجویز بی‌حس کننده موضعی mcg/kg1 در طی ۶۰-۳۰ ثانیه داخل وریدی تزریق شود. و یا ۵ دقیقه قبل از تجویز بیحس‌کننده موضعی mcg/kg/min0/1 انفوزیون داخل وریدی می‌شود. بعد از بیحسی سرعت انفوزیون باید به mcg/kg/min0/05 کاهش یابد و در صورت نیاز در فواصل ۵ دقیقه‌ای سرعت به میزان mcg/kg/min0/025 افزایش یابد. مقادیر مصرف در سالمندان ۵۰% مقادیر ذکر شده در فوق می‌باشد.
اشکال دارویی
Powder For Injection : 1 mg
Powder For Injection : 2 mg
Powder For Injection : 5 mg
