موضوع بحث اصلی ما کودکانی است که در سن نوپایگی قرار دارند. معمولا این دسته از کودکان برای خوابیدن و ادامه دادن به خوابشان دچار مشکلاتی میشوند. تحقیقات نشان میدهد پسران در مقایسه با دختران بیشتر به چنین اختلالاتی مبتلا میشوند.
همچنین فرزند اول بودن نیز شانس بروز این دسته از اختلالات را افزایش میدهد. گذشته از این موارد، عفونت گوش از مهمترین دلایل رایج در بروز اختلالات خواب به شمار میآید.
چرا اختلال خواب روی میدهد؟
والدین همواره نسبت به خواب کودک خود حساس هستند، به خصوص اگر کودک، تک فرزند باشد. این نگرانی در بسیاری از موارد به مرحله دلواپسی نیز میرسد. از این رو پدر و مادر تلاش میکنند که کودکشان بر اساس یک برنامه زمانبندی شده مناسب به خواب رود. نکته مهم اینجاست که معمولا پسران بیش از دختران دچار اختلالات خواب میشوند.
به بیان دیگر آنها نسبت به این نوع مشکلات و سایر اختلالات مشابه حساسیت بیشتری دارند. از آنجا که پسربچهها فعالیت بیشتری نسبت به دختربچهها دارند، به خواب رفتن و در خواب ماندن آنها نیز به همان اندازه با اختلال همراه میشود. همچنین کودکانی که به طور مرتب دچار عفونت گوش میشوند بیشتر از سایر هم سن و سالانشان در شب هنگام از خواب میپرند.
بررسیهای آماری نشان میدهد که کمتر از ۱۰ درصد کودکان نوپا از اختلال خواب ریشهداری رنج میبرند که میتواند ناشی از شرایط خاص فیزیکی او باشد.
به طور کلی نشانههایی که در زیر آمده است میتواند بهعنوان علائم اصلی و مهم بروز اختلال در خواب کودک در نظر گرفته شود:
۱. تعریق زیاد کودک در حین خواب
۲. کودک در خواب خر و پف میکند.
۳. کودک در خواب حالت بیقراری دارد.
۴. کودک در حین خواب به دفعات سرفه میکند.
۵. تنفس کودک در خواب با خس خس همراه است.
۶. کودک در زمانی که خواب است به جای بینی با دهان نفس میکشد.
۷. وقتی کودک در نیمههای شب از خواب پریده و دچار وحشت شده است.
۸. زمانی که کودک در نیمه های شب از خواب پریده و حالتی گیج و مبهوت دارد.
۹. زمانی که کودک در حین خواب ضرباتی با سرش به اجسام اطراف وارد میکند.
۱۰. زمانی که کودک در حین خواب به طور ناخواسته ضرباتی را با پاهایش به اطراف وارد کرده و حتی شروع به راه رفتن هم میکند.
توجه به هر یک از این نشانهها برای والدین از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا میتواند نشانه مشکلات ریشهداری باشد که کوتاهی در رسیدگی به آنها عواقب نگران کنندهای خواهد داشت.