چرا چشم ها بعد از بیدار شدن از خواب پف کرده اند
همه افراد وقتی از خواب بیدار می شوند چشمانی پف کرده دارند، اما میزان این پف کردگی در افراد مختلف متفاوت است.
پف کردگی چشم ها حالت ناخوشایندی را در چهره فرد به وجود می آورد که زیبایی وی را تا حد زیادی تحت الشعاء قرار می دهد که برای رفع آن از روش های مختلفی استفاده میکنند.
بعضی روزها علی رغم اینکه مطمئن هستید به اندازه ی کافی خوابیده اید یعنی می دانید حداقل ۸ ساعت خواب کامل کرده اید
وقتی از تخت خواب بلند می شوید و جلوی آینه می ایستید، با چشمانی پف کرده مواجه می شوید.
و البته، صد در صد هم مطمئن هستید که هنگام خواب، گریه نکرده اید.
پس علت پف کردن چشم ها در صبح چیست؟ قطعا میخواهید دلیل این مسئله را بدانید، زیرا دل تان نمی خواهد دائما از کانسیلر (پوشاننده) استفاده کنید.
علت عمده ی پف زیر چشم حبس مایعات (یا ورم خفیف) است که معمولا در بسیاری از افراد مشاهده می شود و در غالب اوقات بی خطر است. با وجود این، گاهی اوقات پف زیر چشم می تواند دلایلی مهم تر و عمقی تر داشته باشد.
البته نیاز نیست نگران باشید؛ نکته ی مثبت ماجرا این است که هر چه دقیق تر مراقب علائم جزئی در بدن مان باشیم، آسان تر و بهتر می توانیم از بروز برخی بیماری های جدی پیشگیری کنیم.
▪ مصرف بیش از اندازه ی سدیم
وجود بیش از اندازه ی سدیم در بدن باعث ورم می شود.برای متعادل کردن سطح این ماده در بدن، باید به اندازه ی کافی آب بنوشیم و مصرف نمک را در رژیم غذایی مان محدود کنیم.
اگر مقدار زیادی سدیم مصرف کنیم و به اندازه ی کافی آب ننوشیم، بدن مان برای پیشگیری از کم آبی اقدام به حبس مایعات اضافی در خود میکند، که همین مسئله می تواند به پف کردن چشم ها منجر شود.
بسیاری از آدم ها در معرض ابتلا به پف زیر چشم ناشی از سدیم هستند،زیرا همواره مقادیر زیادی سدیم در دسترس مان قرار دارد.
بخش زیادی از سدیم مصرفی مان ناشی از مصرف خوراکی های فرآوری شده نظیر غذاهای آماده، نان، سوسیس و کالباس، و نوشیدنی ها است.
هر قدر کم تر از خوراکی های فرآوری شده استفاده کنیم،میزان سدیم مصرفی مان نیز کاهش می یابد.
به گفته ی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده، سدیم در محصولات خوراکی نظیر پیتزا، انواع نان ها، گوشت مرغ، سوپ ها، پنیرها و غیره به وفور یافت می شود. بنابراین مراقب باشید و در رژیم غذایی تان از خوراکی های فرآوری نشده و کم سدیم استفاده کنید.
پس، از این به بعد تصمیم بگیرید میزان سدیم مصرفی تان را کاهش دهید و همیشه آب زیاد بنوشید.
▪ کمبود پروتئین
طبق یافته های مدرسه ی پزشکی هاروارد، کمبود پروتئین در خون – که ممکن است ناشی از سوء تغذیه یا بیماری های کبدی یا کلیوی باشد – می تواند باعث ایجاد تورم در بدن شود.
به گزارش صندوق حمایت از بیماران کلیوی آمریکا، این وضعیت به دلیل کمبود آلبومین(نوعی پروتئین) در خون رخ می دهد. وظیفه ی آلبومین در بدن دفع مایعات اضافی است.
بنابراین با انتخاب رژیم غذایی سالم و کامل از تولید آلبومین کافی در بدن تان اطمینان حاصل کنید.
▪ اختلال در عملکرد کلیه
پف دور چشم، به ویژه هنگام صبح، ممکن است نشانه ی بیماری کلیوی باشد.
این وضعیت به دلیل ناتوانی کلیه ها در دفع سدیم اضافه ی خون رخ می دهد. همان طور که پیش تر گفته شد، وجود بیش از اندازه ی سدیم در بدن باعث ایجاد تورم می شود. هم چنین ممکن است کلیه ها آلبومین مورد نیاز بدن را نیز دفع کنند،و از این طریق نیز مشکلات ناشی از وجود مایعات اضافی را در بدن افزایش دهند.
به گزارش بنیاد ملی کلیه در ایالات متحده، دیگر علائم بیماری مزمن کلیه عبارت هستند از:
تهوع، احساس خستگی، استفراغ، تورم در پاها و مچ پا، کاهش اشتها،خشکی و خارش پوست ، کمردرد و احساس درد هنگام ادرار کردن.
بنابراین، اگر علاوه بر پف چشم ها، برخی از این علائم یا کل این علائم را در خود مشاهده میکنید، لطفا برای انجام آزمایش های مورد نیاز برای تشخیص بیماری کلیوی به پزشک مراجعه کنید.
▪ مصرف زیاد کربوهیدرات ها
نتایج مطالعه ای در موسسه ی ملی سلامت ایالات متحده نشان داد،رژیم غذایی با کربوهیدرات بالا به ترشح بیش ترِ انسولین و باقی ماندن سدیم در بدن منجر می شود؛ و هر چه سدیم بیش تری در بدن بماند، آب بیش تری نیز در بدن حبس می شود.
اجتناب از مصرف خوراکی های فرآوری شده و کربوهیدرات ها احتمال ابتلا به تورم را کاهش میدهد.
انجمن قلب آمریکا توصیه میکند کربوهیدرات ها را به طبیعی ترین شکل ممکن آن مصرف کنید – مثلا به جای نان از کربوهیدرات موجود در سیب زمینی بهره مند شوید.
بدن مان از آن چه می خوریم تشکیل می شود، و هر آن چه می خوریم بر ظاهر و احساس مان تاثیر میگذارد.
هر علامت کوچکی در ظاهرمان می تواند نشانه ای از کمبود یا افزایش ماده ای در بدن مان باشد.
خوشبختانه، می توانیم بر خورد و خوراک مان کنترل کامل داشته باشیم. بنابراین، گوش به زنگ پیام ها و نشانه هایی باشیم که بدن برای مان ارسال میکند، زیرا این اولین گام در مراقبت از بدن مان است.
