چرا کودکان ترسو یا مضطرب می شوند و راه درمان آن
علائم و نشانه های ناراحتی ، ترس و اضطراب در دوران کودکی
والدین یک دختر جوان به نام ((الا ))داستان خود را به اشتراک می گذارند:
الا همیشه ناراحت و غمگین بود. هر روز صبح نگران بود که به موقع به اتوبوس نرسد ،در صورتی که در طول یک سال حتی یک بار هم چنین اتفاقی برایت نیفتاده بود و هر روز سر میز ناهار نگران بودبه کلاس خود نرسد و آماده نباشد هرشب در مورد انجام تکالیف و اینکه لباسهایش برای روز بعد آماده است یا خیر نگران بود. با کمی تأمل درباره این نوجوان میتوانید اضطراب را کشف کنید.
این گونه بچه ها ،اضطراب خود را به طرق مختلف در خانه ،مدرسه و در محیط های اجتماعی نمایش می دهند بچه هایی که از اضطراب رنج می برند ،یک یا چند نشانه از نشانه های زیر دارند:
نگرانی بیش از حد در کل روز
شکل خواب شب و یا خواب آلودگی در طول روز
بی قراری و خستگی در طول روز یا بعد از بیدار شدن
مشکل تمرکز
تحریک پذیری
هنگامی که کودکان اضطراب مزمن را تجربه میکنند ،والدین به سادگی تمام تلاش شان را میکنند اما محافظت بیش از حد برای کاهش اضطراب، نتیجه معکوس دارد و بسیاری از علائم را تشدید میکند.
در اینجا نکاتی برای کمک به کودکان برای فرار از چرخه اضطراب آمده است:
▪ هدف ریشه کنی اضطراب نیست بلکه مدیریت آن است ،این می تواند دلسرد کننده و دردناک باشد که بچه های شما با اضطراب روبرو شوند اما همه ما می دانیم که خلاص شدن از همه ی چیزهایی که باعث اضطراب می شود ،امکان پذیر نیست در عوض همه چیز درباره آموزش کودک نسبت به تحمل اضطراب به اندازه نگه داشتن خود در زمانی که آنها مضطرب هستند ،مهم باشد که با کمک هم می توان اضطراب را از بین برد ولی نه به صورت کامل.
▪ اجازه دهید که فرزندتان ناراحتی خود را بروز دهد، درحالی که به کودکانتان کمک میکنید ،آنها را از چیزهایی که می ترسند دور نگه دارید و این برای کوتاه مدت جواب می دهد .اما مشکل را در دراز مدت تشدید میکند.
برای والدین مهم است که ترس و اضطراب کودکان خود را بفهمند و از آنها دور نگه دارند ،اما این ضعیف ترین مکانیسم مقابله ای برای استرس و اضطراب می باشد.
▪ انتظارات مثبت و واقع گرایانه تنظیم کنید
تنظیم انتظارات مثبت و واقع گرایانه در مورد ایجاد حس اعتماد به نفس است به آنها اجازه می دهد که اضطراب خود را به اندازه کافی کنترل کنند و همه چیز را ببینند
▪ احترام بگذارید، اما اختیار افکار و احساسات ندهید
شما نمیخواهید که اضطراب کودکان خود را کوچک نشان دهید (کوچک نمایی کنید )همینطور نمیخواهید که تقویت کنید و بزرگنمایی کنید ،کودک شما ترس رفتن به دکتر را دارد،نادیده نگیریدش.
▪ گوش دهید و به آن احترام بگذارید و چیزی در رابطه با می دانم که اکنون میترسی و……….. نزنید
در عوض از جملاتی مانند:کنارت هستیم و…..استفاده کنید.
▪ ترس آنها را تقویت نکنید
به عبارت دیگر،دنبال دلیلی برای ترس کودک خود نگردید .کودک شما تجربه بد و تلخی از آن ماجرا دارد.پس برای او یاداوری نکنید ، دوباره همدردی کنید وگوش کنید.اگر شما نمیداند که چگونه پاسخ دهید .کمی تحقیق و پرس و جو کنید و به بحث برگردید.
▪ کودکانتان را تشویق کنید تا اضطراب خود را تاب بیاورند:
این مهم است که به کودک خود اجازه دهید که بداند که برای داشتن او به خود می بالید.و انگیزه دهید تا بداند چقدر برایتان مهم میباشد ما باید بدانیم.همانطورکه خودمان در معرض ترس هستیم، کودکان هم اجازه ترسیدن دارند پس به آنها بفهمانید که ترس و اضطراب سن و سال ندارد و برای همه اتفاق میافتد و تشویق به مدارا و فراموش کردنش.کنید.
▪ پرسش های متداول را مطرح نکنید
اگر احساس مبهمی نسبت به چیزهای دارید و ممکن است، که کودک شما را اذیت کند.سوال های بپرسید که پایان بازی دارد……
برای مثال:چگونه برای امتحانات درس میخوانید؟
کودک شما را تشویش میکند که بیشتر آنها را بیان کند و جدی تر بگیرد.
▪ مطمئن شوید که به نتیجه رسیده اید
همه ما زندگی پر مشغله ای داریم و ممکن است خیلی چیزها را ناتمام بگذاریم.با این حال توجه به مسائل اضطراب کودک شما به اندازه کافی مهم می باشدکه آنرا کنار نگذارید خودتان را متعهد کنید که این موضوع را درست میکنید و بدون توجه به اینکه چقدر طول بکشد .ادامه میدهید:
▪ با دل و جان گوش دهید
وقتی با کودک آشکارا از اضطراب خود برخورد میکنید عاقلانه و با دل و جان به او گوش دهید و توجه کنید نه تنها این کار برای یک آدم بالغ تأثیر گذار میباشد.بلکه توجه و گوش دادن به کودک ناراحت هم مثال خوبی برای راه حل از بین بردن اظطراب او میباشد.
