چطور با آدم های اطراف خود یا غریبه ها ارتباط بهتری برقرار کنید
شغل من صحبت کردن با دیگران است؛ با برندگان جایزه نوبل، راننده های کامیون، میلیاردرها، مربیان مهدکودک، دولتمردان و لوله کش ها. من با انسان هایی که دوست دارم و دوست ندارم صحبت می کنم. با انسان هایی که سر موضوعی خاص با آنها اختلاف نظر شدید دارم هم مکالمه دارم. اما این اختلاف ها مانع نمی شوند که گفت و گویم با این افراد خوب نباشد.
در ادامه نکاتی را مطرح می کنم که به شما در خوب صحبت کردن و خوب گوش دادن کمک میکنند.
▪ چند کار را هم زمان انجام ندهید: منظورم این نیست که در یک لحظه فقط گوشی تلفن همراهتان را در دست بگیرید و کار دیگری نکنید. منظورم این است که در لحظه حاضر باشید. هنگام مکالمه، به دعوای امروز با رییستان یا به غذایی که قرار است برای شام داشته باشید، فکر نکنید. اگر میخواهید مکالمه را قطع کنید، درنگ نکنید و درست به این کار بزنید. نباید نیمی از شما درگیر گفت و گو و نیم دیگرتان درگیر مسائل دیگر باشد.
▪ فضل فروشی نکنید: اگر می خواهی فرصت اظهارنظر، پاسخ، بحث، مقاومت یا تفصیل را به دیگران ندهید، وبلاگ بنویسید.
▪ از سوال های باز استفاده کنید: در این مورد می توانید روزنامه نگارها را الگو قرار دهید. از عباراتی مانند چه کسی، چه چیزی، چه وقت، کجا، چرا و چگونه بهره ببرید. اگر سوالتان پیچیده باشد، پاسخی بیش از اندازه ساده دریافت خواهید کرد.
▪ با جریان حرکت کنید: نگذارید افکاری که هنگام گفت و گو به یک باره به ذهنتان هجوم می آورند. شما را از موضوع صحبت غافل کنند. احتمالا مصاحبه های تلویزیونی مختلفی را دیده اید که در آن ها، مصاحبه شونده به مدت چند دقیقه صحبت میکند و مصاحبه کننده ناگهانی سوالی را می پرسد که کاملا بی ربط بوده یا قبلا پاسخ داده شده است. این امر نشان می دهد که مصاحبه کننده چند دقیقه ای از جریان خارج شده و به صحبت های طرف مقابل گوش داده است.
▪ از گفتن نمی دانم نترسید: افرادی که در رادیو صحبت میکنند می دانند که صدایشان ضبط می شود و به همین دلیل درباره آنچه که در آن ادعای تخصص میکنند و نیز در مورد دانسته ها قطعی شان محتاط هستند. شما نیز جانب احتیاط را در این زمینه رعایت کنید و از گفتن نمی دانم ابایی نداشته باشید؛ چون گفته هایتان نباید بی ارزش باشد.
▪ تجربه خودتان را با تجربه طرف مقابل برابر ندانید: اگر طرف صحبتتان درباره از دست دادن یکی از اعضای خانواده اش به شما گفت، شما از تجربه مشابهتان چیزی نگویید و یا اگر درباره مشکلی در محل کار برایتان حرف زد، با ابراز تنفر از شغل خودتان با او همدردی نکنید؛ چون تجربیات دو انسان هرگز به یکدیگر شبیه نخواهدبود. مهم تر از آن، موضوع صحبت شما نیستید، گفت و گو را فرصتی برای تبلیغات ندانید.
▪ از تکرار بپرهیزید: تکرار نظرات و سخنانتان به طرف مقابل القا میکند که قصد برتری جویی را بر او دارید و از آن مهم تر اینکه مکالمه خسته کننده و کسالت بار است. این اتفاق در محیط کار یا هنگام گفت و گوی والدین و فرزندان به وفور رخ می دهد. می خواهیم حرفمان را به کرسی بنشانیم و در همین راستا، نظرمان را بارها و بارها در قالب های مختلف تکرار می کنیم. مرتکب این اشتباه نشوید.
▪ به حاشیه نروید: صادقانه بگویم که دیگران به نام ها، سال ها، تاریخ ها و همه جزییاتی که تلاش میکنید در ذهنتان پیدا کنید، اهمیتی نمی دهند. این خود شما هستید که برایشان مهم هستید. آن ها درباره خصوصیات شما و نقاط مشترکتان با یکدیگر کنجکاو هستند. حواشی را کنار بگذارید.
▪ گوش دهید: مهم ترین نکته، گوش دادن است. از آدم های مهم زیادی شنیده ام که گوش دادن مهم ترین مهارتی است که هر انسان می تواند در خود پرورش بدهد. اگر دهانت همیشه باز باشد، چیزی یاد نمی گیری؛ این نقل قولی شرقی با اندکی تغییر بد. استفان کاوی هم انظهارنظر جالبی در این مورد کرده است: اکثر ما نه هدف درک کردن بلکه با هدف پاسخ دادن به دیگران گوش می دهیم.
▪ موجز باشید: سخنان موجز هم جذاب هستند و هم موضوع اصلی را پوشش می دهند.
همه این ده نکته در یک مفهوم خلاصه می شوند و آن، اینکه به دیگران توجه و علاقه نشان دهید.پس وارد اجتماع شوید، با مردم صحبت کنید، به مردم گوش دهید و مهم تر از همه، آماده شگفت زده شدن باشید.
