الگوهای غذایی از عواملی هستند که با خطر ابتلا به آلرژی ارتباط دارند. یافته‌های مطالعات بین‌المللی درباره آسم و آلرژی در کودکان (ISAAC) نشان می‌دهد که مصرف فست‌فودها، خطر ابتلا به آسم و rhinoconjunctivitis (آبریزش بینی همراه با خارش چشم‌ها) را افزایش می‌دهد. این درحالی است که مصرف سبزی‌ها و میوه‌ها، با کاهش خطر ابتلا به این اختلال‌های آلرژیک همراه می‌شود.
چشم‌ها، بخش خاصی از بدن هستند که تقریبا در همه آلرژی‌های فصلی درگیر می‌شوند. علائم آلرژی در ناحیه چشم‌ها عبارت‌اند از خارش، سوزش، اشک، قرمزی و گاهی اوقات نیز تورم در پلک‌ها. این علائم عمدتا با خواب بی‌کیفیت و خستگی مفرط همراه می‌گردند. برخلاف نام تب یونجه که برای آلرژی‌های فصلی در نظر گرفته شده است، تب کردن در آلرژی‌های فصلی به‌ندرت اتفاق می‌افتد.
یکی از مکانیسم‌های اثرگذاری رژیم غذایی بر خطر ابتلا به آلرژی، تاثیرگذاری الگوهای غذایی بر باکتری‌های درون روده‌ها یا همان میکروبیوم روده است. درواقع، همه ما انسان‌ها در زندگی‌مان به‌طور طبیعی، حتی پیش از تولد، توسط مجموعه پیچیده و وسیعی از باکتری‌های تغییرپذیر احاطه شده‌ایم. وجود همین باکتری‌ها و ساختار تعادل میان آن‌ها، اثرات عمیقی بر عملکرد سیستم ایمنی بدن به جا می‌گذارد. عدم تنوع باکتریایی در روده و فقدان انواع خاصی از باکتری‌های محافظ در آن، خطر ابتلا به بیماری‌های آلرژیک را افزایش می‌دهد.
به‌گفته محققان، به نظر می‌رسد که اختلالات و عدم تعادل‌ها در میکروبیوم، مساله مهمی است که دلیل افزایش خطر ابتلا به آلرژی‌ها را در میان آن دسته از کودکانی که با روش سزارین متولد می‌شوند یا در مراحل اولیه زندگی‌شان تحت درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها قرار می‌گیرند، به ما توضیح می‌دهد. در ضمن، همین مساله به ما می‌گوید که چرا زندگی کردن در روستا و در کنار مزرعه، زندگی با حیوانات خانگی از بدو تولد و همچنین متولد شدن در خانواده‌های وسیع و پُرجمعیت، از انسان‌ها در مقابل ابتلا به آلرژی‌ها محافظت می‌کند. هر کدام از این عوامل با تنوع بیشتری در میکروبیوم روده مرتبط هستند.
▪ نشانه‌ها و علائم آلرژی فصلی
علائم آلرژی‌ها به بخش‌های خاصی از بدن بستگی دارند که مورد هدف واکنش‌های سیستم ایمنی قرار می‌گیرند. از آن‌جایی که التهاب آلرژیک با درگیری بین آلرژن‌های فصلی و آنتی‌بادی‌های IgE تولیدشده توسط سیستم ایمنی شروع می‌شود، آن بخش‌هایی که مستقیما با محیط بیرونی ارتباط دارند (یعنی اجزای دستگاه تنفسی: بینی، گلو و ریه‌ها، و همچنین پوست)، بیشتر از همه هدف همین واکنش‌ها واقع می‌شوند.
▪ علائم معمولی
علائم مربوط به بینی عبارت‌اند از عطسه، آبریزش بینی، گرفتگی بینی و خارش بینی. درگیر شدن سینوس‌ها در این روند نیز می‌تواند به علائمی مانند درد در ناحیه صورت، سردرد و ترشحات پشت‌حلقی منجر شود. آلرژی در لوله‌های برونشیت و ریه‌ها نیز به شکل‌گیری علائمی همچون سرفه (خشک یا مرطوب)، خس‌خس سینه و تنگی نفس (آسم) منجر می‌گردد.
وقتی که پوست مورد هدف سیستم ایمنی قرار می‌گیرد، علائم آلرژی شامل این موارد هستند: خارش، قرمزی، تورم و یا بثورات شبیه به اگزما. این بثورات نیز عمدتا در نقاط اتصالی آرنج‌ها و زانوها شدت بیشتری خواهند داشت، اما می‌توانند در هر قسمتی از بدن نیز به‌وجود بیایند.
چشم‌ها، بخش خاصی از بدن هستند که تقریبا در همه آلرژی‌های فصلی درگیر می‌شوند. علائم آلرژی در ناحیه چشم‌ها عبارت‌اند از خارش، سوزش، اشک، قرمزی و گاهی اوقات نیز تورم در پلک‌ها. این علائم عمدتا با خواب بی‌کیفیت و خستگی مفرط همراه می‌گردند. برخلاف نام تب یونجه که برای آلرژی‌های فصلی در نظر گرفته شده است، تب کردن در آلرژی‌های فصلی به ندرت اتفاق می‌افتد.
طبق آزمایش‌های تخصصی‌ای که در اروپا و آمریکا انجام شده است، آلرژی‌های فصلی می‌توانند مستقیما عملکرد شناختی و عملکرد بدنی را مختل کنند. برای مثال، تماس با گرده‌های آلرژی‌زا با تاثیر اساسی و منفی بر سرعت پاسخ‌دهی و واکنش‌دهی، و همچنین کاهش کارآمدی حافظه، سرعت استدلال و محاسبه همراه می‌شود.
