چطور به جای زیاد حرف زدن بیشتر به کارهایم عمل کنم
اگر تمام کارهایی که ما تا به حال به مرور انجام داده‌ایم را همین حالا یکجا به ما بسپارند هرگز از پس انجامشان بر نمی‌آییم.
هر کار بزرگ و به‌ظاهر سختی قابل تقسیم به اجزای کوچک و راحتی برای انجام دادن است. پس غول کارهایتان را ریزریز کنید.
▪ وقتی کار‌ها به کوچک‌ترین اجزاءشان تقسیم شدند، شروع از دم دستی‌ترین کار مانند جرقه‌ای است که تمام فرایند انجام کار را کلید می‌زند. شروع هرکار معادل ۵۰درصد انجام آن است. پس برای این شروع مطلقا دست‌دست نکنید.
▪ وقتی می‌خواهید کاری را انجام دهید، نه زیاد راجع به آن حرف بزنید و نه زیاد فکر کنید. فکر کردن یا حرف زدن بیش از حد راجع به یک موضوع، هم انرژی‌تان را می‌گیرد و هم از انگیزه و جذابیت کار کم می‌کند. دو صد گفته چون نیم‌کردار نیست.
▪ برای اینکه بزرگی کاری که درپیش دارید شما را از عمل باز ندارد پس از انجام هر مرحله از کار، بلافاصله حلقه بعدی را بگیرید، خود را درگیر آن کرده و سناریوی مرتبطش را دنبال کنید. مطلقا به حلقه نهایی، نه فکر کنید و نه توجه. یک وقت نگاه می‌کنید در حلقه آخر هستید و همچنان به‌دنبال حلقه بعدی. اینطوری لذت عملی‌شدن برنامه‌هایتان چندین برابر می‌شود.
▪ اشتباه را جزئی از روند کار بدانید. برنامه‌ریزی افراطی و بیش از حد، چیزی جز چوب لای چرخ کار کردن نیست. این خطا فقط کلاف سردرگمی از پیش‌بینی‌های موهوم به دور پای عمل شما می‌پیچد؛ در عوض با گام برداشتن راه را تصحیح کنید.
