چطور در فصل یخ و برف از شکستگی پا و لیز خوردن جلوگیری کنید
سرما و خشکی هوا در زمستان، سبب می‌شود استخوان‌ها بیشتر در معرض آسیب‌های احتمالی قرار گیرند.
شکستگی و سرمازدگی استخوان از شایع‌ترین عارضه‌های ناشی از سرمای هواست. بیماران مبتلا به رماتیسم، پوکی استخوان و سایر عارضه‌های مفصلی و استخوانی بیشتر در معرض آسیب‌های ناشی از سرما قرار دارند.
پیچ خوردگی مچ پا و شکستن استخوان‌های لگن، زانو، پاشنه و انگشتان پا از جمله مهمترین مشکلاتی است که به ویژه سالمندان با آن رو به رو می‌شوند.
متخصصان ارتوپد توصیه می‌کنند که در زمستان از کفش‌های پاشنه بلند یا ته صاف استفاده نشود و بهترین گزینه چکمه‌های پاشنه کوتاه با کفی مناسب و طبی است.
استفاده از کفش عایق در مقابل آب و کفشی که پا را در مقابل سرما و عوامل خارجی محافظت کند، نقش موثری در جلوگیری از آسیب‌های عصبی، به ویژه در بیماران دیابتی مبتلا به نوروپاتی دارد.
حدود ۷۰ درصد از مبتلایان به دیابت، از نوروپاتی دیابتی رنج می‌برند. این عارضه سبب تخریب سلول‌های عصبی، به ویژه در دست و پا می‌شود. نوروپاتی، احساس درد را در بیمار تغییر می‌دهد و باعث می‌شود بیمار متوجه ضربه و آسیب به ناحیه پا نشود. همین امر به مرور سبب کبودی و زخم شدن پا و در نهایت قطع عضو می‌شود.
سرمازدگی نیز منجر به درد، سوزش، خارش و ایجاد تکه‌های قرمز رنگ روی پا می‌شود. گرم نگه داشتن پا راهکار مناسبی برای جلوگیری از سرمازدگی است. ماساژ پا در آب ولرم نیز برای درمان سرمازدگی توصیه شده است. همچنین پوشیدن جوراب‌های نخی و مرغوب از عرق کردن پا و ایجاد قارچ جلوگیری می‌کند.
در صورت بروز هر گونه مشکل از قبیل پیچ خوردن پا، شکستگی استخوان یا رگ به رگ شدن پا مراجعه به پزشک ضروری است.
