چطور در وقتم صرفه جویی کنم برای انجام کارهای مهم تر
۱. ساعت بدنتان را دنبال کنید.
دایان وایت سالها با نوشتن سخنرانیهای روابطعمومیاش در ابتدای صبح مشکل داشت. بعدا متوجه شد که او فردی نیست که بتواند کارهایش را در صبح انجام دهد. خلاقیت او شبها فعال میشد. بنابراین او مجددا برنامه روزانهاش را چارچوببندی کرد تا خلاقیتش را به حداکثر برساند؛ کاری که خستهاش نمیکرد و ساعتهای بیشماری از تلاشهای بیفایده را برایش صرفهجویی کرد. وایت، مالک همایشهای روابطعمومی دایان وایت میگوید:«من سخنرانیهایم را عصر مینوشتم، آنها را به صورت پیشنویس رها میکردم و تنها کاری که در صبح انجام میدادم بازخوانی و تایید آنها بود. سپس آنها را ارسال میکردم.»
نتیجه:ساعت یا ساعاتی از روز را پیدا کنید که بهترین عملکرد را در آنها دارید. مهمترین کارهایتان را در آن ساعات انجام دهید و برنامه خود را طبق آنها بچینید.
۲. یک اپلیکیشن برایش پیدا کنید.
یکی از دوستانم به عنوان مالک یک شرکت بازاریابی در ابتدا از یک لیست کاغذی برای مدیریت زندگیاش، از جمله قرارهای تجاری، قرارهای ملاقات دوستانه و فعالیتهای دانشگاه استفاده میکرد. زمانی که آن کاغذها زیاد شد، او تمام اطلاعات را به تقویم رومیزیاش منتقل کرد. اما او فقط میتوانست در محل کار به آنها دسترسی داشته باشد، چیزی که برای هر پدر و مادر پُرکار و مالک هر شرکتی سرخوردگی به بار می آورد.
راه حل او:او کار و زندگی خانوادگیاش را به وسیله یک گوشی هوشمند مدیریت کرد.
او میگوید:«برنامه مایکروسافت OneNote زندگی مرا نجات داد. میتوانم با آن یادداشتبرداری کنم، مطالب وبلاگم را بنویسم، مطالب نشریه را پیشنویس کنم و لیست خواروبار را در گوشیام بنویسم. من در لپتاپ یا تبلتم به تمام آن مطالب دسترسی دارم. این راه حل من برای مدیریت زندگیام به عنوان یک مادر است.»
برای صرفه جویی در زمان برنامه ریزی کنید
۳.اعداد و بدنتان را هماهنگ کنید.
دنی بکرمن، خالق JARS، دسرهای لایهای در شیشه که زینت همایشهای برگزار شده توسط افرادی مانند دیان فون فورشتنبرگ، هلمت لانگ و تیفانی و همکاران بود، میگوید که یک حرکت نزولی برای شرکت باکلاسش وجود داشت:درستکردن هزاران شیرینی در هر هفته نیازمند زمان و تمرکز شخصیست. علاوه بر این، احاطه شدن توسط شیرینیهای شکری تناسب اندام او را تهدید میکرد.
بکرمن در روزهایی که نمیتوانست به باشگاه برود، به جای اینکه تمریناتش را فدای وقتش کند، در همان آشپزخانه تجاری اش نرمشهایی روی شکم و بشین پاشو انجام میداد. او میگوید:«گاهی من فقط بلند میشوم و ده بار نرمش میکنم، معمولا این کار را همزمان با کاری مرتبط با کسبوکارم انجام میدهم. افرادی که با من کار میکنند فکر میکنند که من کمی دیوانه هستم، اما حداقل تناسباندامم را حفظ میکنم.»
شرط میبندم که اگر کمی فکر کنید میتوانید در هنگام حرکت نیز کمی ورزش کنید.
۴. در خلال کارهای روزانه چندکاره باشید.
کولین موک، بنیانگذار بیبیبیهیپ، یک خردهفروش آنلاین در زمینه وسایل کودک، به بسیاری از درخواستهای مادران کارآفرین پاسخ میداد که ذهن او را مشغول میکرد. این مادر که چهار فرزند دارد متوجه شد که بیشتر از آنچه به کسب و کارش رسیدگی کند دارد به آنها کمک میکند:«استفاده خوبی از زمانم نمیکردم. اما نمیخواستم پاسخ منفی بدهم.»
سپس او در مورد زمانی که برای رساندن و برگرداندن کودکانش از فعالیتهای مختلف ورزشی صرف میکرد فکر کرد:«من چهار روز عصر در هفته را در ماشین سپری میکنم. خب میتوانم زمانی را که در خودرو به تنهایی رانندگی میکنم به دیگران اختصاص دهم. این راه حلی عالیست.»
همه ما دقیقههای بیاستفاده داریم؛ زمان بیکاری خود را مشخص کنید و آن را به کاری خارج از لیست وظایفتان اختصاص دهید.
۵. در زمانهای کوتاه به نوشتن مشغول شوید.
من دوست دارم افکارم را بنویسم، اما این کار به نظرم کار به شدت فشردهایست. من فرصت آن را نداشتم که هر شب چند صفحه در مورد افکارم بنویسم. راه حل من این است:من فقط یک جمله مینویسم که خلاصه روزم باشد؛ یک پستی یا بلندی، یک لحظه خاص، یا شاید تنها یک چیز کوچک که باعث ایجاد احساسی عالی در من شد. حتی با این نوشتار خلاصه نیز میتوانم به گذشته و افکارم بنگرم و نگرشهای مهم تجاری و شخصی در رابطه با احساس و دستاوردهای انگیزه بخش به وجود بیاورم. شما نیز میتوانید این کار را انجام دهید.
اکنون با خرید یک دفترچه زیبا شروع کنید و رویکرد یک فکر، یک جمله، یک دیدگاه را اجرا کنید.
۶. به تفریح نیز برسید.
بسیاری از مالکان کسبوکار تفریحات را کنار میگذارند؛چون فکر میکنند وقتی برای آن ندارند. اما همه ما به سرگرمیهای خلاقانه احتیاج داریم. الانا برینس به بافندگی و قلاببافی علاقه دارد اما او به عنوان مالک پُرکار شرکت دوخت لباس کینگزآوکول که با ستارهها سر و کار دارد، وقت زیادی برای قلاببافی ندارد.
راه حل او چنین است:«من تصمیم گرفتم که یک شال ببافم و هر شب فقط ۵ تا ۱۰ رج ببافم. این یک هدف قابل دستیابیست؛ بنابراین من هرگز احساس گناه نمیکنم و زمانی که بعد از یک سال یا هرچقدر زمان که طول بکشد این شال تمام شود، انگار که نشاندهنده آن دوره زمانیست که من به بافت آن مشغول بودم. بدین شکل این شال برایم معنای بیشتری خواهد داشت.»