چه کنم تا دچار حمله های وحشت نشوم و توصیه های مهم
احساس وحشتناکی داشتم. تا چند روزی سر کلاس نرفتم و احساس می کردم که اتفاق بدی در حال افتادن است. نمی توانستم فکر کنم یا چیزی بخورم همه چیز غیر واقعی به نظر می رسید. حقیقت این است که من همیشه انسانی خیالی و کمال گرا بوده ام و میل به رسیدن موفقیت داشتم و این باعث عصبی شدن و وحشت من شده بود.
من تا به حال دچار چنین حمله ی وحشتناک واقعی نشده بودم. برای اولین بار بود که برایم اتفاق می افتاد. ۱۹ سال داشتم و دانشجوی سال دوم دانشگاه بودم، ابتدا فکر کردم دچار حمله ی قلبی شده ام، نمی توانستم نفس بکشم، گیج شده بودم، دست هایم گزگز می کردند و در همه جای بدنم احساس گرما و عرق داشتم ولی در هیچ جای بدن قابل مشاهده نبود. انگار آب سردی روی صورتم ریخته می شد و درد شدیدی مانند یک وزنه را بر روی قفسه ی سینه ی خود احساس می کردم.
بله، این چیزها مربوط به روح و روان من بود.
با توجه به انجمن افسردگی و اضطراب آمریکا، اختلالات اضطرابی شایع ترین بیماری های روانی را که حدود ۴۰ درصد بزرگسالان را درگیر کرده است شامل می شود.
اختلالات اضطرابی از مجموعه ای از عوامل خطر از جمله ژنتیک، فعالیت های مغزی، شخصیت و حوادث زندگی هستند که پیشرفت آن ها در زنان ۲ برابر بیشتر از مردان است.
در این حالت دوست داشتم در خیابان ها در یک روز آفتابی قدم بزنم. این احساس بد بعضی روزها خیلی شدید می شد. سر خود را در حال چرخش و اطراف را تیره و ابر آلود می دیدم. احساس استفراغ به من دست می داد و اشتهایی برای خوردن نداشتم. نگرانی های من دوباره شروع شد. این ها می تواند از شنیدن یک خبر بد، یک ایمیل از کسی که انتظارش را ندارید و یا صدمات روانی به وجود آید که برای من بعد از فوت مادربزرگم در آغوشم اتفاق افتاد.
علائم اضطراب توسط بخشی از مغز به نام لوکوس سرولئوس برای پاسخ فیزیولوژیک استرس و وحشت فعال می شود.
هنگامی که استرس بیش از اندازه می شود، سلول های عصبی این بخش شروع به شلیک بیش از حد معمول میکنند. بعد نوراپی که یک انتقال دهنده ی اعصاب به نخاع و دیگر اعضا است شروع به فعالیت میکند. نوراپی شبیه به آدرنالین است. این وضعیت باعث فشار به عروق خونی در نتیجه افزایش فشارخون و قند می شود و باعث می شود ضربان قلب و تنفس سریع تر از همیشه شوند. بنابراین سرگیجه و سوزن سوزن شدن انگشتان به سراغتان بیاید.
این یک حمله ی ترس جسمی، روانی و بسیار عاطفی است. بعد از مراجعه به دکتر تست تیروئید از من گرفته شد. ولی مشکل تیروئیدی دیده نشد. بعد از آن به سراغ داروهای ضد اضطراب رفتم و الان ۵ سال است که با مصرف داروها زندگی خوبی را دنبال می کنم. این را بدانید که هرکس قرص ضد اضطراب مصرف کند دیوانه نیست و خیلی وقت ها این داروهای آرام بخش بخشی از زندگی و باعث نجات جان انسان ها می شوند.
ولی در کنار مصرف این داروها باید مهارت های مقابله با اضطراب از قبیل پیاده روی، ورزش و رفتن به سالن و تماشای تلویزیون و دانستن زود گذر بودن زمان را نیز یاد بگیریم و بدانید این بیماری قابل درمان است.
