▪ گردو یک منبع غذایی رایج است که در آشپزی و پخت نان و کیک مصرف دارد. روغن آن در جلا، رنگ و عطرسازی استفاده می‌شود.
▪ مصرف عصاره گردو برای رنگ کردن مو، یک روش قدیمی است و برای رنگ کردن پوست نیز به کار می‌رفته است.
▪ پوسته چوبی گردو به عنوان حامل در حشره‌کش‌ها، پر کننده مصالح ساختمانی و پر کردن اسباب‌بازی‌ها کاربرد دارد.
▪ برگ گردو حاوی ۱۰ درصد تانن است و به همین دلیل مزه‌ای گس و مایل به تلخ دارد.
▪ علت سیاه شدن دست در تماس با پوست و برگ گردوی تازه، پلیمریزه شدن ژوگلون و تغییر رنگ آن به قهوه‌ای و سیاه است.
▪ پوست گردو قابض است که هم به شکل خارجی و هم خوراکی مصرف می‌شود. مصرف خارجی آن، به صورت دم کرده، پماد، ضماد یا مرهم است که برای التیام زخم، تسکین اگزما و عفونت‌های چرکی پوست به کار می‌رود.
▪ مصرف خوراکی پوست گردو دارای خاصیت ضداسهال است.
▪ اسانس برگ و ماده ژوگلون، ضدقارچ است.
▪ در طب عوام، از برگ گردو به عنوان ضدکرم و تصفیه کننده خون استفاده می‌شود.
▪ یکی دیگر از خواص برگ گردو، کاهش قند خون به مقدار بسیار کم است که مصرف آن به افراد مبتلا به دیابت توصیه می‌شود.
▪ برای تهیه چای حدود ۲ گرم برگ خردشده را در یک لیوان آب بجوشانید، سپس ۵ تا ۱۰ دقیقه بگذارید بماند و بعد آن را صاف کرده و میل کنید.
▪ این جوشانده خوراکی می‌تواند به عنوان ضد اسهال یا به طور موضعی برای تسکین مشکلات پوست نیز مصرف شود و تا سه بار در روز تکرار گردد.
▪ خاصیت دیگر برگ گردو، کاهش قند خون است که برای این منظور می‌توان از جوشانده ۳ تا ۷ گرم در روز که بهتر است در دو نوبت تقسیم شود، به طور خوراکی استفاده کرد.
▪ مغز گردو حاوی اسیدچرب‌های آلفالینولنیک و لینولئیک، پروتئین، ویتامین‌های E و C، ترکیبات تاننی و مواد معدنی چون آهن، روی، سدیم، سلنیوم و فسفر است.
▪ بعضی از کاربردهای سنتی گردو، در درمان راشیتیسم (نرمی استخوان) و ضایعاتی که بر اثر سرما بر اعضا ایجاد می‌شود است که امروزه هم کاربرد دارد.
▪ خواص دیگر گردو شامل اثرات ضد کرم‌های پهن، ضد آرتریت، ضد روماتیسم، قابض، مقوی و ضدعفونی کنندگی است.
▪ گردو از جمله خشکبارهای بسیار مغذی است و به دلیل دو اسیدچرب ضروری، کاهش دهنده کلسترول خون است. ۵- گردو در بعضی از حیوانات از جمله اسب ممکن است ایجاد سمیت کند.
