اینکه بگویید دیگر به او فکر نخواهم کرد چاره مشکل شما نیست.چون این فکرها نمی‌توانند متوقف شوند.
در واقع شما هرگز نمی‌توانید به‌طور کامل از این فکر و خواسته رها شوید. ممکن است بتوانید آن را کنترل کنید اما قطعاً نمی‌توانید کاملاً فراموشش کنید.
برای فراموش کردن و شروع زندگی بدون او باید انرژی، وقت و حوصله زیادی داشته باشید. شما دائماً وسوسه می‌شوید که به عشق از دست رفته‌تان فکر کنید و خودتان را غرق رؤیای او کنید و این تلاش‌ها شما را برای فراموشی با شکست مواجه می‌کند.
این راهکارها تسکین دهنده هستند و می‌توانند وضعیت شما را تا اندازه‌ای بهبود دهند. توقع نداشته باشید که با این روش‌ها همه چیز را فراموش کنید زیرا هیچ پاک کنی وجود ندارد که خاطرات شما را به کلی محو کنند.
با این راهکارها می‌توانید کمی آرام بگیرید و زندگی روزمره‌تان را که بشدت تحت تأثیر این مسأله قرار گرفته است، ادامه بدهید
▪ خوب بخوابید.
قطعاً برای یک خواب خوب شما باید راهکارهای آن را بلد باشید. بجز این راهکارها سعی کنید طی روز آنقدر خسته شوید که شب وقت کافی برای فکر کردن نداشته باشید.
▪ نوشیدن الکل یا مصرف روان گردان و داروهای خواب آور عادت‌های مخربی هستند که افراد پس از یک رابطه شکست خورده ممکن است برای رهایی، یا برای تمرکز بیشتر بر آن استفاده کنند.
سعی کنید به مرور این عادت‌ها را ترک کنید.
▪ بیشتر ورزش و فعالیت بدنی داشته باشید.
برای اینکه کمتر فکر کنید فعالیت‌های جمعی انجام بدهید. ایروبیک بهتر از بدنسازی است چون شما را در یک فعالیت جمعی قرار می‌دهد. لازم است که هر روز یا حداقل ۵ روز در هفته ورزش کنید.
▪ هر کسی یک راه برای آرام کردن ذهنش می‌شناسد.
وقتی فکرها به شما هجوم می‌آورند به جای فرو رفتن در این افکار که همواره با ترس و اضطراب فراوانی هستند ذهن‌تان را با فعالیتی آرام بخش به سمت دیگری هدایت کنید.
▪ استرس و اضطراب را درمان کنید و از تکنیک‌های کاهش اضطراب استفاده کنید.
▪ افکارتان را بنویسید.
نوشتن یک فعالیت شفا بخش است. هیچ چیز به اندازه نوشتن به‌شما کمک نمی‌کند که ذهن‌تان را بشکافید. با نوشتن افکاری که نمی‌توانید به کسی بگویید حال خودتان را بهتر کنید. بهتراست یادداشت‌هایتان را نگه ندارید.
▪ اگر افسرده هستید یا نمی‌توانید زندگی روزمره‌تان را به شکل طبیعی دنبال کنید حتماً به فکر درمان خودتان باشید.
▪ به خودتان اجازه بدهید فقط زمان محدودی از روز را به او فکر کنید.
۲۰ دقیقه در روز برای این کار کافی است. در هر زمان دیگری به خودتان یادآوری کنید که حالا وقتش نرسیده و نمی‌توانم الان به تو فکر کنم.
