کپسول آپو گاباپنتین عوارض جانبی موارد مصرف منع دارویی
موارد مصرف
الف- این دارو یک داروی ضد صرع بوده و در درمان صرع پارشیل با یا بدون ژنرالیزاسیون ثانویه مؤثر است همچنین به عنوان درمان کمکی در بیماران غیر پاسخ ده یا مقاوم به داروهای ضد صرع معمول بکار می رود برای صرع ابسنس داروی مناسبی نیست. این دارو در این دارو یک داروی ضد صرع بوده و در درمان صرع پارشیل با یا بدون ژنرالیزاسیون ثانویه مؤثر است همچنین به عنوان درمان کمکی در بیماران غیر پاسخ ده یا مقاوم به داروهای ضد صرع معمول بکار می رود برای صرع ابسنس داروی مناسبی نیست. این دارو در درمان دردهای نوروپاتیک نیز کاربرد دارد.
ب- دردهای با منشاء عصبی
مکانیسم اثر
فارماکوکینتیک
گابانپتین از طریق دستگاه گوارشی جذب شده بدنبال تجویز چند وعده خوراکی دارو، حداکثر غلظت پلاسمایی آن در عرض ۲ ساعت پس از مصرف و سطح پایدار پلاسمایی آن در عرض ۲-۱ روز حاصل می شود. این دارو به نحو مطلوبی متابولیزه نمی شود و بیشترین مقدار دارو بصورت تغییر نیافته از طریق ادرار و مقداری از آن از طریق مدفوع دفع می شود. این دارو بطور وسیعی در سرتا سر بدن توزیع می شود ولی باند پروتئینی پلاسمایی آن پایین است. نیمه عمر حذفی آن ۷-۵ ساعت است. این دارو وارد شیر می شود.
موارد منع مصرف
هشدارها
۱- در بیماران با تاریخچه اختلال سایکوتیک بایستی با احتیاط مصرف شود.
۲- در بیماران دچار اختلال کلیوی نیز احتیاط توصیه می شود و بایستی در بیماران دچار کاهش عملکرد کلیوی و افراد تحت همودیالیز کاهش دوز مد نظر باشد.
۳- تست مثبت کاذب پروتئین ادراری (پروتئین اوری) با مصرف این دارو دیده شده است.
۴- قطع دارو باید بدقت و با مراقبت خاص انجام شود.
عوارض جانبی
شایع ترین عوارض شامل خواب آلودگی، گیجی، آتاکسی و خستگی، نیستاگموس ترمور، افزایش وزن، سوء هاضمه، فراموشی، ضعف، پارتزی، درد مفاصل، پورپورا، لکوپنی، اضطراب و عفونت ادراری. ندرتاً پانکراتیت، تغییر آنزیم های کبدی، اریتم مولتی فرم، سندرم استیونس جانسون، رینیت، عصبی بودن، میالژی، سردرد، ادم، تهوع و استفراغ و نوسانات سطح گلوکز خون و عوارض CNS شامل کونفوزیون (گیجی)، افسردگی، توهم و سایکوز از عوارض آن است.
تداخل دارویی
۱- جذب این دارو با مصرف آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم و منیزیوم کاهش می یابد لذا توصیه می شود تجویز گابانپتین حداقل ۲ ساعت پس از مصرف آنتی اسید باشد.
۲- سایمتدین کلیرانس کلیوی گابانپتین را کاهش می دهد که البته از نظر بالینی اهمیت چندانی ندارد.
نکات قابل توصیه
مقدار مصرف
دوز اولیه برای شروع درمان در صرع بالغین ۳۰۰ میلی گرم در روز از طریق خوراکی است که در روز دوم به ۳۰۰ میلی گرم دو بار در روز و در روز سوم به ۳۰۰ میلی گرم سه بار در روز افزایش می یابد. از آن پس افزایش دوز ۳۰۰ میلی گرم روزانه صورت می گیرد تا زمانیکه صرع کنترل گردد که معمولاً این دوز در محدوده ۲/۱-۹/۰ گرم در روز است. در برخی بیماران تا دوز ۴/۲ گرم در روز بکار رفته است. مجموع کل دوزاژ روزانه بایستی در سه وعده منقسم بطور مساوی تجویز شود و فواصل تجویز نبایستی بیش از ۱۲ ساعت باشد.
در کودکان ۱۲-۶ ساله، دوز درمانی ۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز اول، ۲۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز دوم و ۳۰-۲۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز سوم است. دوز نگهدارنده روزانه ۹۰۰ میلی گرم در کودکان ۳۶-۲۶ کیلوئی و ۱۲۰۰ میلی گرم در روز برای کودکان ۵۰-۳۷ کیلوئی است.
در درمان درد نوروپاتیک بالغین افزایش تدریجی دوز تا حداکثر ۸/۱ گرم در روز همانند درمان اپی لپسی در سه دوز منقسم که لزوماً دوزهای مساوی را شامل نمی شود.
قطع این دارو یا تغییر آن به یک داروی ضد صرع دیگر همانند سایر داروهای ضد صرع بایستی بتدریج صورت گیرد تا از ریسک تشنج ناشی از قطع جلوگیری شود. این کاهش تدریجی دوز حداقل بایستی در عرض ۷ روز صورت گیرد.
