کپسول ایماتینیب عوارض جانبی موارد مصرف منع دارویی
▪ موارد مصرف
imatibine mesilate یک مهار کننده تیروزین کیناز است. به صورت مسیلات تجویز می شود اما دوزهای داده شده بر اساس پایه بیان می شوند. ۵/۱۱۹ میلی گرم فرم مسیلات تقریباً معادل با mg 100imatinib است. در درمان لوسمی میلوئید مزمن به بیماران در مرحله مزمن معادل با mg400 پایه در روز به صورت خوراکی داده می شود که در صورت نیاز به mg600 قابل افزایش است و در فاز شدید بیماری دوز mg600 در روز داده می شود که در صورت نیاز به mg400 و ۲ بار در روز قابل افزایش است. به کودکان بالای ۳ سال دوز mg/m 260 در روز تا حداکثر mg400 در فاز مزمن و mg/m340 تا حداکثر mg600 در فاز پیشرفته داده می شود. در درمان تومورهای بد خیم استرومایی متاستاتیک و یا غیر قابل جراحی گوارشی دوز ۴۰۰ یا ۶۰۰ میلی گرم در روز توصیه می شود. دوزهای تجویزی باید همراه با غذا مصرف شوند و با حجم زیادی مایعات خورده شوند تا ناراحتی های گوارشی به حداقل برسد. در صورت بروز مسمومیت کبدی و مهار شدن میلوئید نیاز به تعدیل دوز می باشد. شمارش گلبولهای خونی و عملکرد کبدی بایستی به صورت مرتب مانیتور گردند.
▪ مکانیسم اثر
▪ فارماکوکینتیک
Imitanib mesilate متعاقب دوز خوراکی به خوبی جذب می شود و اوج غلظت پلاسمائی آن طی ۲ تا ۴ ساعت ایجاد می شود. میزان زیست دستیابی متوسط آن حدود ۹۸% است و حدود ۹۵% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر حذف پلاسمائی این دارو و متابولیت هایش به ترتیب حدود ۱۸ و ۴۰ ساعت می باشد. اصلی ترین آنزیم مسئول متابولیسم این دارو سیتوکروم ۴۵۰ p و ایزو آنزیم CYP3A4 است و CYP2C19 , CYP2C9 , CYP2D6 , CYP1A2 نیز نقش کمی بر عهده دارند. حدود ۸۱% یک دوز طی ۷ روز در مدفوع (۶۸%) و ادرار (۱۳%) دفع می شوند و عمدتاً به صورت متابولیت هایش دفع می گردد و تنها حدود ۲۵% آن به صورت داروی تغییر نکرده دفع می گردد (۲۰% از مدفوع و ۵% از ادرار).
▪ موارد منع مصرف
▪ هشدارها
عوارض جانبی
شایع ترین عوارض جانبی حاصل عبارتند از: اختلالات گوارشی، ادم سطحی، درد عضلانی، کرامپ عضلانی، راش های پوستی و سردرد. مهار شدن میلوئید و تظاهر آن به صورت نوتروپنی، ترومبوسیتوپنی و آنمی در بیماران مبتلا به لوسمی بیشتر به چشم میخورد و با بیماری زمینه ای مرتبط می باشد. خونریزی گوارشی بیشتر در آنهایی رخ می دهد که به خاطر تومورهای استرومایی تحت درمان قرار می گیرند. احتباس شدید مایعات می تواند رخ دهد که می تواند منجر به پلورال و پریکاردیال افیوژن و ادم ریوی و آسیت شود. در صورت مشاهده افزایش وزن سریع غیر مورد انتظار درمان باید متوقف شود. از این نظر بیماران مسن و آن هایی که مبتلا به مشکلات قلبی عروقی هستند در معرض خطر بیشتری می باشند. گزارشهایی مبنی بر مرگ ومیر ناشی از ادم مغزی و افزایش فشار داخل جمجمه ای و ادم پاپی موجود است. ممکن است مسمومیت کبدی رخ دهد. این دارو باید با غذا مصرف شود و لیوان بزرگی آب با آن نوشیده شود تا ناراحتی های گوارشی را به حداقل برساند. شمارش کامل گلبولهای خون و عملکرد کبدی باید به صورت منظم مانیتور شود.
▪ تداخل دارویی
▪ نکات قابل توصیه
▪ مقدار مصرف
▪ اشکال دارویی
