جاری شدن اشک به منزله رهایی از استرس، اضطراب، غم و ناامیدی است. البته فواید اشک ریختن فقط محدود به اشک ناشی از ناراحتی نیست و اشک شوق نیز فواید زیادی دارد.
گریه کردن می‌تواند از نظر ذهنی شما را به فردی بهتر تبدیل کند. اگر شما شرایط خوبی ندارید و همه چیز را درون خودتان ریخته‌اید، بدانید که از نظر روانی و جسمی به بدن خود آسیب وارد کرده‌اید.
اشک ریختن، علاوه بر این موارد، به تقویت بینایی کمک می‌کند و می‌تواند ۹۰ تا ۹۵ درصد باکتری‌های چشمی را در ۱۰ دقیقه از بین ببرد.
گریه کردن از نظر درمانی مفید است
در مطالعات روانشناختیِ اخیر نشان داده شده که گریه کردن می‌تواند میزان ترشح اندورفین مغز را افزایش دهد. اندورفین همان هورمون مربوط به ایجاد حسِ خوب در بدن است که خود می‌تواند مسکنی طبیعی باشد. گریه کردن همچنین از میزان منیزیم بدن می‌کاهد و از این طریق مانع آسیب دیدن مغز و بدن می‌شود.
درست است که با گریه کردن مشکل شما حل نمی‌شود، اما حداقل می‌دانید که برای لحظاتی آرامش را تجربه کرده‌اید. این کار باعث می‌شود با تمرکز بیشتری بر تمام ابعاد مشکلات خود نگاه کنید و به پاسخی برای حل آن برسید.
گریه کردن در بین مردان و زنان
گریه کردن در بین مردان و زنان وجهه خوبی ندارد. اگر یک خانم گریه کند، همه می‌گویند که او ثبات ندارد و بیش از حد احساسی است، اما اگر یک مرد گریه کند اوضاع بدتر هم می‌شود؛ همه می‌گویند که او هنوز بزرگ نشده و به والدین خود وابسته است. همین مسائل اغراق‌آمیز بوده که مردان و زنان را به سرکوب کردن گریه خود تشویق کرده است. اصلاح یک برداشت اجتماعی کار زمان‌بر است و تک‌تک افراد در آن سهیم هستند.
از احساسات خود فرار نکنید
من دوست دارم گریه کنم، یا به عبارت بهتر، اگر احساس ناراحتی کنم آن را پنهان نمی‌کنم. کسانی که ناراحتی را پذیرفته‌اند، از دیگران هم می‌خواهند که با آن کنار بیایند. این افراد می‌دانند که سرکوب احساسات عواقب خوبی ندارند، به همین دلیل از کسانی که این کار را می‌کنند می‌خواهند که گریه‌شان را سرکوب نکنند.
زمانی که ما با بدنمان صادق هستیم، بدن نیز با تمام ظرفیت خود ادامه می‌دهد. سال‌ها است که در مورد ابعاد اجتماعی و روانی گریه کردن صحبت شده و حالا وقتش رسیده که به این قابلیت بیولوژیکی خود احترام بگذاریم: گریه کردن.
گریه کردن نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه‌ی قدرت درونی و آگاهی ما از فواید آن است.
