روده ی انسان حاوی بیش از ۱۰۰ تریلیون باکتری زنده است که همگی آن ها با هم فلور میکروبی روده را تشکیل می‏ دهند. باکتری ‏ها به انواع مفید، مضر و خنثی برای سلامتی انسان تقسیم می ‏شوند.

باکتری‏ های پروبیوتیک از طریق رشد و فعالیت خود مانع رشد و تکثیر باکتری‏ های مضر می ‏شوند و علاوه بر آن با سنتز برخی مواد ضروری برای بدن مانند ویتامین‏ ها، اسیدهای آمینه و… نقش مهمی در حفظ سلامتی فرد ایفا می ‏کنند.
اهمیت پروبیوتیک ها برای دستگاه گوارش و حفظ سلامت روده، در مطالعات متعددی به اثبات رسیده است.
در سال ۲۰۱۳ آکادمی علوم نیویورک و انجمن عملی بین المللی پروبیوتیک تعداد باکتری های خوب در دستگاه گوارش باید از باکتری های بد بیشتر باشد. اگر نسبت ایده آل که ۸۵ درصد به ۱۵ درصد است به خطر بیفتد، سلامت کلی نیز به خطر می افتد و بیماری ها و شرایط پزشکی مانند اسهال، عدم تحمل لاکتوز، بیماری التهابی روده و یبوست به احتمال زیاد ایجاد می شوند. به همین دلیل است که افزایش تعداد پروبیوتیک ها در دستگاه گوارش لازم است؛ و این کار را می توان با جای دادن غذاهای پروبیوتیک در رژیم غذایی انجام داد.
بهترین گزینه های غذایی حاوی پروبیوتیک از این قرارند:

موز:

موز نه تنها سرشار از پتاسیم است، یک منبع حاوی فیبر بوده و برای هضم بسیار مفید است. یک موز متوسط حدود ۳ گرم فیبر دارد.

نشاسته مقاوم:

در موز نارس یافت می شود و شبیه فیبر محلول عمل میکند. مطالعات زیادی نشان داده است که نشاسته مقاوم به هضم می تواند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشد که شامل بهبود حساسیت انسولینی، کاهش میزان قند خون، کاهش اشتها و فواید دیگر برای گوارش است.

پکتین:

این نوع فیبر در تمام میوه ها و سبزیجات وجود دارد و برای مبارزه با سلول های سرطانی بسیار مفید است. محققان انگلیسی اعلام کرده اند که پکتین مانع گسترش سلول های سرطانی به دیگر بخش های بدن می شود. پکتین در از بین بردن سموم مضر در روده بزرگ و در نهایت برای جلوگیری از سرطان روده بزرگ مفید است.

پیاز:

پیاز ماده غذایی غنی از پروبیوتیک است و یک منبع غنی طبیعی از اینولین محسوب می شود. اینولین یک فیبر موجود در رژیم غذایی است و درست مانند نشاسته مقاوم در موز عمل میکند. اینولین نیز مقاوم در برابر هضم است.
اینولین باعث نگه داشتن باکتری های خوب در روده شده و باکتری های مضر که باعث درد شکم، نفخ و یا حتی علائم بدتر می شوند، را از بین می برد.

پنیر نرم:

این نوع پنیر نرم سرشار از مقدار زیادی پروبیوتیک است. پنیر نرم با اسیدیته کم و ذخیره چربی بالا، کمی از میکروب ها را برای حفاظت دستگاه گوارش نگه می دارد.

سیر:

درست مانند پیاز، سیر به خصوص نوع خام آن غنی از اینولین است. صد گرم سیر به طور متوسط ۱ گرم از فیبر غیر قابل هضم را دارد.
به کسانی که در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند، توصیه می شود بیفیدیوباکتریوم یا باکتری های خوب روده بزرگ را با مصرف غذاهای پروبیوتیک از جمله سیر افزایش دهند. ترکیبات موجود در سیر یک پتانسیل امیدوار کننده برای مرگ سلول های سرطانی روده بزرگ است.

مارچوبه:

نه تنها سرشار از ویتامین کا و فولات است، این میوه نیز حاوی اینولین بوده و به تکثیر باکتری های خوب در دستگاه گوارش کمک میکند و در نتیجه خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد. محتوای اینولین مارچوبه در هر ۱۰۰ گرم، ۲ تا ۳ گرم است.

ماست:

ماست دارای پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس است. با این حال، هنگام خرید ماست باید مراقب باشیم، به این علت که برخی از محصولات ماست، باکتری های خوب لازم را ندارند. برای اطمینان، محصولات ماستی بخرید که بر روی برچسب آن عبارت های «محیط کشت فعال» و یا «محیط کشت زنده» درج شده باشد. این ماست ها برای دستگاه گوارش شما مفید هستند.

کفیر:

کفیر شیر تخمیر شده است که به آن دانه کفیر اضافه شده باشد. کفیر یک نوشیدنی بسیار خامه ای و ترش و شبیه به ماست است. این نوشیدنی حاوی لاکتوباسیلوس کوکاسوس و دیگر پروبیوتیک هایی است که در ماست وجود ندارد.

پروبیوتیک چیست و چه خوراکی های آن را دارند