راهکارهای روانشناسی برای داشتن یک زندگی مشترک خوب
– بهیاد خدا باشید و از او کمک بخواهید. با یاد خدا، دلها آرام میگیرد و مطمئن باشید خداوند به شما کمک خواهد کرد. – هدفی مشترک را در نظر بگیرید. با همفکری برای خود و همسرتان، هدف مشترکی داشته باشید و برای رسیدن به آن، یکدیگر را کمک کنید. – خودخواه و خودرأی نباشید تا بتوانید لذتهای معنوی را درک کنید. – عیبهای خود را ببینید. فقط بهدنبال عیبجویی از همسرتان نباشید، عیوب خود را نیز رفع کنید. – قدرشناس باشید. قدر محبتهای پدر، مادر، همسر و دوستانتان را بدانید و سپاسگزار الطاف خداوند باشید تا به تقدیرهای او راضی شوید. آنچه مورد رضایت خداوند نیست را انجام ندهید تا اطمینان و عزتنفس بیشتری بیابید. – اهل عمل و مسئولیتپذیر باشید. بهجای توقعداشتن از دیگران، به فکر انجام مسۆولیتها و وظایف خود باشید. – به ارزشهای اعتقادی و فرهنگی یکدیگر احترام بگذارید. – مثبت بیندیشید و اضطراب را از خود دور سازید. اگر بپذیرید هرکاری از جانب خداوند خیر است، در زندگی اضطراب نخواهید داشت. – هرگز دشنام ندهید و جدال نکنید. بحث و جدل، تش کینه را در دل شعلهور ساخته و حرمت میان زن و شوهر را خدشهدار میکند. – دلی آرام و نیکخواه داشته باشید. دلآرامی، یکی از راههای برقراری صلح و صفا بین شما و همسرتان است. برای رسیدن به آرامش، باید به خداوند نزدیک شد. از ویژگیهای همسر دلآرام، مثبتاندیشی، ایمان، جاذبهی فکری و امیدواری است. – عاشقانه زندگی کنید. برای رسیدن به عشق، از انجام هیچکاری کوتاهی نکنید. – معناجو باشید. حساسیتهای رفتاری همسرتان را بشناسید تا موجب بروز اختلال در روابطتان نشود. – پیش از صحبت، تفکرکنید. هرگاه حرفی میزنید، از قبل، به عواقب آن فکرکنید تا بعد، شرمنده و پشیمان نشوید. با توجه به شرایط روحی و جسمی همسرتان حرف بزنید و از پرحرفی بپرهیزید. – تا جاییکه میتوانید، با یکدیگر غذا بخورید. جمعشدن افراد خانواده دور میز یا سفرهی غذا، موجب افزایش روابط عاطفی و احساس نزدیکی بیشتر آنان خواهد شد. – شبکهی ارتباطی خود را گسترش دهید. یکی از علتهای ایجاد افسردگی در خانوادهها، قطع ارتباط با محیط بیرون از خانه است. اگر شما و همسرتان، نظرات متفاوتی در مورد نوع تفریح و ارتباطات دارید، چیزی را انتخاب کنید که تا حد ممکن، هر دو، آنرا ترجیح میدهید. همیشه اول، خوبیهای همسرتان را به او بگویید و بعد با ظرافت، انتقاد کنید و سعی نمایید معیار نقدهایتان، منطقی و قابل قبول باشد. همچنین هرگز نزد دیگران، عیب همسرخود را بازگو نکنید. – به رشد یکدیگر کمک کنید. زن و شوهر باید بهمنظور رسیدن به درجات معنوی والاتر، ادامهی تحصیل، اشتغال و… شرایط رشد و پیشرفت یکدیگر را فراهم کنند. – به یکدیگر هدیه دهید. به همسرتان هدیه بدهید چون نشانمیدهد به او توجه دارید. – خوش اخلاق باشید. – بیریا و صادق باشید. اگر با اطرافیان خود صادقانه برخورد کنید، علاوهبر راحتی خودتان، آنان هم شما را آسانتر میپذیرند. – بهعهد خود وفا کنید. اگر قولی به همسرتان میدهید، تمام تلاش خود را برای عملکردن به آن، بهکار گیرید. – از نصایح و تجربیات پدر و مادرتان استفاده کنید. استفاده از نصایح دیگران، به این معنا نیست که به آنان اجازهی دخالت در زندگی خصوصی خود را بدهید، بلکه از تجربیات آنان استفاده کنید. – همسر خود را با دیگران مقایسه نکنید. اگرچه افراد نقایصی دارند اما خوبیهایی هم دارند. سعیکنید به نکات مثبت همسر خود فکر کنید. – عیبپوشی کنید. همیشه اول، خوبیهای همسرتان را به او بگویید و بعد با ظرافت، انتقاد کنید و سعی نمایید معیار نقدهایتان، منطقی و قابل قبول باشد. همچنین هرگز نزد دیگران، عیب همسرخود را بازگو نکنید. – خانوادهگرا باشید. همیشه برای خانوادهتان اعتبار قائل شوید و به رشد و پیشرفت هم کمک کنید. – عذرخواه باشید و خود نیز عذر دیگران را بپذیرید. – رازدار باشید. هم اسرار همسرتان را نزد دیگران و هم اسرار دیگران را نزد همسرتان فاش نکنید. – صبور و باگذشت باشید. صبر و گذشت موجب میشود دوستی صمیمی برای همسرتان باشید. – همسرتان را از وضعیت اقتصادی موجود، آگاه کنید. از درآمد هم، مطلع باشید تا با همفکری، برنامهریزی بهتری انجام دهید. – به خلوت یکدیگر احترام بگذارید. گاهیاوقات افراد نیاز دارند با خود خلوت و تفکر کنند؛ در اینصورت، آرامش همسرتان را بههم نزنید. – به فکر ایجاد تغییرهای مثبت در خود و همسرتان باشید. سعیکنید تغییر در حرکت بهسمت تعالی و بالندگی باشد و پیش از تغییر، راههای درست ایجاد آنرا بدانید.