همه آدم ها سزاوار زندگی شاد و سالم هستند. محققان دانشگاه هیوستون «University of Houston» آمریکا بعد از یک مطالعه ده ساله به این نتیجه رسیده اند که کسانی که در زندگی خود را سزاوار شادی و عشق می دانند از کسانی که این احساس را ندارند، سالم تر هستند. آدم های خود کم بین و بدون اعتماد به نفس همیشه خود را لایق چیزی که میتوانند داشته باشند، نمی بینند. مثلا در هر شرایطی که هستند، می گویند ما لایق همین شرایط هستیم و برای بهبود وضعیت خود هیچ تلاشی نمیکنند.
محققان می گویند اگر شما در زندگی تان همیشه از قضاوت دیگران بترسید و به خودتان اعتماد نداشته باشید، هیچ وقت نمی توانید شرایطی را که لایق آن هستید، تجربه کنید. یک بار برای همیشه باید تصمیم بگیرید که شرایطی که در آن هستید، اگر بد است و راضی کننده نیست، هیچ وقت نباید ابدی و دائمی باشد. شما می توانید کنترل زندگی تان را در دست بگیرید و شرایط را عوض کنید. ماندن و سوختن باعث می شود ریسک بیماری های روانی و افسردگی بالا برود و البته شادی برای همیشه از زندگی تان رخت بر می بندد و می رود به جایی که ممکن است دیگر هیچ وقت دستتان به آن نرسد.
خودداری از ارتباط عمیق و معنی دار (مانند ازدواج، دوستی نزدیک و در تماس بودن با خانواده)
روان شناسان معتقدند افراد دارای روابط اجتماعی قوی با دیگران کمتر در معرض خطر مرگ قرار می گیرند. تحقیقات نشان داده کسانی که روابط اجتماعی قوی تری دارند، میل به زندگی و شادی در آن ها بیشتر از دیگران است. آن ها معتقدند حتی دوستی های قدیم به کسی که سرطان دارد خیلی کمک میکند و باعث می شود فردی با بیماری بجنگد و دلش می خواهد بیشتر زنده بماند.
یک مطالعه علمی نشان داده؛ بودن در یک رابطه عشقی ماندگار و یک ازدواج موفق، خطر ابتلا به افسردگی، سوء مصرف مواد و بعضی سرطان ها را کاهش می دهد. مردم اوکیناوای ژاپن جزو فقیرترین مردم این کشور هستند اما طول عمر آن ها از بقیه ژاپنی ها بیشتر است. محققان معتقدند مردم این منطقه به دلیل داشتن روابط خانوادگی قوی طول عمری باورنکردنی دارند. همه این مطالعات نشان می دهد اتصال و تعلق خاطر داشتن برای یک زندگی سالم و شاد ضروری است. محققان بعد از آزمایش روی شش هزار نفر مرد مجر به این نتیجه رسیدند که مردان متاهل زندگی شادتر و سالم تری از مردان مجرد دارند.
نشستن در تمام روز
کسانی که تمام روز رو به روی تلویزیون یا مانیتور کامپیوتر می نشینند. نشستن جلوی تلویزیون برای ساعت های طولانی یا کارکردن با کامپیوتر هیچ فرقی با هم ندارند و هر دو میتوانند باعث ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و مرگ زودرس شوند. نتایج یک پژوهش روی ۲۴۰ هزار نفر نشان می دهد کسانی که در روز، ساعت های طولانی روی مبل یا صندلی می نشینند از بقیه غمگین تر و بیمارتر هستند.
نداشتن آرامش و پیوسته تند نفس کشیدن
محققان معتقدند یوگا و مدیتیشن به شادی آدم ها کمک زیادی میکند. آن ها معتقدند آرامش و آرام نفس کشیدن و رها کردن مغز از روزمرگی ها بهترین غذای سلطان بدن است. وقتی مغز احساس رهایی و سلامت بکند، مطمئنا بدن سالم تر و روان شادتر می شود.
وقتی صبح از خواب بیدار می شوید و بی امان و بدون توقف از مغزتان کار می کشید، باعث می شوید استرس و اضطراب مهمان هر روزه شما باشد. استراحت دادن به مغز و تنفس عمیق و آرام در روز به کاهش خشم و بهبود خواب کمک میکند. کسی که خوب بخوابد و کمتر خشمگین شود، آدم شادتر و سالم تری هم هست.
نداشتن اعتقاد دینی و ایمان
تحقیقات پزشکی نشان داده است که اثرات درمانی که دین و معنویت در بدن دارد کاملا انکارپذیر است. افراد باایمان و اعتقاد قوی کمتر دچار استرس و اضطراب و دل شوره و البته ناامیدی می شوند. مذهب باعث به وجودآمدن حس نوع دوستی و جامعه دوستی در فرد می شود. تحقیقات نشان داده است که همه ما به یک حس تعلق معنوی احتیاج داریم. اینکه به منبع بزرگ معنوی و ذات یگانه خدا متصل باشیم، از ترس و ناامیدی دور می شویم و همیشه به یک منبع بزرگ و بی پایان امیدواریم.
محققان معتقدند افراد دارای اعتقاد قوی و با ایمان از بقیه کسانی که خود را بدون دین معرفی میکنند، شادتر و سالم تر هستند. آن ها با ایمان قوی ای که دارند هر اندوه و غمی را گذرا و زودگذر می دانند و معتقدند پایان هر شب سیه، سپید است.
نادیده گرفتن توانایی ها و خلاقیت ها
محققان معتقدند پرداختن به خلاقیت ها باعث کاهش بیماری و تقویت سلامتی و تندرستی بدن می شود. مطالعات دانشکده بهداشت عمومی هاروارد «Harvard University» نشان داده است که هنر و خلاقیت باعث کاهش استرس و اضطراب و افزایش احساسات مثبت و پایین آوردن احتمال ابتلا به افسردگی می شود. مطالعه دیگری که در مجله «health» منتشر شده است، ثابت کرده که خلاقیت در بیماران مبتلا به ایدز، روند بهبود آن ها بهتر میکند؛ یعنی هرچه در زندگی ایده های بیشتری دارند، سلامتی شان هم بالاتر می رود. همچنین نقاشی کردن بیماری هایی که به افسردگی مبتلا هستند به روند بهبودی آن ها کمک زیادی میکند.
نشستن در خانه و هیچ جا نرفتن
سفر کردن به این معنی نیست که دور دنیا را بگردید یا با هواپیمای شخصی به جزیره اختصاصی تان بروید. گاهی سفر کردن یعنی گردش در دشت و دمن نزدیک خانه تان هم می شود. سفر و پیاده روی یک روزه در بیابان و جنگل و راه رفتن زیر نور آفتاب به بهبود اعتماد به نفس و کاهش ابتلا به بیماری های افسردگی و روانی کمک میکند. پیاده روی و کوهنوردی و ورزش در پارک به بهبود توانایی تعامل با دیگران، اعتماد به نفس و حتی کم کردن وزن و سلامتی و شادی هم کمک میکند.
گفتیم کم کردن وزن؛ نشستن در خانه و نداشتن فعالیت باعث چاقی و اضافه وزن می شود. خود اضافه وزن باعث ناراحتی و غم و اندوه و البته خداحافظی با شادی می شود.
نپرداختن سهم زندگی اجتماعی
هر انسانی در زندگی اجتماعی سهمی دارد. زندگی پویا و فعال یعنی اینکه به عنوان یک فرد در جامعه بتوانی در زمانی که به تو نیاز دارند، کارت را انجام بدهی. زندگی با خوردن و خوابیدن و لباس خریدن و فیلم دیدن و بی اعتنا از کنار یکدیگر گذشتن هم می گذرد؛ اما زندگی وقتی شاد و سالم و معنی دار می شود که منفعلانه و هرچه پیش آید خوش آید، نشود. مثلا به جای خریدن یک لباس که خیلی هم به آن نیازی ندارید، می توانید یک وعده غذا برای چند بی خانمان درست کنید یا در مشارکت های بزرگ اجتماعی مثل خیریه ها و… شرکت کنید.
آدم های شاد، آدم های بخشنده و فعال هستند و کسانی که سهمشان را در جامعه به خوبی می پردازند. پرداختن به خود و خود را دیدن در طولانی مدت باعث بیماری روانی و افسردگی و دوری هرچه بیشتر با شادی می شود.
ماندن در کاری که دوست ندارید
فعالیت در کاری که به آن هیچ علاقه ای ندارید، بلاهایی سر سلامت قلبتان می تواند بیاورد که باورتان نمی شود. «Karoshi» در ژاپن به معنی مرگ با کار زیاد و پراسترس است. اگر دلتان نمی خواهد «کاروشی» شوید و با حمله قلبی از دار فانی خداحافظی کنید، هرچه زودتر در مورد کار و شغلی که دارید، تجدیدنظر کنید.
تحقیقات نشان داده افرادی که کارشان را دوست دارند و در محل کار استرس کمتری از طرف رئیس و مسئول مستقیم و همکارانشان دریافت میکنند زندگی شادتر و البته بدن سالم تری دارند و البته کسانی که با رغبت کمتری به محل کار می روند و روزشان را با استرس می گذرانند، احتمال اینکه مرگ زودرسی هم داشته باشند، بیشتر است.
غذا خوردن تنهایی
«برایان وانسینک» استاد دانشگاه کرنل «Cornell University» معتقد است کسانی که همیشه تنها غذا میخورند، غمگین تر و مریض تر هستند. تحقیقات نشان داده زمانی که مردم به تنهایی غذا میخورند، کمتر به سالم بودن غذا فکر میکنند و بیشتر غذاهای سیرکننده و ناسالم میخورند. آن ها معتقدند آدم های تنها بیشتر به این فکر میکنند که غذایی بخورند تا سیر شوند و هیچ وقت به این موضوع فکر نمیکنند که غذایی بخورند که شاد و سالم شوند.
عادت نخوردن صبحانه و ناهار و خوردن وعده های شام سنگین باعث به وجود آمدن بیماری های قلبی و عروقی و سکته های مغزی می شود. آدم های تنهاخور بیشتر شیرینی میخورند و بیشتر در معرض ابتلا به مرض قند هستند.
