روش های علمی کاربردی برای تقویت بینایی چشم ها
راه حل های بسیاری برای حفظ سلامت بینایی هستند به طوری که می توانید با به کار گرفتن آنها در ادامه زندگی از قدرت بینایی خود لذت ببرید. بینایی خود را نادیده نگیرید.
▪ تغذیه ی چشم ها.
چشم ها نیز بمانند دیگر بخش های بدن برای کارکرد صحیح و بهینه خود به مواد مغذی نیاز دارند. مشابه دیگر اعضای بدن، یک رژیم غذایی حاوی مقدار بالای میوه جات و سبزیجات و میزان کم شکر و غذا های چرب در نهایت به حفظ سلامت چشم ها کمک میکند.
ویتامین A، C و E در کنار مواد معدنی مانند مس و روی می بایست در رژیم غذایی روزانه گنجانده شوند. این ویتامین ها و مواد معدنی برای برخورداری از یک بینایی خوب و محافظت در مقابل بیماری ها ضروری هستند. برای تامین ویتامین های لازم توت فرنگی، پرتقال، ماهی سالمون، ماهی خال مخالی، بادوم بخورید و برای تامین مواد معدنی مورد نیاز، خرچنگ، صدف، بوقلمون، گوشت خالص گاو و تخم کدو و آفتابگردان بخورید.
آنتی اکسیدان هایی مانند بتاکاروتن، لوتئین و زیگزانتین از آسسیب های حاصل از نورخورشید به چشم جلوگیری میکنند. شما می توانید این آنتی اکسیدان ها را در سبزیجاتی با برگ های تیره، کدوحلوایی و هویج پیدا کنید.
سیر و پیاز می بایست به منظور دریافت سولفور، سیستئین و لسیتین در رژیم غذایی گنجانده شوند زیرا عدسی چشم را از بروز آب مروارید محافظت میکنند.
زغال اخته و انگور حاوی خاصیت های ضد التهابی هستند که به بهبود بینایی کمک میکنند.
تقریبا ۱۰۰۰ میلی گرم از اسید های چرب omega-3 در روز از ابتلا به بیماری تخریب ماکولا (AMD) و خشکی چشم جلوگیری میکند. ماهی سالمون، ماهی خال مخالی و شاه ماهی، تخم کتان و گردو دارای مقادیر بالایی اسید های چرب omega-3 هستند.
▪ ورزش چشم ها.
ورزش دادن چشم ها به طور روزانه به حفظ سلامت و بینایی مطلوب چشم ها کمک میکند. ورزش چشم ها را پس از بیدار شدن، پیش از خواب و در هنگام احساس خستگی در چشم ها در برنامه خود بگنجانید. پیش از آغاز مطمئن شوید که دستهایتان تمیز و ذهن در آرامش باشد.
ساده آغاز کنید. چشم ها را ۱۰ بار موافق عقربه های ساعت و سپس ۱۰ بار مخالف حرکت عقربه های ساعت به صورت دایره وار حرکت دهید.
انگشت شست (خودکار یا مداد) را در فاصله ی ۱۵ سانتی متری از بینی قرار دهید و برای ۵ ثانیه به آن خیره شوید. سپس بلافاصله به چیزی قرار گرفته در پشت انگشت شست خود خیره شوید. این کار را برای ۱۰ بار و جمعا تقریبا ۲ دقیقه تکرار کنید. می توانید این کار را به راحتی در پشت میز کار خود انجام دهید.
کف دست های خود را برای ایجاد گرما به هم بمالید و سپس برای ۵ تا ۱۰ ثانیه روی چشم ها قرار دهید. این کار را برای ۳ بار انجام دهید تا چشم ها را گرم نگه دارید.
گیجگاه، پیشانی و دقیقا زیر چشم ها را با استفاده از پشت انگشت شست، با حرکت های دایره وار کوچک و برای ۲۰ بار در هر بخش ماساژ دهید.
▪ استراحت دادن و ریلکس کردن چشم ها.
از آنجایی که در تمام لحظه های بیداری از چشمان خود استفاده می کنیم بهتر است که با ایجاد وقت های استراحت در طول روز و خواب کافی در طول شب به چشم ها استراحت دهیم تا بینایی به شرایط ایده آل خود برگردد. کمبود خواب سلامت بینایی کاهش می دهد.
برای ۳ تا ۵ دقیقه چشم ها را ببندید. بستن چشم ها و خم کردن سر به عقب در حالی که تلاش میکنید ذهن را از افکار جاری خالی کنید.
بر روی جسمی که در فاصله ی ۶ متری شما قرار گرفته است برای ۲۰ ثانیه متمرکز شوید. این همان فاصله ای است که در هنگام سنجش بینایی به کار گرفته می شود.
به ازای هر ۵۰ دقیقه ای که چشم ها به صفحه نمایشگر کامپیوتر، تلوزیون یا کتاب متمرکز بوده است، ۱۰ دقیقه استراحت بدهید. در صورت نیاز یک چرت کوتاه بزنید.
بخش دوم: تصحیح بینایی
▪ سنجش بینایی انجام دهید.
برای چک کردن اختلال بینایی یا بیماری های که ممکن است به سلامت کلی چشم ها آسیب برسانند، به طور مرتب به چشم پزشک مراجعه کنید. اگر دچار تاری دید، نزدیک بینی یا دوربینی شده اید، ممکن است به جراحی یا عینک برای اصلاح بینایی نیاز داشته باشید.
با تجه به شرایط سنی، سلامت جسمی و میزان احتمال ابتلا به بیماری های چشمی به پزشک مراجعه کنید. این ها مواردی هستند که فواصل زمانی نیاز به مراجعه به چشم پزشک را مشخص میکنند. اگر در بینایی دچار هرگونه مشکلی شده اید بهتر است هرچه زودتر به چشم پزشک مراجعه کنید زیرا درمان سریعتر به نتایج بهتر منجر خواهد شد.
برای آگاهی از نیاز به استفاده از عینک، میزان قدرت بینایی خود را بسنجید.
عدم ابتلا به گلوکوما یا “آب سیاه” (بیماری که به اعصاب بینایی آسیب می زند) را با مراجعه به چشم پزشک مورد بررسی قرار دهید. زیرا این بیماری در صورت عدم درمان به مرور زمان بدتر می شود.
▪ از لنز های اصلاح کننده ی بینایی استفاده کنید.
ممکن است برای بهبود وضعیت بینایی چه نزدیک بینی و چه دوربینی، به عینک نیاز داشته باشید. در هر دو شرایط، لنز های اصلاح کننده ی بینایی با افزایش یا کاهش انحنای قرنیه یا طول چشم ها مقابله میکند.
استفاده از عینک امنترین شیوه برای تصحیح مشکلات ناشی از اختلالات بینایی است. شما ممکن است برای این منظور به نوع خاصی از عینک نیاز داشته باشید: عینک های دو یا سه کانونه، عینک های تدریجی (progressive)، عینک مطالعه یا عینک رانندگی.
لنز های چشمی نیز گزینه ی پر طرفدار دیگری هستند که مستقیما بر روی مردمک چشم قرار می گیرند و در انواع نرم، سخت، برای استفاده ی طولانی مدت یا یکبار مصرف(روزانه)، لنز های سخت و نفوذپذیر به گاز برای اکسیژن رسانی بهتر به چشم و لنز های دو کانونه.
مهمترین فاکتور ها برای انتخاب لنز های چشمی، ابتدا به میزان امن و بی خطر بودن آنها و سپس به چگونگی شرایط استفاده بستگی دارد.
▪ جراحی عیوب انکساری چشم.
اگر ترجیح می دهید که از لنز های اصلاح کننده ی بینایی استفاده نکنید، انواع گوناگونی از جراحی های چشم هستند که می توانیید از میان آنها انتخاب کنید. این نوع جراحی ها در طی ۲ دهه ی گذشته به امری عادی بدل شده اند و برای چشم هایی که به رشد کامل خود رسیده اند به طور نسبی امن تلقی می شوند. پزشک از لیزر برای تغییر شکل قرنیه استفاده میکند.
عمل جراحی لیزیک (LASIK): لایه برداری و جا به جایی قرنیه به منظور دستیابی به سطح مورد نظر از بینایی. بدون درد، سریع و به دوره ی بلند مدت بازیابی یا ریکاوری نیز نیاز ندارد.
عمل جراحی لازک (LAZEK): تغییر شکل لایه های بیرونی قرنیه و تغییر انحنا برای بهبود بینایی. در مقایسه با عمل لیزیک، زمان ریکاوری و بهبود طولانی تر و پیچیده تر است، ممکن است دردناکتر باشد اما همچنان یک روش بسیار موفق محسوب می شود.
عمل جراحی “پی آر کی” (PRK): این عمل مشابه روش لازک است اما به جای قرنیه، اپیتلیوم تغییر شکل داده می شود. ریکاوری و بهبود کامل شامل استفاده از بانداژ لنز چشمی برای چند روز می شود.
ایمپلنت لنز داخل چشمی یا “آی او ال” (IOL: نوعی لنز که با استفاده از جراحی در چشم ایمپلنت یا جای داده می شود. عمل ایمپلنت امروزه گزینه ی درمانی محبوبی نیست.
عمل جراحی “کانداکتیو کراتوپلاستی” (CK): در این روش انرژی حاصل از فرکانس رادیویی برای حرارت دادن قرنیه مورد استفاده قرار می گیرد. بزرگترین مشکل این روش این است که نتیجه حاصل شده دائمی نیست.
عوارض جانبی و مشکلات احتمالی:
اصلاح انجام گرفته کمتر یا بیشتر از میزان مورد نیاز، خشکی چشم، عفونت، زخم قرنیه یا از دست دادن بینایی.
بخش سوم: بهبود شرایط محیطی
▪ تنظیم میزان روشنایی.
اتاقی که در آن هستید را باید دارای روشنایی ملایم باشد. نور لامپ های فلورسنت به دلیل بازتاب فرکانس اشتباه رنگ ها و انتشار تابش نوری که فرد را دچار حس کسالت میکند، برای چشم ها مضر است.
هنگام مطالعه و کار سعی کنید منبع نور در پشت شما و به سمت کاغذ یا کاری که به آن مشغول هستید قرار داشته باشد.
از تماشای تلویزیون و کار با کامپیوتر در تاریکی خودداری کنید.
▪ بهبود کیفیت هوا.
خشکی چشم ها به دلیل کمبود رطوبت در سطح چشم ایجاد می شود. این مشکل می تواند دامنه ای داشته باشد از یک سوزش یا التهاب کوچک تا عفونت نسوج چشم.
از یک مرطوب کننده برای افزایش رطوبت محل کار یا زندگی استفاده کنید.
میز یا فضای کار خود را در صورتی که در کنار دریچه تهویه هوا قرار گرفته است جا به جا کنید.
سیگار کشیدن را ترک کنید زیرا می تواند موجب التهاب چشم ها شود.
در صورت نیاز برای مرطوب نگه داشتن سطح چشم اط قطره ی اشک مصنوعی استفاده کنید.
▪ انتخاب عینک مناسب.
با توجه به نیاز یک عینک طبی یا لنز چشمی مناسب خریداری کنید. امروزه عینک ها تقریبا برای هر شرایطی ساخته می شوند. بنابرین با عینک ساز در مورد شرایطی که عینک قرار است مورد استفاده قرار بگیرد مشورت کنید.
لنز های تجویزی یا غیر تجویزی تقریبا برای تمامی سبک های زندگی ساخته می شوند. لنز های متفاوتی که با توجه به سن، ورزش های مورد استفاده، فضای داخلی یا خارجی در دسترس هستند.
اگر در فضای بیرونی کار میکنید یا مجبور به رانندگی در مسافت های طولانی هستید، مطمئن شوید که عینک خریداری شده از نوع پولارایزباشد تا از چشم ها در برابر نور و تابش UV محافظت کند.
مطمئن شوید که تا جایی که مورد نیاز است از عینک استفاده کنید و آن ها را تمیز نگه دارید.
▪ محدود کردن استفاده از کامپیوتر و ابزار های مشابه (موبایل، تبلت، کنسول های بازی).
کامپیوتر ها بزرگترین منبع ایجاد فشار وارده بر چشم ها هستند. سعی کنید با ایجاد وقفه های زمانی مکرر جهت استراحت، ورزش چشم و مرطوب نگه داشتن چشم ها زمان خیره شدن به نمایشگر را محدود کنید.
هنگام خیره ماندن به صفحه ی نمایشگر به خودتان یادآوری کنید که مدام پلک بزنید تا با تولید اشک، سطح چشم رطوبت خود را حفظ کند.
هنگام کار با کامپیوتر قانون ۲۰-۲۰-۲۰ را به کار بگیرید. در این روش در هر ۲۰ دقیقه برای ۲۰ ثانیه به جسمی کخ در فاصله ی ۲۰ فوتی (۶ متری) شما قرار دارد نگه کنید.
از بازتاب نور بر روی صفحه ی نمایش گر جلوگیری کنید تا به چشم ها فشار مضاعف وارد نشود.
صفحه ی نمایشگر را مستقیما روبروی خود و در فاصله ی یک دست از خود قرار دهید. لبه ی بالایی صفحه ی نمایش گر باید تقریبا در امتداد خطی فرضی قرار گرفته باشد که مستقیما به سمت چشم ها کشیده شده است. در صورت نیاز ارتفاع صندلی را تنظیم کنید.
اندازه فونت، میزان روشنایی و کانتراست را به میزانی افزایش دهید که کار با کامپیوتر و مطالعه هرچه بیشتر آسان شود.
صفحه ی مانیتور را همواره از گرد و غبار پاک کنید.
